Fadoua Bouali is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl.
Zoals gewoonlijk plan ik mijn vakantie laat, in de maand juli en augustus hoef ik niet echt weg omdat het overal zo druk is.
Maar wanneer het juli/augustus is en iedereen in mijn omgeving vakantie aan het vieren is, dan denk ik ‘waarom heb ik in godsnaam weer zo laat mijn vakantie gepland?’ Ik bevind ik me dan weer in mijn inmiddels jaarlijks terugkerende zelfmedelijden ritueel: Heel Nederland, Marokko en ja heel de wereld heeft vakantie. Maar wie moet er weer werken? Inderdaad, alleen ik…
Maar deze zomer zag ik op het nieuws dat dat wel meevalt eigenlijk. Ik zag dat mijn collega´s in de ziekenhuizen in Libanon, Israel en Palestina pas echt hard moeten werken, daar maken ze zeker overuren onder zeer moeilijke omstandigheden. Na de berichtgevingen en de beelden verdween mijn zelfmedelijden als sneeuw voor de zon.
Naast mijn collega´s die overuren draaien in het middenoosten om mensenlevens te redden en te verzorgen, zijn daar de begrafenisondernemers hard aan het werk om degenen die het niet hebben gered te begraven. Eigenlijk is het best wel een raar idee. De mensen die om zijn gekomen door de bommen en raketten hadden zich begin 2006 nooit kunnen voorstellen dat hun einde deze zomer zou komen. Deze bommen en raketten kwamen behoorlijk onverwachts op deze mensen terecht. Deze mensen hadden ook gewoon natuurlijk gedacht lekker te genieten van de heerlijke vruchten van zomer 2006. Zoals de lekkere druiven, meloenen, pruimen, nectarines en perziken, zoals wij er nu volop van kunnen genieten.
Sommigen hadden misschien gepland om lekker naar het strand te gaan, met de familie lekker barbecuen en picknicken. Sommige van de omgekomen kinderen zouden misschien voor het eerst na de zomer naar school gaan. Het spannende gevoel in je buik als kind wanneer de eerste schooldag begint, zullen zij nooit meer ervaren. De omgekomen Christenen zullen kerst 2006 niet meemaken. De omgekomen Moslims zullen ramadan 2006 niet meemaken. En de omgekomen Joden zullen chanoeka 2006 niet meemaken.
Maar goed, nu ik zo aan al die omgekomen mannen, vrouwen en kinderen denk voor wie zomer 2006 het einde betekende van hun aardse bestaan, zit ik me af te vragen: Stel als ik zou weten dat ik de kerst, ramadan of chanoeka 2006 niet zou halen, stel je voor dat mij ook iets onverwachts zou overkomen, wat zou ik dan vooral het meeste missen aan dit aardse bestaan?
(Mijn familie laat ik even achterwege, want ik zal ze wel weer tegen komen in de wachtruimte, wachtend op de dag des oordeels zeg maar. Voor ons moslims is dat een grote zekerheid.)
Maar wat ik echt zou missen, is de zee. Of een prachtige volle maan. Ook zou ik grote oude bomen missen waar ik altijd elke keer weer diep van onder de indruk raak. Om heel eerlijk te zijn,als ik geen moslim zou zijn en geen geloof zou hebben dan zou ik voor elke grote oude boom willen neer knielen. Het is een hele rare behoefte die diep in mij zit, dankbaarheid willen uiten en bij bomen heb ik de neiging om daar voor te willen buigen of zoiets geks. Uiteraard zal ik dit soort gekke diepe behoeftes niet zomaar met iedereen bespreken.
Wat ik ook zou missen zijn mooie witte wolken met een blauwe hemel als achtergrond. Daar kan ik uren naar kijken, het liefst gecombineerd met uitzicht over zee, met een heerlijke cappuccino en een lekker stuk chocolade truffeltaart met een grote klodder slagroom. En wat ik ook enorm zal missen is het hardlopen in zachte motregen op een grindpad tussen prachtige groene bomen met het geluid van de steentjes onder je sportschoenen. Het moet overigens wel de dag na de truffeltaart zijn, vanwege de nawerking van de geluksstofjes van de chocoladetaart die overgenomen worden door de endorfine gelukstofjes van het hardlopen.
