Voorpagina Ervaringen

Al-Hidayah 2006 – deel 2

, 3 september 2006, 18 reacties

Van 25 t/m 28 augustus 2006 was de Al-Hidayah Camp 2006 in Engeland georganiseerd. Dit is het vervolg op deel 1 van het verslag.

De tweede dag begon redelijk heftig. Na te weinig geslapen te hebben, werd ik net te laat wakker voor het ontbijt. Balen… dan maar geen ontbijt vandaag. Uiteraard waren er wat ongeruste zusters die mij net op tijd voorzagen van lekkere croissantjes tussendoor. Ik verheugde mij al op de Nasheed bijeenkomst die in de avond zou plaatsvinden, maar eerst Shaykh-ul-Islam.

Lecture 2 Shaykh-ul-Islam

Om 11.00 uur begon de tweede speech al van Shaykh-ul-Islam Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri en deze duurde ruim 3 uurtjes. Je zou denken een lange zit, maar naar Shaykh ul Islam luisteren is anders… ik zag zelfs kinderen in de zaal zitten zonder ouders die de hele speech op hun stoel bleven zitten. Krijg dat maar voor elkaar als de troonrede 3 uur zou duren. De speech ging bijvoorbeeld over de kijk van Imam Bukhari op Tasawwuf, een klein voorbeeld:


Shaykh-ul-Islam

Tegenwoordig zijn er groepen die tasawwuf (spiritualiteit in de Islam) fout verklaren en dan vaak ahadith van Imam Bukhari aanhalen om de een of andere reden. Ze scharen zich dan achter Imam Bukhari zonder door te hebben hoeveel waarde Imam Bukhari aan spiritualiteit toekende. Een mooi voorbeeld is het begin van de Jami’ Sahih al-Bukhari (collectie van betrouwbare overleveringen van Imam Bukhari).

De Sahih al-Bukhari begint met het boek over de openbaringen aan de Profeet vzmh. De allereerste hadith (overlevering) uit het eerste boek gaat over je niyyah (intentie). In de Islam wordt alles afgerekend aan de hand van je intentie en er worden een aantal voorbeelden genoemd, zoals "Wie richting de wereld vertrekt voor het wereldse, krijgt het wereldse".

Deze hadith komt in totaal 7 keer voor in de Sahih al-Bukhari en dit is de eerste. Deze eerste hadith is alleen net iets anders dan al die andere 6. In deze hadith ontbreekt er namelijk 1 voorbeeld: "Wie emigreert naar Allah en Zijn Profeet, krijgt Allah en Zijn Profeet". De andere 6 ahadith (mv van hadith) bevatten dit voorbeeld wel. Bijvoorbeeld bij hadith nr 54 (de tweede in de reeks van deze 7 zelfde ahadith) staat dit gedeelte er wel en zo ook bij de andere.

Waarom ontbreekt deze zin in de eerste hadith en waarom is deze hadith alsnog geplaatst en waarom als opening?

Een hadith bestaat uit de sanad (keten van overleveraars) en matan (de werkelijke inhoud). Het verschil met de eerste hadith en de andere 6 is dat in de eerste hadith Abdullah al-Humaidi de overleveraar is. Hij was de shaykh van Imam Bukhari en hij heeft vele ahadith overgeleverd aan Imam Bukhari. In de boeken van Abdullah al-Humaidi staat deze hadith wel compleet en Imam Bukhari kende alle boeken van zijn shaykh. Hier komt dus een punt van tasawwuf (respect en liefde voor de shaykh) in het spel. Imam Bukhari hield zoveel van zijn shaykh dat hij besloot om zijn werk te beginnen met een overlevering van zijn shaykh die hij zelf had gehoord van zijn shaykh en waarin zijn shaykh dus blijkbaar de laatste zin vergat. Hij begon liever met een hadith die niet compleet was, maar wel van zijn shaykh kwam dan met een hadith die wel compleet was, maar niet van zijn shaykh kwam.

Daarnaast was deze shaykh anders dan de andere 6 overleveraars van de stam Qureish, dat was de stam van de Profeet. En hij kwam anders dan de andere 6 overleveraars uit de stad Mekkah. En aangezien het eerste boek gaat over de openbaringen van de Profeet vzmh, wilde Imam Bukhari zijn boek beginnen met iemand die op verschillende manieren een link heeft met de Profeet vzmh voor de zegeningen.

Daarnaast gaat deze eerste hadith over niyyah en Imam Bukhari maakt dus met deze eerste hadith zijn niyyah duidelijk met dit werk. We hebben het nog niet eens gehad over de inhoud van verschillende ahadith over spiritualiteit maar alleen de keuze die Imam Bukhari maakt bij het begin van zijn werk en dat is een keuze uit liefde en respect voor de Profeet vzmh en zijn shaykh.

Na deze lecture was het tijd voor het middag gebed, waarna we een aantal presentaties kregen te zien over het geven van zakaat (armenbelasting) en hoe we vele mensen kunnen helpen. Tijdens de pauze was het tijd om wat te gaan sporten. In onze lange gewaden en op blote voeten deden we iets dat moest lijken op voetbal. Met spelers die niet wisten bij welk team ze hoorden en scheidsrechters die ook nog eens spits bleken te zijn voor de Engelse al-hidayah team tot toeschouwers die als het hun uitkwam even het veld op renden om de bal naar een vriend te schoppen… al om al een lachwekkend stukje voetbal.

Na de wedstrijd werd iedereen erop aangesproken dat de dag erop een voetbaltoernooi zou zijn tussen alle landen die er aanwezig waren en uiteraard zou NL meedoen…. (let op: ZOU meedoen).

Ook in de avond kregen we weer de mogelijkheid om Shaykh Hammami zijn lofzangen te horen zingen (luister). De Shuyukh (meervoud van Shaykh) vonden het zo mooi dat ze uit liefde en respect gingen staan.

Hierna kwam Shaykh As’ad Saeed as-Sagharji aan het woord over Tasawwuf. Deze man blijkt een hele spirituele man te zijn en steekt met kop en schouders uit als faqih (fiqh geleerde) in Syrie. Hij wordt ook wel Faqi as-Shaam genoemd (de faqih van Syrie). Het is een oude man die zo nu en dan een leuk geplaatste grap maakt voor de sfeer.

Na het Maghrib gebed hebben we wat kunnen eten. Het was lasagna volgens mij en wat gekke ronde dingetjes en rijst met veel salade. Tjah het enige wat ik me nog herinner is dat ik erg veel sinasappels heb gegeten achteraf (ben er nog steeds een beetje aan verslaafd).

Na de derde speech van Shaykh-ul-Islam was het wederom tijd voor wat ontspanning en dat in de vorm van Nasheed (lofzangen) van de beste Nasheedgroep in Engeland: Shaam. Na een aantal lofzangen op de gangbare manier gedaan te hebben, besloten de shuyukh dat het tijd was voor hadra (het herdenken van Allah op lofzangen). De hadra is een gebruik dat in het gebied Syrie, Palestina, Libanon, Egypte en omstreken de gangbare manier is van het gezamenlijk gedenken van Allah. Dit gebeurt hand in hand en door je op de maat voorover te buigen en weer rechtop te staan, terwijl je ‘Allah’ blijft herhalen. (Luister naar het begin van de hadra)

Het was zo’n mooie bijeenkomst dat ik het misschien beter kan overbrengen door foto’s.

Een erg mooie bijeenkomst … het is alweer laat, tijd om te slapen

wordt vervolgd…