Het Suikerfeest en het Offerfeest waren ongetwijfeld de twee mooiste dagen van het jaar. Niet omdat ik onverantwoord veel taai vlees mocht eten of verplicht bij familie op bezoek moest. Niet omdat ik kinderen jaloers kon maken die wél naar school moesten. Niet omdat ik er nagenoeg perfect uitzag. Niet omdat ik mocht zien hoe het schaapje werd geslacht. En zeker niet omdat ik veel te weinig zakgeld kreeg. Nee, nee. Deze dagen staan op mijn netvlies gebrand omdat de liefde tussen mijn ouders zeldzaam floreerde. Elk jaar weer. Terwijl de rest van de familiaire aanhang in volle spanning, afwachtend toekeek hoe het moment suprème zich zou voltrekken, bezegelden mijn ouders de liefde voor elkaar met een delicaat kusje op de wang.
Maar goed, dan ben je tien jaar. En dan weet je niet beter dan dat een wangkus het ultieme wapenfeit is om iemand de liefde te verklaren. Zo deden mijn klasgenootjes op de basisschool dat immers ook. Maar de jaren passeerden, wél 16, ik werd ouder, mijn ouders ook, maar de kus op de wang evolueerde zich niet tot iets meer. Het bleef bij een kus op de wang. Tegelijkertijd deden die mannen en vrouwen op MTV hele andere dingen. Right Thurr.
Terwijl er zich onder mijn neus een donssnorretje ontwikkelde en de testosteron zich ook op andere plekken manifesteerde, begon ik me af te vragen hoe de liefde tussen man en vrouw zich diende te reveleren. Hoe zou ik het later doen? Een innige omhelzing in het openbaar geoorloofd? Of slechts de heimlich bij noodgevallen? Hand in hand de zonsondergang tegemoet? Of de vrouw traditioneel x meter achter de man (vuistregel: één meter per gebaard kind). Een kus voordat je gaat werken? Of alleen een wangkus tijdens het Suikerfeest? Die categorie heikele levensvragen dus.
Daar zit je dan. Ingezakt op de bank. Met je zesentwintig jaar. En geen flauw idee hoe je het zelf moet aanpakken. Maar dan, maar dan. Als een donderslag bij heldere hemel lijkt de Almachtige met zijn enorme drietand een educatief tv-programma de wereld in te schieten: IS L’AMOUR. Een creatieve titel en het begon veelbelovend:
“Hoe verloopt de zoektocht naar de ware liefde op het moment dat je religieus bent opgevoed en vervolgens opgroeit in een samenleving waar de vrije moraal de boventoon voert.”
Wow, dat gaat over mij! Er was een breed assortiment aan moslimachtigen (werkelijk alle soorten en maten) uitgenodigd om hun interpretatie te geven van de liefde in de islam. Er was wat discussie; twee mannen tegen zevenduizend vrouwen. Er waren wat grapjes; er zaten best wat aardige bij. Er waren wat feministen; heel veel. Er was publiek; in alle kleuren. Er waren wat feministen; een hoop. Er was een chatsessie en tenslotte ook nog wat feministen.
Enfin. Ik heb de uitzending uiteindelijk in vijf afzonderlijke etappes, verdeeld over vier dagen, toch maar uitgezongen. De thema van de avond was alles behalve een ‘ode aan de liefde’. En het ging mijns inziens niet over de vraag hoe de islam tegen de liefde aankijkt. Maar hoe de liefde denkt over de islam. Vanuit het perspectief van de makers dan. De uitzending in een notendop:
- Niet de vrije moraal voerde de boventoon, maar de feministen.
- Het ging niet over liefde, maar over seks.
- Marokkaanse moeders hebben een steekje laten vallen bij het opvoeden van de jongens.
- Het maagdenvlies zit tussen de oren.
- Voorspel is verplicht, zelfs als je niet weet wat de term inhoudt.
- Kinderen moeten zo vroeg mogelijk worden opgevoed met dé pil.
- Eigenlijk mag alles, vanaf de 12e jaar, zo lang het maar in naam van de ‘liefde’ gebeurt.
