Voorpagina Jouw Dagelijkse Dosis 2021/1442

Een troostende vriend – Juz 12

, 24 april 2021, 1 reactie

Juz 12 bestaat volledig uit surah 12: Surah Yusuf. Dit is voor mij een speciale surah. Zolang ik me kan herinneren, beschouw ik deze surah als een troostende vriend. Surah Yusuf bevat, logischerwijs, het verhaal van profeet Yusuf (as). Hij doorstaat een leven vol testen. Testen, waar hij (as) op zo een geduldige manier mee omging, dat wij hier allemaal wat van kunnen leren.

Surah Yusuf is een surah die vrijwel op chronologische volgorde wordt verteld.  Yusuf (as) verdwijnt van de aardbodem door zijn listige en jaloerse broers. Hij wordt tot slaaf gemaakt. Men zet hem onterecht in de gevangenis.  Aan het eind bekleedt hij een hoge positie. Een positie, waaruit hij eindelijk de overhand heeft op degenen die hem (as) al die jaren hebben dwars gezeten en hem hebben gekwetst. Ze hadden hem (as) veel schade berokkend.

Surah Yusuf focust zich o.a. op de jaloerse aard van mensen en de gevolgen daarvan. Hoe ga je om met het grote verdriet wat hieruit voortvloeit? Het centreert zich om de vele testen die Yusuf (as) meemaakt. Tegelijkertijd ligt de focus ook op het verdriet, dat zijn verdwijning veroorzaakt, bij zijn geliefde vader. In deze surah bevindt zich dan ook één ayah waar ik in moeilijke tijden op terugval, dit is de dua (smeekbede) van Yusuf’s (as) vader Yaqub (as):

Hij zei: “Voorwaar, alleen bij Allah klaag ik over mijn ellende en verdriet, en ik weet van Allah wat jullie niet weten” [12:86]

Deze dua is de reactie van Yaqub (as) op het “niet weten” van welk lot zijn favoriete zoon Yusuf (as) heeft ondergaan en op het verdwijnen van zijn jongste zoon Benjamin. Hoewel hij niet precies weet hoe, weet Yaqub (as) dat zijn overige zoons verantwoordelijk zijn voor de verdwijning van zijn beide zoons. Yaqub (as) maakt het ergste verlies mee dat een vader kan meemaken. Toch klaagt hij niet bij de mensen. Hij weet namelijk dat hij met zijn verdriet alleen bij Allah (s.w.t.) terecht kan en dat Hij (s.w.t.) hem niet in de steek zal laten.

Dit is een jaar waarin we allemaal dromen hebben moeten opgeven. We ervaren onzekerheid over onze toekomst. We zijn bezorgd  over onze familie en vrienden en wederom brengen we de maand ramadan alleen door. En misschien hebben we wel grote en onomkeerbare verliezen doorstaan. Juist in deze tijden wijst deze ayah op het allerbelangrijkste: in tijden van hulpeloosheid, is Allah (s.w.t.) er altijd, in Zijn eindeloze wijsheid, om ons bij te staan.

In deze tijd is onze grootste bron van zorg het “niet weten”. Het niet weten hoe lang wij ons in deze situatie zullen bevinden en het niet weten wat de toekomst zal brengen, zijn vragen die ons bezig houden. Het zijn ook vragen die ons vaak verdrietig of neerslachtig maken. Hoewel dit logisch is – Yaqub (as) was ook verdrietig – herinnert deze ayah ons aan iets onwijs belangrijks: wij weten het niet, Allah (s.w.t.) weet het wél. Dat moet genoeg zijn om onze harten tot rust te brengen. En terwijl we dus heus verdrietig mogen zijn, moeten wij net als Yaqub (as) onze hoop niet opgeven. Ons vertrouwen stellen in de Alwetende. Dit vertrouwen in Allah (s.w.t.) heeft er uiteindelijk voor gezorgd, dat Yusuf (as) herenigd werd met Yaqub (as). Zo vond Yusuf (as) de kracht om zijn broers te vergeven en hij (as) werd in ere hersteld.

Zowel Yaqub’s (as) als Yusuf ‘s (as) situatie leren ons in deze surah dus een cruciale les: hoewel je niet altijd weet waarom je wordt getest (en het niet altijd eerlijk lijkt) en het verdriet geen uitzicht lijkt te hebben, is het hebben van tawakkul (vertrouwen op God), hetgeen wat ons sabr (geduld) geeft om toch dapper verder te gaan.

Het herinnert ons er ook aan dat verdriet een toegestane emotie is. Dat rouwen om een verlies, een normale menselijke reactie is. We herinneren dankzij deze surah dat elk verdriet, elke onzekerheid en elk lijden een einde kent. En dat we de hoop niet moeten opgeven. Want als we ons vertrouwen in Allah (s.w.t.) stellen, gaat er niets verloren en zullen we beloond worden met datgene wat beter voor ons is.

Jouw Dagelijkse Dosis 2021/1442:

Yasmina El Hilali is een eerstegraads docent Engelse taal- en literatuur die lesgeeft in Amsterdam West. Ze heeft een passie voor literatuur en maatschappelijke bewustwording. Ze houdt van lezen, schrijven, reizen en goede gesprekken. Als een mix van Nederlands en Marokkaans bloed, is ze altijd geïntrigeerd geweest door identiteitsvraagstukken. En of ze voor Nederland of Marokko is als ze tegen elkaar spelen? Simpel, ze kijkt geen voetbal.

Lees andere stukken van Yasmina