En laatst heb ik de allerlekkerste vrucht gegeten, die er bestaat op aarde. En jullie raden nooit welke dat is? De gebroeders Mirza hebben ons tijdens het uitje ergens in mei van dit hemelse vrucht laten kennismaken. Sindsdien ben ik er naar op zoek geweest én ik heb ze onlangs eindelijk gevonden, bij onze Turk:Pakistaanse mango´s! Ik had ze bij me toen ik me in het meest gelovige gezelschap bevond die je je maar kunt voorstellen. Een moslim,een christen, een jood en nog iemand die niet gelovig was maar wel oprecht geloofde in het atheïsme. Ik haalde mijn overheerlijke mango´s tevoorschijn en dacht ik kan ze niet alleen opeten in hun bijzijn zonder ze een stukje aan te bieden.
Ik hoopte dat ze door het observeren van het schillen van de behoorlijk rijpe vrucht en daar ik mijn vingers af en toe aflikte die onder de goddelijke sappen zaten, dat ze zouden denken: "Wat zit zij toch vies te kliederen." Uit beleefdheid bood ik ze een stukje aan, in de verwachting dat ze het zouden afslaan, maar tot mijn verbazing namen ze het aanbod gewoon aan!
Kennelijk waren deze gelovige mensen bekend met deze goddelijke vrucht en namen ze mijn onsmakelijke geklieder voor lief.
Naast de goddelijke Pakistaanse mango zou ik een mooie romantische zonsondergang willen toevoegen aan mijn lijstje. Daar kan ik ook stil van worden. Het is denk ik ook het meest romantische moment van de dag. Ik weet van mezelf dat ik op het gebied van de romantiek een grote kluns ben. Ik geef het eerlijk toe,op het moment dat de meest ideale man onder de meest ideale omstandigheden van wal probeer te steken en mijn hart probeert te bereiken in de hoop dat er iets moois uit voort kan komen, doe ik elke keer weer iets fouts.
De laatste keer dat inderdaad de meest ideale en romantische man mijn hart probeerde te bereiken, was toen ik hem aan de lijn had en hij me vertelde dat de lucht er prachtig uit zag. Hij beschreef een prachtige zonsondergang. Nieuwsgierig liep ik naar het raam en zag inderdaad een prachtige zonsondergang. Getroffen door de schoonheid van het prachtige kleurenspel en zijn romantische beschrijving werd ik overvallen door een overweldigend gevoel van dankbaarheid.
En omdat ik dat enorme dankbaarheidgevoel tegenwoordig goed kan kanaliseren door bijvoorbeeld niet te gaan buigen voor bomen, maar te buigen voor God, zei ik spontaan tegen hem: "Het is nu ook tijd voor het maghreb-gebed (avondgebed)!" Terwijl ik bevangen was door zijn magische beschrijving heb ik hem kennelijk met het toverwoord ‘maghreb-gebed’ uit zijn romantische stemming gehaald, want plotseling veranderde de toon in zijn stem en had hij grote haast om op te hangen. Ik dacht nog trots dat ik hem had herinnerd aan het maghreb-gebeden dat hij vandaar zo’n haast had! Maar helaas was dat de laatste keer dat ik iets van hem hoorde. Een tijd lang dacht ik: "Goh wat duurt zijn maghreb-gebed lang, zeg. Ik heb al een week niks van hem gehoord." Jammer, want ik had hem nog willen vertellen dat het maghreb-gebed op het meest romantische moment van de dag plaats vindt, alsof goddelijkheid en romantiek elkaar dan ontmoeten. Ja, zoiets ‘romantisch’ wilde ik uitkramen.
Dit is mijn waslijst aan wat ik zou missen aan het leven. Maar ik ben nu eigenlijk ook benieuwd naar de lijst van de lezers. Wat zou jij missen?
Fadoua Bouali is verpleegkundige, publicist en columnist. Onlangs verscheen haar nieuwe boek: "Bevrijd door Allah".
12 Reacties op "Ramadan-Kerst-Chanoeka-2006"
Als je denkt aan de dood, wat je dan zou missen…. gewoon de tijd, de tijd die je hier had, wat je ermee deed. Dat zeg ik ook als moslim zijnde, want ik denk dat ik dan wel erg het idee zou hebben van ‘had ik dat en dat nu maar zo en zo gedaan, dan had ik het nu makkelijker’.
Ik weet niet of ik één van de weinigen ben in wat ik nu vertel, maar ik heb eigenlijk van geen enkele plaats ooit het gevoel gehad die ik thuis kan noemen, en van geen enkel voorwerp heb ik echt het idee dat dat ‘van mij’ is. Wetende dat het op een dag allemaal ophoudt te bestaan, dat je ophoudt hier te zijn, dit is je bestemming niet. Wat zul je dan missen, wat *zou je moeten* missen hier?