Wat een veelbelovende avond had moeten worden, mondde uit in zenuwslepende avonden die zélfs niet door mijn oudbakken zoutjes konden worden gered. De banaliteit vierde, zoals het de 21e eeuw betaamt, werkelijk weer hoogtij. Godzijdank weet ik nu wél dat presentatrice Naeeda op haar veertiende ‘ontmaagd’ is, dat Arie Boonsma vrijgezel is én dat het maagdenvlies tussen de oren zit. Helaas zijn mijn andere prangende vragen over de liefde verre van beantwoord. Misschien wordt het tijd om toch maar eens op mijn ouders af te stappen en na de eerstvolgende wangkus een hartig woordje met hen te wisselen. Ik heb het vermoeden dat ze meer van de liefde af weten dan we met zijn allen veronderstellen.
Abdelkarim El-Fassi
Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"Lees andere stukken van Abdelkarim
21 Reacties op "ISL’AMOUR"
Tegenwoordig hoef je van zulke wrange programma’s geen antwoord te verwachten op je vragen. Zeker niet als het gaat over iets wat wel of niet islamitisch correct is.
Snel doorzappen. Leuk en goed geschreven stuk overigens!
Volgens mij heb je dat verkeerd begrepen over Naeda, ze zei dat ze bang was om ontmaagd te worden op haar 14e (door fietsen, paardrijden etc waarschijnlijk) maar niet dat ze dat was.
Nu we het toch over haar hebben; wat een verschrikkelijk slechte presentatrice is dat, ze onderbreekt iedereen, stelt irrelevante en schaamteloze vragen etc!!!
Liefde is tegenwoordig gedegradeerd tot een holle term, in real life betekent het niets meer dan een tijdelijk fysiek samenzijn, als het maar even ‘leuk’ is, wat leuk dan ook moge inhouden. Wat voor verrijking is dit? Het platvloerse viert hoogtij. Waarom maken we van zoiets moois en onschuldigs, iets wat meer is dan een 2-D weerspiegeling, iets banaals? We voeden onze kids op met de pil, het liefst vanaf hun 11e ofzo, wat leren onze kinderen hiervan? Sommige dingen mogen van mij mysterieus blijven, we hoeven het niet tot op de details aan onze tieners te vertellen. Vertel ze op school wat risico-gedrag voor gevolgen kan hebben, maar haal als maatschappij niet op tv, in de media, in platte educatieve boekjes, alle romantiek en schoonheid van de liefde weg. Deze generatie wordt al braindead gemaakt, geen creativiteit, passief in alles, geen idealen, als ze maar een i-phone en PS hebben. Ik mis het spirituele en bijzondere in alles, zonder zweverig te zijn. Waartoe dient onze grenzeloze geest?
Helemaal ziek was toen die presentratrice aan die man vroeg wat voor voorspel hij met zijn vrouw deed, of die opmerking naar die meisjes nav. wat Arie Boomsma zei over zijn seksleven.
Wat plat allemaal, vinden mensen dat leuk tegenwoordig? Volgens mij brainwashen we onze jeugd gewoon om dit soort banaal gedrag en uitingen maar leuk en normaal te vinden. Je kan over dit soort onderwerpen toch ook gewoon op een normale manier praten met onze jeugd?
Is niet iedere vraag over de liefde banaal?
Liefde is iets mysterieus, het is het schone en mooie aan het leven, het geeft kleur aan elke dag, zelfs als je niet in een permanente ‘verliefde’ toestand verkeert (of het nu een persoon, een religie, een vak, een hobby etc betreft), geeft liefde zin en invulling aan het leven. Je hoeft er niet zweverig over te doen, maar zonder liefde is het toch maar een gortdroog leventje.
Daarom kan ik er niet tegen als liefde wordt afgeplat, gereduceerd tot het volgende product wat we weer kunnen consumeren, zijnde iets banaals.
