Karel Appel, een uitzonderlijke kunstenaar is heengegaan. Daar waar de nazi’s tijdens de oorlog bepaalde kunstvormen als verdorven bestempelde, probeerde Appel die ‘ontaarde kunst’ met een grote sprong te overtreffen. Niet ingewikkeld, niet abstract, maar puur door eenvoudig te schilderen. Het liefst met zoveel mogelijk verf en verschillende kleuren op één doek. Kinderlijk uitziende kunstwerken waren het resultaat. Creaties die zo gemaakt konden zijn door je kleine zusje.Weg met menselijke logica, wiskundige regels en voorschriften volgens de biologie. Creatieve vrijheid, spontaniteit en levenslustig. Precies wat men na de oorlog nodig had. Vrijheid vier ik in mijn kunst, moet Karel Appel gedacht hebben.
( Vrijheidsschreeuw, Karel Appel, 1948)
Ik vind zijn kunstwerken prachtig, puur en ik word er vrolijk van. De zuiverheid waarmee ze gemaakt zijn maakt hem in mijn ogen niet alleen een kunstenaar maar ook een held. Het is toch maar weer dapper wanneer men niet bang is dat ongestorven kwetsbare kind in zich te laten tonen en zeker in angstige tijden. Daarbij denk ik dan ook oprecht dat de personen die zijn kunst niet erkennen misschien wel een tikkeltje jaloers zijn vanwege het feit dat zij niet het kind in zichzelf weten te herkennen. Probeer maar eens ‘barbaarse kunst te maken in barbaarse tijden’.
Salaam en dikke groeten,
Eighty!
Eighty
Eighty is een typische doorsnee Islamitische, Amsterdamse, Marokkaanse, creatieve, niet-rokende, cameraschuwe, technisch opgeleide, dromerige doch nuchtere, niet tegen kietelen kunnende, sociale, olifantengeheugen hebbende, altijd swingende, vaak te late, in opvallende kleuren verschijnende, incapabel autorijdende, openminded, slap lullende, vreemde hoofddoekcreaties dragende, spontane, familie en vrienden liefhebbende, impulsieve, mailende, smsende, bellende, triple choclate believende, altijd tevreden, hulpvaardige, koffieverslaafde, cadeautjes gevende, 1m73 lange, te veel geld uitgevende, geen vlees maar wel vis etende, zonnebloemige, betrouwbare, hiphop freaky, maffe, plaaggeestige, ex-chipsverslaafde, met humor relativerende, Vondelpark wandelende, zelden chagrijnige, filmgestoorde, eigenwijze, kunstzinnige, alleen zilveren juwelen dragende meid, die graag haar gedachtes met je deelt en altijd wel in is voor een goed gesprek.Lees andere stukken van
9 Reacties op "Vrijheidsschreeuw"
Juist omdat ik tegen oorlog en onrecht ben vind ik al dit gedoe in de maand Mei maar een hoop bla.
Ondertussen steunen we bezetting, dictatoriale regimes en zetten we vluchtelingen uit. En nu gaan we ook verdachten ‘ongewenst’ verklaren en schenden mensenrechten. bla bla bla
daar geef ik je wel gelijk in Saida
Ik vind het juist geen bla bla. Ik ben het er mee eens dat politiek vaak tegenstrijdig en vooral smerig is. Inderdaad: meedoen met de “oorlog tegen het terrorisme” in Irak, geen sancties tegen China die Tibet al jaren op vreselijke wijze terroriseert, niet ingrijpen in Soedan omdat er niets winstgevends te halen valt. Maar dáárom juist zijn 4 en 5 mei 2 belangrijke dagen, omdat het een feest van mensen is en niet van de politiek. Het gaat erom dat de mensen worden herdacht die tegen de grote stroom in durfden te gaan, met alle risico’s die er tegenover stonden. Ik denk dat iedereen het er wel mee eens is dat dat wat het naziregime heeft aangericht nooit, maar dan ook nooit meer mag gebeuren. En aangezien blijkt dat de mensheid nog niet heeft geleerd van de 2e wereldoorlog, is het juist belangrijk dat er toch ieder jaar bij stilgestaan wordt. Het is dus niet bepaal “bla bla”te noemen. In tegendeel zelfs.
De afgelopen 30 jaar is herdenken een links gereedschapje geworden om de mensen ongedefinieerd bang te maken voor fascisme en voor het opfrissen van het r-taboe. Al die verzetshelden van het witte leger lopen op 4 mei voor gek. De koningin die een krans op de Dam legt laat zich gebruiken. Allen die twee minuten stil zijn bejubelen de kleren van de keizer. De enigen die goed weten waar dit land voor staat voetballen met de goede bedoelingen die de Koningin namens de regering ieder jaar weer aan hun voeten legt ten teken van capitulatie.
( De bovenstaande reactie is niet van mij)
Ik heb de reactie van de mensen gezien op de slachtingen in Algerije, Rwanda en de Balkan. Geen.
Ik werd zelfs voor gek verklaard dat ik me daar druk om maakte.
Toen kwam de reactie op 11/9.
Dat vond ik pas schokkend.
Dat je helemaal niet interesseert voor de medemens kon ik nog begrijpen. Maar selectieve verontwaardiging daar zal ik me never nooit bij neerleggen. Omdat die verontwaardiging werd gebruikt om nog meer massaslachting in Afghanistan en Irak te rechtvaardigen.
Mensen roepen over de WOII: Dit nooit meer. En vervolgens gaat hun leven gewoon door als het wel buiten hun voortuin gebeurd.
Aan de ene kant gaat de koopman de koopman voor de Dominee, als Poetin op bezoek komt wordt hij geprezen door de Koningin, ondanks alle enorme misstanden in Rusland. Waarom? Omdat hij enorme voorraden olie en gas heeft (hij heft de echte eigenaar hiervan die oppositie tegn hem voerde gevangen gezet en de bedrijven zogenaamd vanwege een belastingschuld aan zichzelf geveild)
Rusland is een grote corrupte boevenbende met geen enkel respect voor mensenrechtten, toch willen wij graag zaken doen met de Russen en daarom houden wij onze mond daarover.
En aan de andere kant, who cares als een paar van die “zwarte apen” elkaar afmaken? Ze weten toch niet beter, net als die “zandapen” uit het Midden-Oosten?
Het is voor veel mensen toch een beetje de “ver-van-mijn-bed-show” en het gaat ook niet om mensen uit hun eigen groep, dus.
Alatief 3la gezeik.
Leuke kleurtjes, 80.
;)
@Abdul:
Eh… minister Bot heeft weldegelijk kritiek gegeven op de schendingen van de mensenrechten in Rusland. Je praat onzin dus.
Prachtig schilderij!