Voorpagina Lifestyle, Maatschappelijk

De Halal Hypocrisie

“If animals have been subjected to cruelties in their breeding, transport, slaughter, or in their general welfare, meat from them is considered impure and unlawful to eat (haram). The flesh of animals killed by cruel methods (Al-Muthiah) is carrion (Al-Mujathamadh). Even if these animals have been slaughtered in the strictest manner, if cruelties were inflicted on them otherwise, their flesh is still forbidden food (haram).”

The late Imam B.A. Hafiz al-Masri of the Shah Jehan Mosque in Woking, United Kingdom

Het is dat ik niet in elke calamiteit die ons overkomt de bestraffende hand van God zie, anders zou ik geneigd zijn het nakende verbod op het slachten volgens de islamitische ritus als straf van God te zien. Een straf voor de afgelopen decennia waarin wijzelf de slacht volgens de islamitische ritus willens en wetens  uit gemakzucht en om het slijk der aarde te grabbel hebben gegooid. Slechts een kleine minderheid binnen onze geloofsgemeenschap heeft zich van meet af  aan nooit bij deze gang van zaken willen neerleggen. Zij hebben kosten nog moeite gespaard om zich te houden aan de naleving van de regels en de daaraan verbonden randvoorwaarden die een correcte slacht naar de letter en de geest van de islamitische ritus met zich meebrengt. De overgrote meerderheid suste ondertussen zijn geweten met allerlei smoezen en uitvluchten en consumeerde vrolijk vlees dat slechts gedeeltelijk voldeed aan regels van onze religie, en vaak zelfs dat niet.

Hoe kunnen wij nu naar eer en geweten opkomen voor het behoud van de slacht volgens de islamitische ritus en daarin door niet-moslims serieus genomen worden als wij decennialang diezelfde ritus halfhartig hebben nageleefd? Al die tijd hebben wij ons geweten gesust achter de schaamlappen van  het gegeven woord van de man achter de toonbank en de halal-etikettering op etalages en verpakkingen. Wanneer iemands geweten begon op te spelen en hij of zij vragen begon te stellen over deze gang van zaken, waren we er als de kippen bij om hem of haar met een barrage van uitvluchten, halfbakken eigen interpretaties van de regels gerust te stellen. En als dat nog niet genoeg was dan hadden we altijd wel een fatwa of twee paraat van een of andere schriftgeleerde die redeneerde in de trant van onze gedachtegang en die daarmee voorzag van de nodige religieuze sanctionering.

Iedere moslim wie gewetensnood, eer en schaamte vreemd is, kan zonder probleem een zogenaamd halal-certificeringsbedrijf beginnen waarmee hij halal-certificaten als aflaten aan slachthuizen, vleesverwerkingsbedrijven en slachthuizen kan verkopen. Wij hebben dit zien gebeuren, laten gebeuren en hebben daar nooit actie tegen ondernomen. Wij hebben horeca- uitbaters hun vleesgerechten als halal zien aanprijzen terwijl zij alcohol verkochten en gokkasten in hun zaak hadden staan. Ook daar ondernamen wij geen actie tegen… sterker nog we aten er zelfs. Wij hebben reguliere vleesbedrijven hun waar zien leveren aan islamitische slagerijen, maar dat weerhield ons er niet van daar vlees te kopen. Want had de beste man achter de toonbank ons niet zijn woord gegeven? Bovendien zagen we hem regelmatig in de moskee dus moest zijn vlees wel halal zijn.

Ieder van ons had op zijn vingers kunnen natellen dat de prijs voor halal vlees nooit gelijk aan of zelfs goedkoper kan zijn dan het vlees in de reguliere handel. Economische wetmatigheden dicteren nu eenmaal dat het produceren voor een nichemarkt volgens strikte regels en randvoorwaarden de prijs van een product opdrijven. Toch hebben wij die simpele rekensom nooit willen maken en onszelf zelfs wijsgemaakt dat halal vlees net zo goedkoop geproduceerd kon worden als het vlees in de reguliere handel. Wij hebben ons in meerderheid altijd laten leiden door onze portemonnee en  niet door onze religieuze principes.