Gisteren uren op Youtube naar liedjes geluisterd die ik lang niet gehoord had en mij viel nog op … ze gaan bijna allemaal over de liefde. Liefde die vervuld, nooit gekomen of net voorbij is. Liefde die onverwacht, vertrouwd of juist uitgebleven. Liefde in alle soorten bezongen op een wijze die soms ook weer veel liefde voor muziek laat zien. Wat mooi als je anderen zo kan raken …
Mensen voelen zich ongemakkelijk als ze over liefde praten, daarom noemen ze het banaal. Dat geeft ze een excuus om niet over liefde te praten.
@Simon, vreemd genoeg vinden we het wel prettig om naar mensen te luisteren die over liefde zingen.
Jammer van die peilingen in het filmpje waarbij
moslims- weer eens tegenover niet moslims worden gezet
Dat is niet helemaal eerlijk, het geeft een vertekend beeld, omdat niet alle ‘niet moslims’ praktiserende christenen zijn.
Het programma wil taboes doorbreken, maar polariseert zo onbewust toch. En dat hebben veel mensen echt wel door!
De doelgroepkeuze in het programma is ook niet echt duidelijk… is het seksuele voorlichting voor moslims of voorlichting over de islam geschreven voor Nederlanders die niet weten dat 100 moslims 100 verschillende meningen kunnen hebben?
Terecht dat mensen de indruk krijgen dat het er in het filmpje vooral om gaat 1 mening op te leggen
Het wordt echt hoog tijd dat moslims weer een eigen omroep krijgen
Briljant stuk weer Abdelkarim!
“Sex is geen liefde.”
Daar zou ik aan willen toevoegen dat liefde zonder sex heel erg saai is.
Sex is essentieel voor het voortbestaan van de mensheid, helaas zijn er mensen die sex misbruiken voor hun doeleinden.
Hehe…die vrouwen gaan nooit trouwen…
Leuk stuk!
Dag Abdelkarim,
Fijn dat iemand met een kritische blik dit programma bespreekt. Ik moet zeggen,ik ben nogal geschrokken door hetgeen wat ik heb gezien in dat programma. Wat ik zag was een grote kloof tussen moslimvrouwen en moslimmannen. Wat een wonder dat ik nog trouwerijen meemaak om mij heen…
Aan de andere kant, zo een programma zegt ook iets over ons zelf. Namelijk dat wij moslim grote gaten hebben in onze eigen actualiteit. Deze gaten worden helaas opgevuld door andermans actualiteiten… een vraag is hoe dicht je deze gaten? Hoe bepaal je je eigen agenda en dus de actualiteit?
Liefde vind ik een essentieel praktijk binnen islam, het is zelfs de essentie van islam. Maar het is zó ‘out of the picture’. Net als vele zaken binnen islam. We kennen de invulling(en) niet die ons geloof geeft aan deze praktijken en begrippen, waardoor het makkelijk in te vullen is door anderen. Hoe treedt je hierin proactief? Hoe zorg je er voor dat de invulling(en) van praktijken en begrippen duidelijk zijn…
Dit zijn de vragen die jouw stuk en dat programma bij mij oproepen. Insha’Allah vinden we daar antwoorden op.
@Youssef: Ahahaha… dat is wat ik óók dacht! En dan komen ze over tien jaar klagen dat de Islam moet veranderen omdat ze met een ongelovige man willen trouwen.
leuk en heel goed stuk!
@reactie
je hebt helemaal gelijk. We moeten een eigen omroep, zoals NMO of NIO!
Heel mooi geschreven vind ik.
Ik ben ook erg geschrokken van sommige uitspraken, zoals de imam die het over voorspel had, en het toeliet om zijn eigen vrouw te laten betrekken. En enkele dames die het normaal leken te vinden om voor het huwelijk sex te hebben ed. Ik schaamde me zo vaak in hun plaats. En zoals hierboven al opgemerkt werd, deze uitzending heeft nog veel meer gepolariseerd, alsof het nog niet erg genoeg is.
sorry ik bedoel geestelijk consulent, geen imam =)
Mooi geschreven. Ook wil ik erbij vermelden dat ik een bloedhekel heb aan zulke vrouwen met een westerse mentaliteit. Dat noemt zich moslims. SOubhanAllah!!