Voorpagina Algemeen, Cultuur, Geschiedenis, Interviews, Opinie

Weltschmerz-reeks: deel 2 – Kwestie of genocide. De Armeense ramp van 1915

Armeense burgers, geëscorteerd door Ottomaanse soldaten, marcheren door Harput (Kharpert) naar een gevangenis in het nabijgelegen Mezireh (het hedendaagse Elâzığ), april 1915 (Wikipedia)

Met de interviewreeks bij Café Weltschmerz probeer ik actuele zaken in de Nederlandse politiek voor het voetlicht te brengen die normaal gesproken weinig in de media aan bod komen. Ik heb dus de eer (gekregen) om te proberen een diepgang aan te brengen in het maatschappelijk debat vanuit Turks-Nederlands perspectief. Het idee daarbij is om denkbeeldig toe te werken naar het jaar 2048, het jaar waarin het tweehonderd jaar geleden zal zijn dat Thorbecke de Grondwet introduceerde; de Grondwet die nog altijd het fundament is van het Nederlandse politieke bestel.

Vorige maand ontving ik met Shervin Nekuee mijn eerste gast bij Café Weltschmerz. Hij kwam praten over de Iraanse politiek.

Armand Sag over Armeens-Turkse betrekkingen

Mijn tweede gast bij Café Weltschmerz is de turkoloog, historicus en publicist Armand Sag. Armand doceert aan het Instituut voor Turkse Studies (ITS), dat verbonden is aan de Universiteit van Utrecht en onder meer gespecialiseerd is in Armeens-Turkse betrekkingen.

Het jaar 1915 was niet alleen een jaar waarin de Eerste Wereldoorlog volop woedde, maar ook het jaar waarin één van de grote humanitaire rampen van de twintigste eeuw plaatsvond. In dat jaar stierven vijfhonderdduizend Armeense Ottomanen als gevolg van een massale, gedwongen, volksverhuizing of “relocatie” (zoals de Ottomanen het destijds zelf noemden) van Armenen in de oostelijke provincies van het Ottomaanse rijk.

Ik sprak met Armand Sag over wat volgens sommigen – sinds de Genocide Conventie van 1948 – een genocide genoemd zou mogen worden. Turken en andere volkeren verschillen (al of niet onder politieke druk) fundamenteel van mening over de kwalificatie van deze ramp.

De Tweede Kamer besloot in februari vorig jaar, op initiatief van het Kamerlid Voordewind, de ramp voortaan een genocide te noemen. Ik vroeg Armand Sag naar het hoe en het waarom van de parlementaire stellingname, en wat dit verders betekent voor de diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en Turkije.

Mijn volgende interview zal zijn met columnist, documentairemaker en maatschappijcriticus Özcan Akyol.

Önder Kaya schrijft al sinds 2004 voor diverse media over sport, economie en politiek en is na een onderbreking van vijf jaar, sinds 2017 weer onderdeel van Wijblijvenhier. Önder droomt van een evenwichtig medialandschap en hoopt met zijn bijdragen mee te werken aan objectieve berichtgeving in Nederland.

Lees andere stukken van Önder