Op de wereld heb je vele meditatietechnieken om tot rust te komen. In sommige oosterse godsdiensten (zoals het boedhisme) is het zelfs een wezenlijk onderdeel van de religie. Men zegt dan: Om gezond te blijven en zo goed mogelijk te kunnen functioneren moeten we ervoor zorgen dat lichaam en geest in balans zijn. Een groot misverstand onder de niet-moslims (en moslims!) is dat ook de Islam een dagelijkse meditatietechniek aanbeveelt (verplicht).
Het dagelijks gebed, de salaat, moet niet worden gezien als een onderdeel van het ’to-do-list’, moet niet worden gezien als een last, maar eerder als een moment van ‘ontluchting’. De dagelijkse sleur, stress en drukte maken de mens tot een non-stop machine, die geen tijd voor zichzelf neemt. Om toch tot rust te komen en zichzelf te herladen met nieuw energie, is het dagelijks gebed een heel geschikt middel. Hieronder een overlevering van de profeet Mohammed (vzmh) die een man tegenhoudt, die eigenlijk geen tijd voor zichzelf heeft.
In de tijd van de profeet liep er eens een man de moskee binnen,
bad twee buigingen, en ging de profeet groeten, die tegen hem zei:
"Ga terug, en bidt, want je hebt niet gebeden." De man ging
inderdaad terug, en deed zijn gebed opnieuw, ging weer naar de
profeet saw, die weer zei: "Ga terug en bidt, want je hebt niet
gebeden."
De man deed hetzelfde, en voor de derde keer zei de profeet: "Ga
terug en bidt, want je hebt niet gebeden." De man antwoordde
verontwaardigd: "Bij degene die jou de waarheid heeft gezonden, ik
kan niet beter dan wat u net heeft gezien!" De profeet saw zei:
"Zeg Allahu Akbar, lees de koraan, en buig, totdat je stabiel bent,
Sta weer op, totdat je stabiel bent. Kniel totdat je stabiel
bent. Zit rechtop totdat je stabiliseert en het lichaam tot rust komt.
14 Reacties op "Inspanning of ontspanning?"
Herkenbaar verhaal. Vraag maar aan iemand hoe het met hem/haar gaat en je krijgt als antwoord: druk druk druk. Dat dat niet het antwoord op je vraag is omdat dit niks zegt over hoe het met iemand gaat ontgaat de meeste mensen. Probeer je iets af te spreken moet de agenda getrokken worden en heb je goed kans dat dat de eerste drie maanden niet kan omdat alles volgepland is.
Gek hè dat er steeds meer mensen zijn die dit tempo van leven niet meer vol kunnen houden. Je loopt alleen maar jezelf voorbij.
Zelf verrek ik het om hieraan mee te doen. Bouw elke dag tijd in voor mezelf, plan nooit een heel weekend of elke avond in de week vol met allerlei afspraken en neem bijv. ook de tijd om – soms – uitgebreid te koken en te eten.
Oeps, een typefoutje. Laatste zin moet zijn: neem bijv. ook de tijd om – soms uitgebreid – te koken en te eten.
Ik houd me niet optimaal aan het vijf keer per dag bidden, maar ik kan wel zeggen dat als ik bid, het een hele rustgevende ervaring is voor mij met veel zelfreflectie. Dus jah…. een goede meditatietechniek voor mij
@ Elisabeth
Ik geef je helemaal gelijk. Het leven is soms veel te haastig. Dat merk ikzelf heel sterk. Kan het niet meer bijbenen… elke dag volgepland en als ik komende week nog een gaatje heb, wordt die vanzelf wel opgevuld door weer iets dat ik moet doen of iemand moet bezoeken ofzo…
Het ergste is nog wel dat een aantal vrijetijdsbestedingen per se ingepland moeten worden en door de haast eromheen is het geen vrijetijdsbesteding meer.
@Felix:
Precies! En dat is wat ik steeds meer merk aan mensen, ook om me heen. En dat is dus ook precies wat ik verrek.
Ik heb een gezin met 3 zoons. Van mijn 4 mannen hebben er 3 een vorm van autisme en 1 heeft een behoorlijke dyslexie. Dus ik heb een intensief gezin met het bijbehorende huishouden. Daarnaast heb ik een parttime baan en ben voorzitter van een sportclub. We hebben 3 katten en 2 honden. We lopen elke dag een uur met de honden in het bos (meestal ik soms m’n man). Er is een uitgebreide vriendenkring die lang niet allemaal in de buurt wonen, net als familie. Er is in mijn geval dus geen sprake van een heel erg rustig kabbelend leven. Er zijn veel dingen die domweg moeten gebeuren. En die dan ook worden gedaan. En toch lukt het me om elke dag tijd voor mezelf te nemen. En m’n tijd zo in te delen dat ik ruimte heb om in te springen op de dingen die dan weer eens onverwachts gebeuren. Dan gooi ik m’n programma om zonder dat er iets spaak loopt.
