Voorpagina Maatschappelijk, Politiek

Wie is de mol?

Excusatio non petita accusatio manifesta: ‘Een excuus waar niet om werd gevraagd, is een duidelijke zelfbeschuldiging.’ Dat is de eerste gedachte die bij me opkomt wanneer ik het artikel van Hasna el Maroudi op Joop.nl lees. Zij vertrok onlangs naar Griekenland om mee te varen met de Freedom Flotilla vloot.

Zij keerde echter met de staart tussen de benen terug en schreef een semi-journalistiek stuk om haar gevoel van onbehagen te uiten. Voelt zij het als haar burgerlijke en journalistieke plicht om de ‘waarheid’ aan het licht te brengen? Het is naar mijn mening zo klaar als een klontje. Deze heldin op pumps probeert haar angst te verbloemen. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. De angst -wellicht ook- gevoed door zionistische propaganda liet dit katje wel hele rare sprongen maken. Zij dacht dat de Palestijnse kwestie een makkelijke was. Even naar Griekenland, van het zonnetje genieten en weer terug naar het veilige Nederland, waar de pro-zionistische Verhagens en Wildertjes met klamme handjes met smart op haar zouden zitten te wachten. De uitslag van ‘Wie is de mol binnen de Nederlandse delegatie?’ is nu bekend!

Dat mevrouw El Maroudi om andere dan oprechte beweegredenen naar Griekenland is gegaan, is mij temeer duidelijk geworden daar zij bij terugkomst direct een knip en klaar verhaaltje had klaarstaan. Een verhaaltje dat bol staat van aantijgingen waarbij zij het niet kon laten om mensen bij naam en toenaam te benoemen. Mensen die zich inzetten om de ijzeren kettingen waaraan Gaza is vastgeketend los te breken. Geheel belangeloos. Volgens mevrouw El Maroudi zou de persona non grata in de belichaming van Amin Abou Rashed banden hebben met Hamas. Of toch niet? In ieder geval kon zij Anne de Jong ‘niet op haar blauwe ogen geloven hoe graag ze dat ook had gewild’. Het feit dat er in haar ogen geen openheid van zaken werd gegeven, was voor haar de hoofdmoot om terug te keren naar Nederland. Hoe graag ik mevrouw El Maroudi op haar bruine ogen wil geloven, kan ik dat niet.

Mevrouw El Maroudi stelt voorts in haar artikel:

‘Hoewel ik van plan was een reportage te maken voor Uitgesproken Vara en met regelmaat op Joop te berichten over de reis, zat ik er voornamelijk als activist’.

Als ‘ware’ activiste liep ze uiteraard het risico de hand te bijten die haar voedt. Mevrouw El Maroudi kon het zich niet permitteren haar tandjes in het vlees van haar werkgever te zetten. Begrijpelijk. Echter een zwaard (want een mes is het allang niet meer) in de rug van andere ware en oprechte activisten steken, is naar mijn bescheiden mening allesbehalve begrijpelijk. Een activist is geenszins iemand die de zaak schade berokkent door onderbuikgevoelens als ware feiten te presenteren.

Ook ik heb twee keer gepoogd Gaza te bereiken. Weliswaar niet met een vloot, maar via Egypte.  Met mijn medeactivisten, onder wie de heer Amin Abou Rashed, hebben wij getracht de blokkade te doorbreken. Ik heb van dichtbij mogen meemaken hoe wij als pionnen werden gebruikt in het mens-erger-je-niet van machthebbers. Het spel waarbij machthebbers proberen de wil van de vrijheidstrijders te breken. Ik herken het verhaal van mevrouw El Maroudi tot op zekere hoogte, namelijk de onzekerheid en het continue intrekken van toezeggingen die door de plaatselijke autoriteiten worden gedaan. Dit is dan ook de reden, dat alles tot het laatste moment onduidelijk blijft om vervolgens onverrichterzake terug te keren naar huis. De aantijgingen aan het adres van de heer Abou Rashed herken ik echter niet. Iemand die zich inzet voor een kwestie zo gevoelig als deze wordt in deze wereld al gauw bejegend en gezien als terrorist of gek. Het is jammer dat mevrouw El Maroudi zich als vrijwillige pion heeft laten inzetten.

Ik ben hier niet om mevrouw El Maroudi te veroordelen. Uiteindelijk heeft ze met haar eigen artikeltje het vonnis reeds over zichzelf geveld. Wat ik heb gedaan, is in feite hetzelfde als wat mevrouw El Maroudi heeft gedaan. Aantijgingen uiten zonder onomstotelijk bewijs.

‘Wie de bal kaatst, verwachte hem terug.’