Deze ode aan Mohammed Rabbae is vanmiddag voorgedragen tijdens de janazah (uitvaart) bijeenkomst in Moskee Al Amal te Hilversum.
Gisteren is onze geliefde en gewaardeerde broeder en onze vaste moskeebezoeker, Mohammed Rabbae, teruggekeerd naar zijn Schepper. Tot Allah behoren wij en tot Allah keren wij terug.
Er is niemand van de aanwezigen of afwezigen vandaag die zijn laatste dag kan uitstellen, laat staan kan vermijden. De scheiden van de ziel van het lichaam is een onweersproken feit. Niemand – gelovig of ongelovig – kan dit ontkennen. En de ziel gebruikt het lichaam als niets meer dan een middel en de dood maakt een einde aan de relatie tussen het lichaam en de ziel.
En zoals Allah de Verhevene in de Quran zegt: Elke ziel zal de dood proeven. De dood is niet te voorzien van een omschrijving, behalve door degene die het zelf proeft.
De wijze van de dood, de plek van de dood en het tijdstip van de dood zijn voor eenieder onbekend. En het treft eenieder, al verschuilt iemand zich in ondoordringbare kastelen.
Alle bovengenoemde dimensies zijn niet interessant. Het enige wat interessant is, is de voorbereiding op deze zekere dood. Dit is het enige waarover Allah de Verhevene ons heel duidelijk heeft bericht. Hij heeft ons een gedetailleerde handleiding geschonken op welke manier we ons moeten voorbereiden op deze zekerheid.
De ziel is gewoon bij het treffen van de dood spijt te hebben van de slechte daden óf het gebrek aan méér goede daden. De dood van een ander moet een les zijn voor jouzelf. Stel zaken en goede voornemens niet uit en vervul je dagen met het goede totdat de zekerheid ook jou treft.
We verrichten vandaag het gebed niet voor zomaar iemand. Rabbae was een man van woord en daad. Hij maakte onderdeel uit van de eerste generatie Marokkanen in Nederland en vormde een belangrijke spreekbuis voor die eerste generatie. Een generatie die huis en familie heeft achtergelaten voor een betere toekomst voor haar nakomelingen. Een generatie waarvan we de laatste jaren helaas moeten constateren dat het uitdunt. Ook Rabbae is er niet aan ontkomen.
Als voorman van deze generatie aan helden durfde hij niet alleen zichzelf uit te dagen door zijn intelligentie in een vreemd land verder te ontwikkelen en een plaats te geven. Nee. Hij durfde ook tegen de stroming in te zwemmen op momenten dat velen daar de energie niet voor hadden. Hij durfde op te staan op momenten dat velen wilde blijven zitten. Hij durfde de deuren van onzekerheid te openen op momenten dat velen de zekerheid van de warme dekens opzochten. Hij durfde te spreken op momenten dat velen tongen verloren waren.
Maar zijn kracht was ook dat hij in zijn wijsheid kon zwijgen op momenten dat velen lukraak schreeuwden.
Onze broeder Rabbae heeft veel wereldse zaken moeten opofferen voor zijn principes. Hij kwam niet alleen op voor de Marokkaanse generaties, maar ook voor de rechten van de moslims in het algemeen. Hij kwam op voor een moslimgemeenschap in zwaar weer, nationaal en internationaal. Hij kwam op voor de profeet (vrede zij met hem). Hij kon mensen raken met zijn pen en zijn tong. En zoals het lot van een activist vaak is; in moeilijke tijden vaak verfoeid, maar uiteindelijk de geschiedenis in als held voor velen.
Net zoals hij altijd met zijn hart sprak en voor andere opstond, kunnen we hem nu geven wat voor hem het beste is. Namelijk met ons hart smeekbede voor hem verrichten. Met een aandachtig hart vragen we Allah de Verhevene hem genadig te zijn, zijn zondes te wissen en zijn goede daden rijkelijk te belonen.
En net zoals hij gewoon was hier – ondanks zijn gezondheid – elke vrijdagmiddag te bidden en zich tussen ons te begeven, vragen wij de Verhevene om ons allen te verzamelen in Zijn paradijs. Niet zomaar het paradijs, maar de hoogste rangen daarvan.
Wij condoleren de familie en naasten van Rabbae en vragen Allah de Meest Barmhartige hen van geduld te voorzien.
4 Reacties op "Ode aan Mohammed Rabbae (1941-2022)"
Moge Allaah hem een plaats dicht bij zijn Schepper geven.
De strijders van weleer ontvallen ons stuk voor stuk op het moment dat staat geschreven de moslim of niet.
Oprechte strijders maken vijanden maar de almachtige beschermd en maakt de oprechte strijders standvastig.
Moge Allah swt Mohammed en andere strijders de genade van Allah swt ontvangen.
Mooi en ontroerend. een welverdiende afscheidsrede
Moge Allah swt hem genadig zijn en op de laatste dag het boek in zijn rechterhand geven, hem de poorten van Jannah el firdaus el a3la binnen doen treden!
Mijn gedachten zijn bij de nabestaanden. Ik weet wat jullie doormaken. Sterkte!!