Er is een thema wat mij altijd heeft geïntrigeerd en naar mate ik ouder word steeds belangrijker voor mij wordt. Ik geloof namelijk heel sterk dat je je eigen “geluksniveau” in het leven kunt bepalen door de manier waarop je in het leven staat en hoe je de (dagelijkse) zaken benadert. Deze manier van leven, een positieve en optimistische instelling, heb ik grotendeels geleerd door het leven zelf. Ik heb er niet voor gestudeerd. Ergens is het mij ook wel met de paplepel ingegoten door de troostende woorden uit de Koran. Alles heeft een reden en alles komt ook gewoon goed als je sabr (geduld) hebt. Omarm het leven zoals het komt. In de Koran staat het heel mooi beschreven in vers 2:155/156 “En wij zullen u ten stelligste beproeven door vrees, honger, verlies van bezittingen, levens en vruchten; maar verkondig blijde tijdingen aan de geduldigen”.
Omarmen en loslaten
Vanuit mijn opvoeding heb ik altijd meegekregen dat het leven bestaat uit beproevingen, zowel positieve als negatieve. Een ziekte is een beproeving, maar een gezond lichaam is ook een beproeving. God geeft je één van beiden om te kijken hoe je ermee omgaat. Of je dankbaar bent voor wat je krijgt. Ik neem daarom altijd een extra moment waarop ik God bedank voor alles. Natuurlijk doe ik dat tijdens de gebeden, maar daarnaast praat ik aan het einde van de dag ook nog even met Hem en bedank Hem voor: mijn gezondheid (die niet altijd stabiel is), mijn familie, mijn werk, mijn spullen en het stromende water uit de kraan. Deze gesprekjes met God geven mij altijd kracht en rust.
Het is voor mij daarom erg moeilijk (en soms niet helemaal te begrijpen) om te zien dat er mensen onnodig lijden door hun eigen negatieve gedachten. Zo zonde dat iemand dan bijvoorbeeld niet inziet dat hij of zij goed is zoals die is. Natuurlijk heb ik ook weleens een dip of ben ik ergens niet over te spreken, maar de kunst is natuurlijk om niet volledig weg te zakken in die dip. Dat houdt in dat je onder andere negatieve gedachten én mensen zo snel mogelijk moet dumpen. Laat het/ze los!
Ik bepaal. God beslist.
Ook ik blijf leren op dat gebied. Zeker als het gaat om initiatief en verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen levensgeluk. Als mens ben je soms geneigd om snel de schuld bij de ander of bij de situatie te leggen, maar dat werkt destructief. Wil jij heel graag die ene reis maken, of na jaren twijfelen toch die studie gaan volgen? Zet de stap. Wees de oorzaak van jouw geluk. Bepaal zelf wat jij wilt bereiken en Allah beslist wel of jij dat ook daadwerkelijk bereikt. Zo niet, dan heeft Hij daar wel een goede reden voor.
In mijn zoektocht naar nog meer positiviteit en hoe hierin te groeien kom ik hele inspirerende dingen tegen. Ook zaken die niets met mijn geloof te maken hebben. Bijvoorbeeld het werk van auteur Byron Katie, The Work, een soort zelfhulpboek om negatieve gedachten om te zetten in positieve. Dat heb ik wellicht niet nodig, maar ik pik er wel dingen uit die ik interessant vind. Zoals de drie zaken waar zij het over heeft: Jouw Zaak, Mijn Zaak en Gods Zaak. Byron raadt hierin aan je vooral te bemoeien met jouw eigen zaak, want daar heb je de meeste invloed op. Heel wijs en absoluut waar.
Over tandpastavloggende optimisten
Wat positiviteit betreft blijf ik dus vrij eager en raak ik nooit uitgeleerd. Ik kan urenlang struinen op Youtube, op zoek naar filmpjes over dit thema. Regelmatig stuit ik op filmpjes van random vloggers. Van make-up artiesten tot spirituele vloggers. Ze vloggen werkelijk over uiteenlopende dingen: welke tandpasta ze gebruiken tot aan hun vakantiebestemming. Je zou denken heel oppervlakkig allemaal en zonde van je tijd om daar naar te kijken, maar tot mijn verbazing zie ik altijd een link met positiviteit. Deze vloggers hebben lef, hebben genoeg zelfvertrouwen en zien in alle kleine dingen van het leven de meerwaarde. Anders vloggen ze er niet over…toch?
Hoe cliché het ook klinkt, positiviteit heeft toch echt veel te maken met je zegeningen tellen en verantwoordelijkheid nemen. Wil je vooruit komen in het leven, dan zijn dit twee essentiële ingrediënten. Je hoeft het natuurlijk niet allemaal alleen te doen: maak gebruik van de positieve mensen om je heen, zoek de constructieve informatie en geef jezelf de ruimte om te groeien. Wees mild voor jezelf. Wees een optimist en geduldig, want dan staat Allah altijd aan jouw zijde.
“En wees geduldig, voorwaar Allah is met de geduldigen”.
(Vers 8.46).
3 Reacties op "Bemoei je met jouw eigen zaak"
Beste Naima, leuk om jouw bericht te lezen en het sluit zo ontzettend aan bij mijn levensvisie. Voor mij begint ook alles bij jezelf, wanneer je weet wie je bent, wat je wil en wat je kan, DOE HET DAN! Je ontvangt dan alle ingrediënten die nodig zijn om je doel te bereiken. Ik krijg ook alle dingen op mijn pad die mij verder brengen zo heb ik zelf een boek geschreven ‘Aisha, een zoektocht naar haar Ware Zelf’ en vond ik op internet een verhaal ‘een wonderbaarlijke werel’ wat dezelfde boodschap verspreid. We willen allemaal wereldvrede maar dat kan alleen als we tevreden worden met ons zelf. Hier moeten we als individu aan gaan werken. Bedankt voor je bericht.
Dank je voor deze waardevolle inzichten. ❤
Zeker waar!. Mooi beschreven