Tijdens de ramadan kwam ik een vriend van me tegen in de moskee. Ik vertelde de preek slecht te verstaan en hij nodigde mij uit bij een korte Nederlandstalige lezing van hem te komen, in een krakersgalerie naast Mentrum. Dat was toen nog gewoon een geografische duiding.
Op de desbetreffende dag kwam ik aan en twee of drie wederzijdse vrienden zaten er al- net als ik waren ze bijzonder gecharmeerd van onze Turkse broeder, toonbeeld van zachtheid, altijd klaar staand met lieve woorden en nét niet sereen van top tot teen. Gewoon een bijzonder warm mens.
Mijn broeder, mijn vriend, laat ik hem Tamer noemen, begon met een korte inleiding over de islam en richtte zich toen voornamelijk op onze bestaansreden. Een oude collega, overtuigd christen, kwam ook binnen. Een sympathieke buurtbewoner, kunstenaar van beroep, volgde. We zaten uiteindelijk met een groepje van zo’n tien mensen, allen geïnteresseerd in wat hij te vertellen had.
Tamer vervolgde zijn verhaal, haalde mooie verzen uit de Koran aan, waaronder deze:
“Zeg: ‘Wij geloven in Allah en in wat er aan ons is neder gezonden en in wat er is neder gezonden aan Abraham en Ismail, Isaak, Jakob en de kinderen van Jakob en in wat er aan Mozes, Jezus en de Profeten van hun Heer werd gegeven. Wij maken geen onderscheid tussen wie van hen dan ook en wij hebben ons aan Hem overgegeven’.” (Koran 3:84)
Het is een van die verzen waar ik erg blij van word als moslim en als mens. Ik houd van de gemene deler, wat ons bindt en niet zozeer van wat ons scheidt. Ik meende daarin een metgezel te hebben gevonden in Tamer.
Tamer sprak nog kort verder tot hij werd onderbroken door een Marokkaanse broeder, die op zijn beurt weer werd onderbroken door de christelijke oud-collega, en die op zijn beurt weer werd onderbroken door Tamer. Het was zo’n avond van kletsmajoren.
Hij naderde het eind van zijn lezing en benoemde de noodzaak van het individu (althans, dat dacht ik) om na de dood van de Profeet Mohammed (vzmh) de boodschap om God te aanbidden verder te verspreiden. Echter, hij ging een stap verder en citeerde wat bijbelteksten. En zei toen dat hij Jezus was.
Pardon?
Net als de mensen om me heen ging dit zo snel dat ik niet goed begreep dat ik hoorde wat ik hoorde. Voorzichtig draaiden we om de hete brij heen. Kunstenaar, christen, moslim, Marokkaan, Tamer nogmaals: ik ben Joshua. Wacht ’s effe… hij beweert het echt!
Wat volgde was een bizar gesprek waarin iedereen zijn liefde voor broeder Tamer uitsprak, de noodzaak van samenleven voor God, het verspreiden van de boodschap etc. Behalve dan dat hij Jezus was.
Ik vond het zeer verwarrend. Tamer begreep dit. In enkele woorden schetste hij zijn ontwikkeling van gelovige moslim tot het moment dat hij geloofde dat hij Jezus was.
Hij gaf zelfs aan begrip te hebben dat we hem niet geloofden; dat deden ze destijds bij Mentrum ook niet en dat begreep hij ook wel. Daar zitten wel meer mensen met een messiascomplex, of zelfs zij die denken Napoleon te zijn. Hij liet weten indertijd een familietrauma mee te hebben gemaakt en dat de mensen van Mentrum dat linkten aan zijn eigen messiascomplex – wat uiteraard niet klopte volgens hem. Het was bijzonder om hem daarover zo zakelijk en begripvol te horen spreken, en plein public.
Hij vertelde op stel en sprong met zijn werk te zijn gestopt, zo’n 4 jaar geleden, vervolgens regelmatig kerken en moskeeën te hebben bezocht om mensen uit te nodigen tot de islam en te vertellen dat hij Jezus was. Meestal negeerden mensen hem, of begeleidden ze hem rustig naar buiten.
Koningin Beatrix tijdens het concert in Amsterdam nadat een man haar op het podium uitnodigde te bekeren tot de Islam
Ik vond het moeilijk voor te stellen. Hij sprak zacht maar wel beslist en leek zich niet te beseffen hoe ver zijn wanen hem van de islam los koppelden. Hij sprak ook nog over reïncarnatie.
Afgelopen maandag zag ik hem, vers gekapt bij de barbier vandaan komen. De volgende dag zou het Feest zijn en ik verwachtte hem tegen te komen in de moskee. Een mooie glimlach was mijn deel.
Vanochtend begreep ik dat hij een concert waarbij de koningin aanwezig was had aangegrepen om mensen uit te nodigen tot de islam, met de niet zo handige toevoeging dat mensen zich niet druk hoefden te maken, omdat hij toch geen bom bij zich had. Dat kun je beter niet zeggen als moslim.
Theodor Holman bombardeerde de man al meteen tot beslist niet verward, maar een ‘gestoorde extremist’ op basis van een incident tijdens een radio-opname. Maar ja, die vindt iedere moslim die zich niet te pletter zuipt een terrorist, dus dat kun je niet serieus nemen, ons rechtsdraaiend propagandamotortje. Wander Reitsma van inloophuis De Waterheuvel kent Tamer echter net zoals ik hem ken en acht hem juist ‘aardig en innemend en graag zijn gelovige standpunt uitdragend.’
