Voorpagina Ervaringen, Gastarbeiders

Afvallen

, 16 augustus 2006, 42 reacties

Esmaa Alariachi is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl. Een paar dagen geleden:

Terwijl Nederland leegloopt en de enige opvallende niet-oer-Hollanders de toeristen zijn, fantaseer ik over hoe het er uit zou zien als alle racisten en ‘extreem rechtsen’ hun zin krijgen: BORING! Er zou in Nederland niets te beleven zijn en het zou er echt frustrerend saai zijn.

Bijna mijn hele familie heeft aan de semi-emigratie naar Marokko meegedaan. Het moet ongetwijfeld velen van jullie zijn opgevallen, dat als Marokkanen (van origine) met de auto naar Marokko gaan, ze/we van alles en nog wat meenemen. De auto moet dan tot de nok vol richting het zuiden vertrekken. Dan heb ik het niet eens over de imperial, die bijna altijd bedekt is met het oranje zeil. Dit is om Nederland trouw te blijven. De boodschap luidt dan ook: “We gaan wel voor een aantal weken naar Marokko, maar met ons gele kenteken en het oranje zeil laten we zien dat we uit Nederland komen”.

Door al die bagage lijkt het dus net een emigratie in plaats van een vakantie. We kunnen er kort of lang over babbelen, maar als die “emigratie” richting Maghreb begint in de zomer, dan geeft het mij wel weer zo’n drive gevoel, dat ik ook zo snel mogelijk mijn vakantie moet plannen. Natuurlijk weer naar Marokko om familie te zien en om aan de stress te ontsnappen… Dit jaar zit het er helaas niet in. Ik heb andere plannen.

Het zonnetje schijnt en iedereen loopt er zomers bij. Sommige iets té zomers, als je het mij vraagt. Maar ach, waarschijnlijk ben ik in de meeste ogen ook een eskimo met mijn kleding in dit klimaat. Die diversiteit houdt het lekker gezellig.

Waar ik ook mee geconfronteerd wordt is mijn overgewicht! Het is echt vreselijk. Ook als ik nu naar oude beelden kijk van de Meiden van Halal van een jaar geleden, zie ik het ‘before and after’-effect heel sterk. Ik ben gewoon veel corpulenter geworden (staat wat netter). Het is te gek voor woorden! Maanden geleden was ik me al bewust geworden van het aannemen van buitenproportionele vormen. Mijn broeken wilden niet meer zo lekker zitten. Om maar niet te spreken over de net-iets-te-strakke tuniekjes rond mijn middel. Ik voelde me niet goed en ik vond gewoon dat er wat aan gedaan moest worden.
 
Op de sportschool kwam ik al. Alleen niet vaak genoeg. Ik moest wat doen aan mijn eetpatroon en/of gewoonten. Honger had ik niet vaak, en dat gevoel kennen we niet, hier in Nederland.  Continue “trek” was hetgeen wat van mij een Barbapappa maakte. Uit eten in gezelschap en dan toch  nog een toetje toe nemen. Om maar niet te spreken over het laat in de avond eten. Iedereen kent het wel, laat thuiskomen met een lege maag en dan toch besluiten een maaltijd of een broodje te nemen. Tja, en dan heb ik mijn bolheid aan mezelf te danken. De uitdrukking “ieder pondje gaat door het mondje” is toch ergens op gebaseerd.

Zelfs mijn ouders zeiden een keer lekker ongenuanceerd: “Esmaa, waar wil je naartoe met je gewicht?” AUW! Die opmerking hit me there where it hurts! Diezelfde avond voor het slapen gaan, observeerde ik nog in de spiegel al mijn buiken. Één ding was zeker: Er moest echt wat veranderen. Ik moest denken aan een passage in het boek van Hanneke Groenteman, “Doorzakken bij Jamin”, waarin haar kleinkind naar haar buik wil kijken, maar dat zij zich daarvoor schaamde. Ik kan me echt onzettend goed voorstellen hoe ze zich heeft gevoeld. Zó voelde ik me op dat moment ook. Vanaf dat moment kwam ik vaker op de sportschool. Maar de veranderingen in mijn eetpatroon kwamen in een slakkentempo.

