Voorpagina Maatschappelijk

“To cut or not to cut”, is dat nou de vraag?

De discussie over dierenwelzijn heeft zich vernauwd tot de vraag of het slachten van dieren door middel van snijden pijnlijker is dan andere middelen, zoals, bijvoorbeeld, het neerschieten met een pen door de hersenen of vergassen met behulp van CO2. Deze twee voorbeelden worden ook wel eufemistisch als ‘verdoven’ aangeduid. Deze vraag is tot nog toe onbeantwoord gebleven; verschillende onderzoeken laten tegenstrijdige
resultaten zien.

Het verbaast mij dat men zich blind staart op het slachtmoment zelf en de vraag niet wordt gesteld welke gevolgen het slachtproces verder heeft voor het welzijn van het dier. Wanneer men het islamitische slachtproces nader bekijkt, zal het opvallen dat het een tijdrovende, intensieve procedure is die, indien volgens de regels uitgevoerd, veel mankracht vergt. Alvorens het dier te slachten, dient de slager de naam van God te noemen, het dier richting Mekka te plaatsen en het dier mag niet geconfronteerd worden met het mes of zien dat een ander dier wordt geslacht. Dit laatste betekent dat het dier dus steeds naar een andere ruimte geleid moet worden, apart van de andere dieren. Het gevolg van een dergelijke, goed uitgevoerde procedure zou zijn dat halal vlees vooral duur vlees zou zijn.

Dit proces kan men in onze überefficiente samenleving omschrijven als zeer omslachtig. Het zou toch veel productiever zijn om de dieren in een rij te plaatsen en achter elkaar af te schieten met pennen? Of alle dieren tegelijk te vergassen? Stelt u zich voor wat een besparing van mankracht en tijd? Een mooie bijkomstigheid is uiteraard dat men op deze wijze veel meer vlees kan produceren. Gebrek aan ruimte in Nederland compenseren wij door de dieren knusjes in megastallen te plaatsen, waar ze geen daglicht zien en zich nauwelijks kunnen bewegen. De procedure zou, kortom, veel goedkoper worden met als gevolg heerlijke kiloknallers. Een win-winsituatie dus. Een andere benaming hiervoor is de bekende term ‘bio-industrie’.

Wellicht begrijpt u waar ik op doel: los van de vraag welke slachtmethode meer pijn doet, moeten wij ons ook afvragen of de belangen van dieren werkelijk gediend zijn bij de efficiente slachtmethoden die dierenliefhebbers voor ogen staan. Het zou weleens kunnen blijken dat deze slachtmethoden vooral in dienst staan van de bio-industrie.