Plots – iedereen had dit al jaren kunnen zien aankomen maar zoals gewoonlijk lagen wij te slapen –  hangt ons als donderslag bij heldere hemel een verbod op het slachten volgens de islamitische ritus boven het hoofd en is iedereen in rep en roer. Nou ja, iedereen is een groot woord. De meesten van ons verkeren zoals gewoonlijk in een staat van gelukzalige onwetendheid. Diegenen die wel op de hoogte zijn, vallen dan weer uiteen in twee groepen. Zij die zich op voorhand al conformeren aan het verbod  of zelfs dat verbod actief steunen. En zij die willen voorkomen dat de initiatiefwet daadwerkelijk wet wordt. De laatsten verkeren echter in een staat variërend van defaitisme tot een actieve maar van enige realiteitszin gespeende strijdvaardigheid. Dit is kort samengevat de staat van de moslimgemeenschap in Nederland anno 2011.

Toch is nog niet alles verloren. Er moet namelijk nog heel wat water door de Rijn stromen eer de initiatiefwet van de Partij voor de Dieren daadwerkelijk wet wordt. Wat niet wegneemt dat de tijd dringt en wij zeer snel gericht en eensgezind tot actie moeten komen, willen we voorkomen dat wat ons wettelijk is toegestaan binnenkort wettelijk verboden zal worden. Nu is het onmogelijk om onze verdeelde  geloofsgemeenschap van een klein miljoen mensen eensgezind en gericht te laten opkomen voor een wettelijk recht dat hun dreigt te worden ontnomen. Maar het is niet onmogelijk om binnen onze geloofsgemeenschap een grote minderheid te vormen die namens de zwijgende meerderheid opkomt voor het behoud van het recht om te slachten volgens de islamitische ritus.

Wij, een kleine groep bezorgde moslims hebben een actiecomité opgericht voor het behoud van het recht om  te slachten volgens de islamitische ritus. Wij zijn een onafhankelijke en aan geen enkele moskee of organisatie gelieerde actiegroep. Ons doel is op korte termijn heel simpel: voorkomen dat de initiatief wet van de Partij voor de Dieren daadwerkelijk wet wordt. De bestaande organisaties die voor onze belangen zouden moeten opkomen, laten het afweten. Dus moeten wij moslims en burgers van dit land het heft in eigen hand nemen en zelf voor onze belangen opkomen.

Wij richten ons daarom tot elke moslim en burger in dit land die in actie wil komen tegen het verbod op het slachten volgens de islamitische ritus. Kom in actie!

Teken onze petitie. Meld je aan op onze Facebook pagina. Mail ons voor vragen en suggesties: stopverbodhalal@gmail.com en verspreid dit bericht via alle kanalen.

Laat wat van je horen! Laat je jouw recht niet zonder slag of stoot ontnemen en kom in actie! Zorg ervoor dat je,  wat de uitkomst ook zal zijn van onze strijd, na afloop naar eer en geweten kunt zeggen: ik heb als moslim en burger van dit land met de mogelijkheden die ik had  mijn plicht gedaan voor het behoud van de slacht volgens de islamitische ritus!

Namens het Actiecomité,

Mohammed Boubkari

PS. Indien je de petitie ondertekent, bedenk dan dat er velen zijn die achter die petitie staan, maar die niet kunnen ondertekenen, omdat ze vanwege hun analfabetisme of onbekendheid met het internet hier geen toegang tot hebben. Indien je in je familie, kenniskring of moskeegemeenschap mensen kent die graag deze petitie zouden:  onderteken dan voor hen! Maar volg wel altijd deze procedure:

1 Leg hen uit met welk doel deze petitie is opgesteld.

2 Vertaal de inhoud van de petitie voor hen.

3 Vraag hen of ze het begrepen hebben en of je hun toestemming hebt om voor hen te ondertekenen.

4 Maak voor hen een e-mailadres aan.

5 Onderteken dan voor hen.

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van