Tijd, alleen de tijd die je hier doorbrengt. Voordat de tijd afloopt…
Het enige dat wij als moslims volgens mij zouden moeten missen na de dood, is de onbenutte kansen die wij gehad hebben in dit leven om een oprecht dienaar te zijn en onze Schepper tevreden te stellen.
Laten we hopen dat wij de djennah zullen betreden inshallah en het aangezicht van Onze Heer mogen aanschouwen. Dan valt er nog weinig te missen lijkt me.
Inderdaad, wanneer wij het voorrecht hebben djennah te mogen betreden, zullen we weinig te missen hebben, want alles is daar duizendmaal beter. Maar toch zou ik vermoedelijk samen met een geliefd iemand doerian eten in Indonesië missen.
Wanneer je inshallah djannat binnentreedt, zal God je – als ik het goed heb begrepen – alles geven waar je maar om vraagt. Waarom zou het dan niet kunnen vragen om alles wat je zou ‘missen’? Ik heb gelezen dat de mensen van het Paradijs zich alles zullen herinneren van deze wereld.
In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle.
1. De Barmhartige
2. Heeft de Koran onderwezen.
3. Hij heeft de mens geschapen
4. En heeft hem de uiteenzetting (er van) geleerd.
5. De zon en de maan doorlopen hun banen volgens het plan.
6. En planten en bomen aanbidden Hem.
7. Hij heeft de hemel hoog er boven verheven en een evenwicht bepaald
8. Opdat gij het evenwicht niet zoudt verstoren.
9. Houdt de weegschaal naar recht en doet aan de maat niet tekort.
10. En Hij heeft de aarde voor Zijn schepselen gemaakt:
11. Daarop zijn vruchten en palmbomen met scheden,
12. En gebolsterd graan en geurige bloemen,
13. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
14. Hij schiep de mens uit droge klei, als aardewerk.
15. En Hij schiep de djinn uit de vlam van Vuur.
16. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
17. De Heer der twee Oosten en de Heer der twee Westen!
18. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
19. Hij heeft de twee zeeën gescheiden, die elkander eens zullen ontmoeten.
20. Daartussen is een versperring geplaatst welke zij niet kunnen passeren.
21. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
22. Er komen paarlen en koraal uit beide (zeeën) vandaan.
23. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
24. En van Hem zijn de bergenhoge schepen op zee.
25. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
26. Al hetgeen is, zal vergaan.
27. En er blijft alleen het Aangezicht van uw Heer, de Bezitter van Heerlijkheid en Eer.
28. Welke van de gunsten van uw Heer uilt gij dan ontkennen?
29. Van Hem smeken allen, die in de hemelen en op aarde zijn, (gunsten) af. Elk dag toont Hij een andere Heerlijkheid.
30. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
31. Wij zullen spoedig met u afrekenen, o gij twee volkeren!
32. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
33. O, groep van djinn en mensen; als gij de grenzen der hemelen en der aarde wilt overschrijden, probeert dit dan. Doch gij zult dit zonder gezag stellig niet kunnen doen.
34. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
35. Er zullen vurige vlammen en gesmolten koper tegen u worden gezonden en gij zult u niet kunnen verweren.
36. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
37. En wanneer de hemel uiteengespleten en rosssig wordt als een roodgeverfde huid.
38. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
39. Op die Dag zullen mens noch djinn worden ondervraagd over hun zonden.
40. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
41. De schuldigen zullen aan hun kenmerken worden herkend en zij zullen worden gegrepen bij haren en voeten.
42. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
43. Dit is de hel door de schuldigen verloochend.
44. Zij zullen daar tussen vuur en fel kokend water rondgaan.
45. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
46. Maar er zullen voor hem die het verschijnen voor zijn Heer vreest, twee tuinen zijn,
47. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
48. Van verschillende soort.
49. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
50. In beide zullen twee fonteinen stromen.
51. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
52. Daarin zullen alle vruchten tweesoortig zijn.
53. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
54. Zij zullen zich nedervlijen op divans met tapijten waarvan de voeringen van dikke zijde zullen zijn. En het fruit der tuinen zal dicht bij de hand liggen.
55. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
56. Daarin zullen kuise meisjes zijn met zedige blik, door mens noch djinn ooit aangeraakt.
57. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
58. Als waren zij robijnen en koralen.
59. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
60. De beloning van goedheid kan niet anders dan goedheid zijn.
61. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
62. En naast deze twee zijn er nog twee tuinen.
63. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
64. Donkergroen van gebladerte,
65. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
66. Daarin zullen ook twee bronnen zijn die water in overvloed spuiten.
67. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
68. In beide zullen er vruchten, dadels en granaatappels zijn.
69. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
70. Daarin zullen goede en schone meisjes zijn.
71. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
72. Schonen in paviljoenen gehuisvest.
73. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
74. Die vóór hen mensen noch djinn hebben aangeraakt.
75. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
76. Rustend op groene kussens en prachtige tapijten.
77. Welke van de gunsten van uw Heer wilt gij dan ontkennen?
78. Gezegend zij de naam van uw Heer, de Bezitter van Heerlijkheid en Eer.
– 786 –
even over iets anders, in het hiernamaals Insha’Allah… (off topic, i know im sorry)
hebben jullie wel eens gedacht over het vergeven van bepaalde mensen, wat zij jou aan hebben gedaan? (moslim of niet-moslim)
ik bedoel het niet vergeven van mensen is heel erg, gezien wat voor straf hun in het hiernamaals misschien zouden kunnen krijgen. hier praten ik en mijn zus best veel over, maar laatst merkte mijn zus iets op waar ik eigenlijk nog niet eerder aan gedacht had…
ik was er altijd best zeker van dat ik Insha’Allah iedereen ga vergeven die mij ooit iets heeft aangedaan, aangezien ik er waarschijnlijk niet tegen zou kunnen om iemand te zien lijden, omdat ik diegene iets niet zou vergeven. en dit ook Insha’Allah in de toekomst, om geduldig met een situatie om te gaan en niks terug te doen, en proberen te vergeven. maar laatst kwam mijn zus met een opmerking: je zegt wel dat je gaat vergeven, ook mensen die je iets ergs aan hebben gedaan. maar wat nou als Allah (swt) je nou even terug zou brengen in die situatie waarin je toen zat, en je zou alles weer voelen zoals je het op dat moment dat het gebeurde voelde, zou je er dan nog steeds zo zeker over zijn?
:S dit zette mij echt aan het denken. ik moet toegeven dat ik soms nog steeds wat woede voel als ik terug denk aan zulke momenten, maar ik zou erg ook niet aan kunnen denken dat iemand een erge straf zou krijgen …
graag jullie mening hierover, want ik zit hier echt mee…
salam aleikum
– 786 –
whaha lijkt erop dat het te lange stukje is en dat niemand leest… niemand zich ervoor interesseert… niemand weet watie moet zeggen… of dat je er zelf ook mee zit en dus geen advies aan mij kan geven :P ik zou zeggen: atleast try… niet geschoten is altijd mis toch :D
Als je beseft dat uiteindelijk alleen Allah echt bestaat, zie bijvoorbeeld de tekst van freedom bij #5:
“26. Al hetgeen is, zal vergaan.
27. En er blijft alleen het Aangezicht van uw Heer, de Bezitter van Heerlijkheid en Eer.”
En als je weet dat alle mensen door Allah uit 1 ziel zijn geschapen dan helpt dit misschien om anderen en uiteindelijk jezelf te vergeven?
Dank je wel fadoua voor je bijdrage. Ik ga die mango’s ook eens proberen.
Wat ik zou missen?
De vogels die je vroeg in de morgen hoort en haring.
#6
Yazzy
Vroeger dacht ik ook Allah wreekt mij wel. Deze mensen krijgen hun straf nog wel.
Maar ik ben ook mens en niet vrij van zonden en fouten. Ik wil ook vergiffenis.
Hoe kan ik verwachten dat Allah mij vergeeft maar de anderen wel straft omdat ze mij wat hebben aangedaan?
Ik heb zelfs wraakplannen uitgewerkt maar nooit toch uitvoer gebracht puur om zelfbehoud. Stel dat Allah mij zo zwaart straft als ik anderen wil straffen?
Dus nu denk ik alleen nog: ik laat het aan Allah over. Om te vergeven, straffen of goed te maken.
@ Fadoua:
Echt een heel mooi stuk. Dat “iets” dat jij met bomen hebt, heb ik ook, haha.
Persoonlijk zou ik zoveel missen, dat ik het niet eens kan opschrijven. Gewoon het leven zelf, denk ik. En de simpele, kleine dingen.
Maar ik houd me er maar aan vast dat iedereen gaat wanneer zijn/haar tijd komt.
En dat (zoals Amina Wadud dat zo mooi schrijft), in dit leven genot vermengd is met pijn, maar het aan de andere kant allemaal anders zal zijn, insha’Allah.
Ik vind het allemaal wel koel. die islamitische dingen met allah enzo. =)