Als ik al mijn tijd bezig moet zijn met anderen ga ik zelf een keer over de kop. In de loop der jaren heb ik geleerd om nee te zeggen. Ik hoef niet meer overal bij te zijn en heb ook niet het gevoel dat ik dan wat mis. En als ik vind dat ik het te druk heb zeg ik nee tegen iemand die vindt dat ik op bezoek moet komen. En ik heb het nodig om elke dag tijd voor mezelf te hebben, zodat ik bij mezelf kan blijven en de dingen goed op een rij kan zetten. Haast heb ik zelden. En het inplannen van tijd voor mezelf gaat eigenlijk vanzelf, dat is een vanzelfsprekendheid geworden. En dat bevalt me goed. Het leven wat ik leid en zoals ik het organiseer is dus een bewuste keuze van me, ik laat het niet bepalen door anderen. Ik hou wel rekening met anderen, met name mijn gezin.
Maar ik vind dat je een keuze in het leven hebt. Want wie bepaalt nu dat je als een gek moet rondrennen en je hele agenda vol moet plannen? Dat doe je toch zeker zelf? En als dat je keuze is, prima. Zo niet, dan moet je er zelf wat aan doen.
Ik weet niet of het een vorm van benijden is maar ik heb toch een enorme waardering voor mensen die tot rust kunnen komen door het gebed dat zij dagelijks verrichten, hetzij 5 maal per dag, hetzij 1 keer al de gebeden.
Ikzelf ervaar het gebed als een enorme inspanning. Tot mijn grote spijt merk ik dat ik juist niet tot rust kom als ik me richt tot Allah swt. Er komen allerlei gedachtes die ik maar niet kan wegkrijgen en het ergste van al is, de vreemdste gedachtes komen tijdens het gebed even piepen.
Ik heb zoveel keren geprobeerd maar het gebed lukt mij niet. Dan vraag ik me vaak af of ik de enige ben?
Gegroet,
H.
@ Strevertje
Ik stel je gerust. Je bent niet de enige… het is inderdaad soms lastig om je te concentreren. Maar weet je waar het vaak aan ligt… (tenminste bij mij) als het gebed een automatisme wordt. Je doet de handelingen zonder er bij na te denken en je leest de woorden op zonder er bij stil te staan, want je hebt het toch honderden keren gedaan en je kan het nu veel sneller.
Beste middel is om gewoon langzamer te lezen en anders zacht fluisterend, zodat je jezelf hoort. Natuurlijk ook altijd handig om de vertaling zo nu en dan door te nemen.
Allemaal punten om je aandacht erbij te houden.
Oh, ja.. nog een… het gebed begint niet bij ‘allahu akbar’, maar eigenlijk al bij de intentie dat je gaat bidden en de wassing doet etc… Als je je er dus ruim van te voren mentaal op voorbereidt, is het niet iets als ‘even snel tussendoor’. En tien minuten kan iedereen wel missen, vooral als je alles zo goed inplant als Elisabeth :-)
Broeder Ashraf,
Het is zeker zo dat je rust van binnen uit krijgt. Hoe ervaar jij het bidden?
Voel jij die rust ook als je 5x per dag bidt?
Gr. alaina
Naast alle andere positieve aspecten heeft het uitvoeren van het gebed ook een aantal postieve fysieke aspecten.
De verschillende bewegingen die tijdens het gebed uit worden gevoerd zijn namelijk ook een vorm van Yoga.
Met name de rugspieren en de hamstrings worden uitgerekt en ook het langzaam opkomen vanuit voorovergebukte houding is goed voor je rugwervels (om ze soepel te houden).
Allah wil het ons niet moeilijk maken, juist makkelijk.
Gewoon 5 * per dag gymnastiek :-) ?
Johan,
gymnastiek is goed voor het lichaam en ontspannend (je voelt je als het goed is lekker ontspannen na het gymnastieken).
Het gebed is goed voor het lichaam, ontspannend, goed voor de geest en spiritualiteit.
Dit stukje komt me aardig bekend voor :-)
Maar het is wel waar bidden maakt je minder stressvol en geeft rust
@ Nordin,
Tot mijn spijt moet ik je zeggen: dit is niet in mijn geval. Ik heb al moeite om te bidden, terwijl quraan lezen mij veel gemakkelijker afgaat, en ik dit wel met enorme interesse en zelfs overgave doe.
Ik weet niet of het erg verkeerd is als ik zeg: hoe ik bid, lijkt het mij alsof ik niet graag mij richt tot Allah swt.
Desalniettemin, mijn dank voor je tips en reactie.
Gegroet,
H.