De tijd van de hadj is weer aangebroken. De moslim is verplicht minstens één keer in zijn of haar leven deze grote pelgrimstocht naar Mekka te verrichten. Dit ongeveer vijf dagen durend evenement keert jaarlijks terug en trekt miljoenen pelgrims. Alles is anders dit jaar, zo ook de hadj. Het maximum aantal deelnemers is in verband met corona drastisch omlaag gebracht met als resultaat dat er maar duizend mensen aanwezig zullen zijn. Dat zijn duizend geluksvogels, waarvan een groot deel lokale zorgmedewerkers zijn.
In Nederland dus veel mensen die thuis blijven. En dat is ingrijpend, want het is een reis waar je als moslim wel jaren naar uit kunt kijken voordat het echt gebeurt. Ik vroeg een aantal Nederlanders naar hun beleving van het teleurstellende nieuws en de reacties zijn verschillend. Voor hun privacy heb ik de namen afgekort.
S. poogt al een tijd mee te gaan:
“Ik was eigenlijk van plan om vorig jaar al te gaan, maar door privé omstandigheden moesten we dat last minute cancellen. Mijn troost toen was dat ik dit jaar zou gaan. Ik was ermee bezig door op zoek te gaan naar kennis beyond normal. Ik wilde niet alleen weten wat ik moest doen, maar vooral wat de wijsheid is achter al deze rituelen. Ik wilde weten wie Hajar (ra) was en waarom Allah (swt) haar zo in rang verheven heeft. Ik was bezig om na te denken over hoe ik mij hier spiritueel kon reinigen zodat ik de hadj extra bewust kon beleven.
Toen de eerste signalen in april begonnen te komen dat het niet door kon gaan, heb ik eerst gedacht: nee dit kan niet. Ze zullen het nooit kunnen/willen verbieden. Ik ben dit blijven geloven totdat ik het definitieve besluit las. Hoe erg het nieuws ook was over corona, ik wilde gaan, ik voel dat ik het nodig heb.
Nu probeer ik mezelf te troosten met de gedachte dat mijn intentie telt. Dat Allah weet dat ik mijn hadj wilde verrichten. Sommige mensen zeggen dat je hierdoor ‘bij wijze van’ je hadj hebt verricht. Mijn verstand kan dit begrijpen, maar mijn hart verlangt ernaar om alle rituelen zelf uit te voeren, het te ondergaan.
Nu voel ik een gemis in mij. Op dit moment maak ik in mijn persoonlijke leven behoorlijk wat uitdagingen mee. Dáár zijn had mijn hart zeker kunnen verlichten en dat voel ik. Tegelijk besef ik dat Allah (swt) overal is. Dat we juist in het hier en nu, onder deze omstandigheden, moeten streven om Zijn nabijheid even sterk, zo niet sterker, te voelen. We gaan op hadj om dichter tot Allah te komen. In deze dagen probeer ik dat nog meer te doen. Bewuster te zijn van Zijn aanwezigheid. Dit geeft troost, verzacht de pijn en het gemis. In sha’Allah is het voor mij 3x scheepsrecht en mag ik volgend jaar wel gaan.“
De hadj kost al gauw 5000 euro. Dat is helaas niet voor iedereen weggelegd. Gelukkig zijn er gulle mensen en instanties die te hulp schieten. R.:
“
Voor mij zou dit een hele speciale reis zijn omdat ik de reis cadeau had gekregen voor de dingen die we doen voor de gemeenschap. Ik zou het zelf namelijk nooit kunnen betalen omdat ik onder de armoedegrens leef.
Ik zou morgen vertrekken en aan de ene kant maakt het me verdrietig, maar aan de andere kant weten we dat Allah de beste planner is. Ik hoop dat mij gebeden worden verhoord, want dat zou betekenen dat mijn zoons en speciale vriendinnen volgend jaar met me mee gaan inshAllah ya rabb.“
Hoe lastig het ook is, de positieve energie houdt de nuchtere en wijze A. er zeker in:
“Ik heb het er niet moeilijk mee. Ghair. Alles komt van Allah. En Hij beloont naar intentie. In sha Allah zal het me nog een keer gegund zijn om naar die plek terug te keren. Ik heb al een tijd rekening gehouden met de mogelijkheid dat het niet door zou gaan.“
Iedereen gaat op zijn eigen manier met de teleurstelling om. Het is lastig te zeggen hoe de hadj er volgend jaar uitziet, maar in sha Allah zal iedereen de kans krijgen om deze te verrichten, want via Zoom gaat dat echt niet!
Volg ons op social media