Rudy is samen met zijn vriend Mohammed op de fiets onderweg naar Mekka. Een bijzondere reis die niet altijd zonder horten of stoten verloopt. Rudy neemt ons met dit stuk een beetje mee.
Graag zou ik met jullie een proces willen delen van na zeker meer dan een week onrustig te zijn geweest. Ik had namelijk bijna voor 90 % besloten om terug te gaan naar Nederland. Dit had te maken met de extra kosten die we moesten maken vanwege een nieuwe regeling van de regering van Saoedi-Arabië.
Na nog geen keuze te hadden gemaakt besloot ik om een gebed te verrichten toen ik om half vijf wakker werd, waarin ik Allah (swt) vroeg om mij tekenen te geven die mijn keuze zouden beïnvloeden. Meteen daarna deed ik mijn telefoon aan en kreeg ik een emotioneel geladen bericht van mijn vader. Dat hij trots was, dat hij zoveel vertrouwen had en vond dat we gewoon door moesten gaan ondanks de extra kosten. Ik zag het als een teken en alhamdulliah had ik eindelijk een keuze gemaakt om toch door te gaan. Uiteindelijk kregen we recentelijk ook te horen dat de regeling was vervallen, maar helaas had ons contactpersoon al de kosten gemaakt. Hij is nu bezig om het met terugwerkende kracht terug te krijgen. Het hele proces heeft mij wel aan het twijfelen gezet.
Is het een beproeving of zijn het tekenen? Moet ik doorzetten of naar mijn hart luisteren en stoppen waar ik nu terecht ben gekomen?
Dit zijn gedachten die de afgelopen dagen door mijn hoofd spookten. Om even terug te komen op het doel van de reis: uiteraard wil ik naar Mekka om een kleine bedevaart voor mijzelf te doen, maar de weg ernaartoe, daar ging het me evengoed om. Om anderen te inspireren bewuster om te gaan met onze aarde, maar ook voor mijn deen, levensbeschouwing. Deze is op zoveel punten gegroeid en ontwikkeld, waardoor ik ook weer geloof dat de eindbestemming niet uitmaakt, maar eerder de reis zelf.
Waar mijn twijfels echter door zijn gekomen is het volgende. Van te voren konden we geen visum aanvragen, omdat de periode nog niet was geopend. Later hoorden wij dus van degene die ons visum regelt dat een persoon die een tweede keer op hadj of umrah gaat vijfhonderd euro extra moet betalen voor een visum, bovenop tweehonderdvijftig euro. De reden hiervoor die ik vaak heb terug gevonden zou een daling van de olieprijs zijn. Ten eerste zou dat nooit een reden moeten zijn die samengaat met een bedevaart en ten tweede zie ik dus nu dus hoe het business gehalte van een bedevaart aan het groeien is. Ook een slechte ontwikkeling.
Wat hierbij ook nog eens speelt, is dat ik al een keer eerder naar Mekka ben geweest voor de kleine bedevaart en niet voor de hadj. Het gaat mij namelijk niet om het geld, alhoewel die vijfhonderd euro best veel is voor iemand die nu tijdelijk zonder werk zit, maar het gaat om het principe. Ik had mezelf eigenlijk ook al voorgenomen om alleen nog voor de hadj naar Mekka terug te gaan vanwege een aantal zaken. Ik vond namelijk de reis ernaartoe minder bijzonder vanwege de korte reistijd en het hoge toeristengehalte wat ik ervoer. Daarnaast zag ik bijvoorbeeld dat de grot waar de profeet, vrede zij met hem, zijn eerste openbaring ontving en de wijken rondom de moskee zo vervuild waren dat het me tegenstond.
Dus om een reis te maken die en goed paste bij mijn principes en die inshaAllah de vorige ervaring kon verrijken, had ik besloten nu toch weer op umrah te gaan. Het zou namelijk een reis worden die mij het gevoel zou geven dat ik er fysieke en mentale moeite voor heb gedaan, middels slowtraveling op een fiets, wat een simpele manier is van reizen. Nu zou dat dus onder andere door de hoge kosten dus helemaal tegenstrijdig zijn voor mijn gevoel, zeker omdat dit ook geen hajj is. Uitbundig geld spenderen is sowieso geen goede zaak en ik zou het dan ook kunnen besteden aan een ander goed doel…..
Er gaan ook zoveel andere gedachtes door mijn hoofd. Want wat voor een vriend ben ik als ik Mohammed alleen laat gaan, mocht hij een andere mening hierover hebben? Of moet ik toch staan en gaan voor mijn principes waarvan ik denk dat mijn deen voor staat? Zoveel gedachtes door mijn hoofd. Zou ik me moeten afvragen of in ieder geval een doel is behaald door niet te gaan? Immers heb ik dan mensen bewuster gemaakt door het aan te kaarten en het laten inzien van onze reisbeperkingen. Zo maak je anderen namelijk ook bewust van onrecht. Het vervelende is dat ik geen officieel bericht van de Saudische regering heb gevonden met een toelichting, wat het voor mij dus moeilijker maakt.
Aan de andere kant zou dit ook weer een goede ontwikkeling kunnen zijn, de extra kosten zouden er ook voor kunnen zorgen dat er nu misschien ook wel weer meer plek is voor mensen die nog nooit zijn gegaan. Voor sommigen is het namelijk een jaarlijks uitje en als je het over duurzaamheid hebt dan maakt dat wel weer een verschil: minder mensen en minder vluchten (ik neem aan dat mensen niet met de fiets gaan), dus minder uitstoot en minder afval…
Nu is het aan mij om een keuze te maken. Welke wegen het zwaarst en welke zullen we het dichtst bij mijn doelstellingen staan. Al is het alleen maar om van dat onrustig gevoel af te komen….
Bismillah.
Rudy en Mohammed zijn ook via hun page DeenTravellers te volgen.
Rudy van der Aar
Rudy is een 26-jarige moslim met een Nederlandse en Indonesische achtergrond die hij erg koestert. Uit deze twee culturen haalt hij mooie dingen en ze maken hem tot wie hij is. Door het reizen worden deze nog eens aangevuld met nog meer mooie invloeden. Rudy werkt voor GRO (green recycled organics), een bedrijf dat koffiedik hergebruikt voor de paddenstoelenteelt. Daarnaast werkt hij bij Urbaniahoeve mee aan een voedselbos in Amsterdam Noord.Lees andere stukken van
Volg ons op social media