Nu het lekker weer is, heeft men meer behoefte aan leuke kleding dragen. De meeste kleding is licht van kleur, roze, wit of beige. Het zijn ook niet de meest afkledende kleuren.
Nu is het moment voor mij om serieus te gaan afvallen. Mijn eerste stap: Niet meer snoepen en chocola ALTIJD vermijden. Daarna goed verdiepen in de beste methode. Een korte opsomming van de keuzes: Cambridge dieet, Atkins dieet, Weight Watchers, Southbeach dieet, Herbalife, vasten, lippen dicht naaien, ziekenhuisdieet, Koolhydraten dieet, calorien tellen, afslankpillen, afslankthee, Ahorn Siroop met citroen etc etc. Én vooral heel veel water drinken!

Geloof het of niet, maar al deze dieten helpen en werken echt…………… Als je het volhoudt! En dan komt het sleutelwoord ter sprake: Discipline. Geen discipline, betekent geen kilo’s kwijt! Simple as that. Ik heb een paar weken achter elkaar veel water leren drinken en ben ook 3 keer in de week naar de sportschool gegaan. Ik merkte echt verschil: Het opgeblazen gevoel was ik enigzins kwijt en ook wat kilo’s. Elhamdulillah! Nu moest ik het zien vol te houden.

Maar dan komen allerlei etentjes de kop opsteken. Die zijn cruciaal! Iedereen vind het echt goed dat ik er iets minder opgeblazen uitzie, maar wil me toch uitnodigen om lekker wat te gaan eten. Meestal is het laat op de avond, veel voedsel en gewoon ongezond. Maar the offer always sounds very tempting en uiteindelijk ga ik toch lekker mee uit eten. Dan denk ik bij mezelf dat mijn dieet toch al verpest is en ga ik helaas ook in op de andere uitnodigingen. Zoals bijvoorbeeld op die van mijn buurvrouwen die het zielig vinden dat er ‘niets’ te eten is thuis omdat mijn ouders weg zijn. Na een paar dagen goed gezondigd te hebben, besluit ik voor mezelf weer fanatiek te gaan sporten en regelmatiger te gaan eten. Ik begin morgen.

Ondertussen zijn er grotere problemen in de wereld bezig en voel ik me echt schuldig dat ik mezelf opvreet, over het feit dat ik mezelf te zwaar vind. De meeste mensen zijn nu toch nog op vakantie en zijn lekker aan het genieten van de zon, zee, strand, rust, omgeving en misschien familie. Waarschijnlijk zullen zich niet erg veel mensen storen aan het onderwerp. Ik heb het idee dat ik de enige ben die achter is gebleven en achter de computer mijn dagen aan het aftellen ben totdat ik een keer op reis kan.

Ik heb een reis gepland naar Jordanie om daar tijdens een zomercursus Arabisch te leren. Ik spreek het Marokkaans-Arabisch (Darija), maar dit is niet hetzelfde als het klassiek Arabisch. Het Marokkaans is een dialect en het klassiek Arabisch wordt gebruikt om bijv. brieven te schrijven, het nieuws te lezen en de heilige Koran is ermee geschreven. Als moslim is het het beste om de Koran in het Arabisch te kennen of te kunnen (Amsterdams?). Vandaar nu eindelijk de stap om een iets hoger niveau te behalen, want veel is niet realiseerbaar in 3-4 weken. Ik kan het Arabisch lezen en begrijpen, maar ik kan het niet reproduceren, dus spreken en schrijven. In mijn volgende column, insha Allah, zal ik geïnteresseerden op de hoogte houden van wat ik daar allemaal meemaak en of ik ben afgevallen?

Verder wens ik iedereen een hele fijne vakantie toe en voor degenen die in Nederland zijn achtergebleven; Hou vol en werkse! Iedereen komt toch alweer bijna terug, vooral in het zuiden van het land. Daar begint de remigratie al weer aardig op gang te komen.

Esmaa Alariachi (26) is lerares Engels en doktersassistente. Ze staat bekend als de oudste van de Meiden van Halal.

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van de WBH Redactie