Voorpagina Ervaringen, Khadija in de trein

Niet geschoten is altijd mis

Aangezien ik de laatste tijd een saai leventje leid, is het openbaar vervoer toch een plaats voor sensatie. Zondag was het weer eens raak.

Ik raakte aan de praat met een Nederlandse vrouw, we hadden allebei net de tram gemist. Dat schept meteen al een band.
Na het standaard praatje over het weer van Nederland, werd ze een beetje persoonlijk. “Ben jij Moslim” vroeg ze. “Ja”, antwoordde ik.

“Mijn vriendin is ook een moslim, maar heeft zich bekeerd tot het Christendom, ze kan er zo mooi over vertellen, en je bent van harte welkom om te komen luisteren.” Vol passie vertelde ze over haar bekeerde vriendin. Ik vertelde haar dat ik ook een persoon ben die graag leest en dus ook over de wereldgodsdiensten.

Op dat moment kwam de vraag, of liever gezegd een speculatie: “Dus jij bent ook nog zoekende”. Ik vind het fijn om iets te weten van de mensen om me heen, maar ik heb mijn keuze al gemaakt.

De passie en enthousiasme waarmee ze me over haar vriendin vertelde, verandere in een mum van tijd in diepe telleurstelling. De tien minuten waren om, en in de verte zag ik de tram al aankomen, op naar mijn volgende bestemming.