Voorpagina Islam, Jouw Dagelijkse Dosis, Jouw Dagelijkse Dosis 2017/1438

De NS en de Koran – Juz’ 8

, 3 juni 2017, 4 reacties

Het is 10 uur ’s avonds, drie dagen voor Ramadan. Naast mij op het stationsbankje leest iemand de Koran. In het Arabisch. Een prachtig versierde harde kaft, vergeelde pagina’s en de geur van oud papier.

Op mijn telefoon lees ik ook.

Het verhaal van Adam. In volle eerlijkheid heeft mijn liefde hiervoor iets te maken met een Amerikaanse wiskunde professor. In zijn lezing ‘The purpose of life’ geeft Jeffrey Lang een bijzonder mooie uitleg van de schepping van de mens.

Hij beantwoordt op invoelbare wijze de vraag waarom je ooit een zwak, makkelijk tot corruptie en kwaad verleid, wezen als de mens zou willen scheppen. En waarom is er überhaupt goed en kwaad? Hij legt uit dat juist het hebben van een vrije keuze hierin ons uniek maakt.

Hoewel we zijn referenties naar het verhaal in het hoofdstuk ‘de Koe’ vinden (2:30 – 2:38), vertelt Juz 8 ons waarom Iblies (satan) weigerde om voor Adam – de mens – te buigen:

Wij hebben jullie geschapen en vervolgens gevormd. Toen zeiden Wij tot de engelen: ‘Buigt eerbiedig neer voor Adam.’ En zij bogen zich eerbiedig neer, behalve Iblies, die behoorde niet bij hen die zich eerbiedig neerbogen (7:11)

Hij zei: “Wat weerhoudt jou, dat jij je niet eerbiedig neerboog toen Ik je dat beval?” Hij zei: “Ik ben beter dan hij, U hebt mij uit vuur geschapen en hem hebt U uit klei geschapen.” (7:12)

Er schiet van alles door mijn hoofd. Een gevoel van superioriteit. Je beter voelen dan de ander. Betweterigheid en verlies van nederigheid. Vergeten hoe afhankelijk je bent.

Iblies wordt weggestuurd:

Hij zei: “Daal hieruit af. Het past jou niet je hoogmoedig te gedragen. Ga dus hieruit weg. Jij behoort tot de gekleineerde (7:13)

Hoogmoed is de reden dat Iblies zijn plaats bij Allah subhanahu wa ta’ala verloor en toch is het niet moeilijk om momenten van hoogmoed in mijn eigen leven te vinden.

Opnieuw ben ik geraakt door de lessen in het verhaal van Adam.

Ik spiek vanuit mijn ooghoeken even kort naar mijn buurman en zijn Koran. Hij is in volle concentratie. Vredig.

Het perron staat vol met ons, de mens, wachtend op de trein. Ieder zijn eigen verhaal. Ieder zijn eigen bestemming. Na de gebeurtenissen van het afgelopen jaar en het verharde politieke klimaat is het niet moeilijk om in groepen te denken.

Wat wel moeilijk is, is je niet beter voelen dan een ander. Onze nederigheid te koesteren en gewoon voor elkaar klaar blijven staan. Als mens. Uit vrije wil.

De polarisatie van de samenleving is een dubbele test. Niet alleen moeten we leren om te gaan met moeilijke ervaringen, we moeten ook ons eigen hart beschermen tegen hoogmoed. Uiteindelijk zijn we allemaal afhankelijk van elkaar en van Allah subhanahu wa ta’ala.

De trein arriveert. Met het boek gedragen in beide handen stapt de man in.

Ik volg, mijn iPhone in mijn tas.

Jouw Dagelijkse Dosis:

Jouw Dagelijkse Dosis 2017/1438:

Rosie Duivenbode (1991) is dokter en klinisch onderzoeker in wording. Hoewel de geneeskunde een veeleisende en tijdrovende partner is, blijft ze hardnekkig vasthouden aan haar passie voor de (inter)religieuze dialoog. De wetenschap en religie delen dan ook vreedzaam een boekenkast. Met het burgerinitiatief de Beweging draagt ze bij aan een inclusieve samenleving.

Lees andere stukken van Rosie