Voorpagina Algemeen, Ingezonden, Maatschappelijk, Opinie, Politiek, Samenleving

Open brief aan Ahmed Marcouch, kersverse burgervader van Arnhem

Arnhem in de nacht.

Beste Ahmed Marcouch, kersverse burgemeester van Arnhem

Het zal me benieuwen. Ik ken je als politieagent en als stadsdeelvoorzitter. Ik heb vele debatten met je gezeten, vaak aan dezelfde tafel. Samen gesproken, gedronken en gediscussieerd. Ook samen veelvuldig in de moskee gebeden. Masjid el Ummah was onze moskee.

Gezien hoe je je bewoog tussen de mensen en opklom op de sociale ladder. Van een respectabele politieman tot zelfs  stadsdeelvoorzitter die ik dagelijks sprak en zag en die dicht bij de mensen stond. Iemand waar je ook werkelijk met je uitdagingen en zelfs problemen terecht kon.

Een persoon die ruimte had voor iedereen. Het maakte niet uit hoe gek je ideeën waren of hoe orthodox je was: je was altijd welkom aan tafel en welkom bij debatten en gesprekken met in plaats van over.

Marcouch: je veranderde na een tijdje. Van iemand die echt aanwezig en bereikbaar was en die een oor had voor andersdenkenden, ging je van stadsdeelvoorzitter Slotervaart, mijn wijk, naar gemeenteraadslid en vervolgens werd je lid van de Tweede Kamer.

En daar vond ineens een immense verandering plaats. Marcouch, je stond ineens niet meer tussen de mensen. Je kreeg andere raadgevers. Marcouch, je ging een radicale, zelfs extremistische koers varen. Je werd populistisch en ging dingen op een andere manier benoemen, mensen naar de mond praten. Jij ging letterlijk je rechts-populistische raadgever napraten, om het rechtse volk te behagen. Om een wit voetje te behalen door anderen na te trappen. Ik kan ook andere Marokkaanse politici noemen die dezelfde raadgever gebruikten om zich meer en meer te profileren als staatsman en zo carrière te maken. Die mensen veranderden ook van geliefd naar gehaat.

De mensen zoals ik, die salafistisch van insteek waren en die jij voor je zaak had gewonnen omdat jij respect bleef houden voor de eigenheid; mensen die op je stemden waaronder ook ik en die jou ook vertrouwden, die mensen begonnen een andere Marcouch te zien. Een Marcouch die zich steeds meer bewoog in het rechtse discours van Geert Wilders.

Een Marcouch die openlijk vijanden begon te maken. Het boeide mij en andere orthodoxen niet als je op een boot ging varen. Dat zijn je persoonlijke keuzes. Dat kan en mag je doen. Zolang jij ook mijn rechten en die van andere orthodoxe moslims maar met net zoveel trots en fierheid zou verdedigen zoals je deed toen jij je carrière begon.

Marcouch, je had een bepaalde glans en daarmee kwam een glansrijke carrière tot stand. Jij ging voor mensen door het vuur en verdedigde ze met geheven hoofd en zelfs met furore. Jammer dat jij je hebt ingelaten met slechte adviseurs die er weliswaar voor hebben gezorgd dat jij verder bent gekomen op de sociale ladder, maar onderweg naar boven heb je ook veel mensen verloren en zelfs vertrapt. Je hebt hiermee vele harten verloren waaronder die van mij.

Zelfs op facebook zijn wij al jaren geen vrienden meer. Marcouch, je kon niet meer tegen feedback. Je ging je alleen omringen met ja-knikkers. De reden waarom jij in het verleden meer geliefd was, was omdat jij openstond voor feedback en bereikbaar was voor alle mensen.

Dit is mijn advies aan jou omdat jij nu burgervader bent geworden van Arnhem. Een stad waar veel van mijn vrienden wonen. Vrienden van wie ik veel van hou en om wie ik veel geef. Het is een mooie, bruisende stad met veel kunst en cultuur:

– wees iemand die mensen verbindt;
– weeg je woorden zorgvuldig voordat je ze uitspreekt;
– weet: ook orthodoxe mensen zijn vredevolle mensen;
– weet wie je raadgevers zijn; en volg die niet als dit een inbreuk doet op goed fatsoen en op de vrijheid van de ander;
– zorg dat je harten wint. Ik was het niet altijd met je eens maar ik hield van je integriteit, en die heb je in de afgelopen jaren verloren;
– salafistische orthodoxie is niet je vijand;
– kijk hoe Cohen in Amsterdam jaren geleden zijn burgemeesterschap heeft vervuld;
– kijk niet hoe Aboutaleb het nu doet;
– wees niet extreem in je uitspraken of radicaal in je besluiten:

Succes met je nieuwe baan!
4de ronde, 4de kans,

met vredige groet,

Ibrahim abu Adam is sociaal-pedagogisch hulpverlener in Amsterdam.

Afbeelding: pixabay.

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van de WBH Redactie