Ik hoorde dat hij gedwongen is opgenomen. Dat lijkt me flink overdreven voor iemand zoals hij, met 0,0% dreiging. Nu maar hopen dat hij niet zo’n absurde straf krijgt opgelegd als de vorige persoon die het koningshuis lastig viel. Moge Allah hem leiden naar het pad der geestelijke gezondheid.
(En ook die Bulgaarse gast die ik een paar dagen later in Buitenveldert tegenkwam en die mij nogal onvriendelijk wilde kerstenen door me te bevrijden van mijn ‘leugens’- die bleek er van overtuigd te zijn dat hij de Profeet Leviathan was en had het zelfs op zijn hand getatoeëerd. Het getatoeëerde traantje onder zijn oog, de agressieve oogopslag en de camouflagebroek deden mij echter voorzichtig edoch rustig doorlopen. Dixit de missus: hoe trek je die gasten aan?! Ik: ‘ik houd van rare snuiters en ben een rare snuiter.’)
Noureddine Steenvoorden
In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.Lees andere stukken van
11 Reacties op "Hij denkt Jezus te zijn"
Ik co-sign de Missus ff…Rare snuiter !!! ;-)
ik dacht dat moslims niet “evangaliseren”.
Maar goed gezien de plaats waar deze man dat deed mag je stellen dat er aan zijn verstandelijke vermogenms moet worden getwijfeld een vestandig mens had beter geweten.
Iedereen die de boodschap van Jezus begrepen heeft en er naar leeft, wordt geleidelijk een beetje Jezus. ‘ Jezus’ is geen gedeponeerde en beschermde titel en dat moeten we vooral zo houden. Het is dus helemaal niet de vraag of Tamar Jezus is of niet. Ook hij is Jezus en – naar wat ik begrijp uit bovenstaande verhaal – probeert dit op een mooie manier in de wereld te zetten.
Dat wij Tamar’s gedrag maatschappelijk gezien als vreemd ervaren, is jammer. Dat we hem opsluiten en beschermen tegen zichzelf en de wereld is kwalijk.
Natuurlijk had Tamar kunnen weten dat hij uit de buurt moest blijven van de koningin. Ons land is in permanente staat van waakzaamheid en de angst regeert. In die zin was het onhandig. Ik snap zijn keuze om zich juist daar te vertonen ook. Tamar is inderdaad niet gek, hij wist waar zijn boodschap begrepen zou worden. Er zijn weinig mensen in dit land met zo’n groot hart als onze vorstin. Het had juist zo mooi kunnen zijn als Tamar zijn verhaal aan haar had kunnen vertellen. Ze zou geboeid geluisterd hebben en het meeste begrepen hebben. Ook zij leeft immers – tussen de protocollen door – vanuit haar hart.
In naam van ons eigen heil, laten we ons hart open zetten, luisteren naar elkaar en niet te snel oordelen. Laten we dankbaar zijn voor ons leven en voor iedereen die ons in alle drukte en gekte helpt herinneren aan ons mens-zijn. Laat Tamar spreken en laten we luisteren naar de essentie van zijn woorden. Wie weet levert het wat moois op.
Ach, waarom zou deze Tamer gekker zijn dan ‘de echte’ Jezus, of dan Mohammed?
Zou het als moslim onmogelijk zijn om Jezus te zijn? Voor hen was hij een profeet. En Jezus zei: “volg mij” ,en daarmee bedoelde hij niet ‘loop achter mij aan’. Jezus was een geziene spreker. De kerk zat vol, iedereen zat klaar en Tamer had een microfoon. Tot zover klopt alles.
Alleen: zouden we hem herkennen als Jezus voor onze snuffert stond?
@Anonymous: gezien de tijd en plaats zou ik juist niet twijfelen aan de man’s verstandelijke vermogens. Hij spreekt namelijk een volle zaal toe inclusief het opperhoofd van ons monarchieel waninstituut terwijl standaard evangelisten aan deuren komen en slechts 1 mens tegelijk toespreken. Hij rendement van hen is dus minder en ook moeten zij meer kilometers lopen voor een zelfde effect. En dan nog is er geen TV of krant in de wijde omtrek te zien. Tot nu toe vind ik het een van de betere imitaties van Christus ook. Geweldloos. Al heel wat tegenwoordig.
salam Noureddinus,
Je vriend Tamer beheerst de kunst van de anti-structuur! Enchanted to the bone!
Ik heb genoten van zijn optreden en vind ’t te makkelijk hem geestesziek te verklaren.
Woorden van prof. Taylor:
“Eigenlijk zijn we allemaal onvolmaakt, weet de mens binnen een geloof, terwijl we dit menselijk tekort nu als een ziekte zien.
Het afdanken van religie was bedoeld om ons te bevrijden, ons onze volledige waardigheid van handelende personen terug te geven door de bevoogding van religie en de kerk van ons af te schudden, concludeert Taylor. ‘Maar nu gaan we naar zogenaamde objectieve deskundigen – therapeuten, artsen – die een vorm van controle uitoefenen die bij blinde en dwangmatige mechanismen hoort en die ons misschien medicijnen voorschrijven. Gevoelens van ontreddering, eenzaamheid en leegte worden nu therapeutisch behandeld. Dat leidt tot een verstikking van de laatste spiritualiteit die we nog hebben en geeft ons nog sterker een gevoel van onvermogen. Iemand die zich radeloos voelt zien we bijna als gehandicapt. Daarmee heeft hij minder waardigheid dan de zondaar.’
http://www.filosofiemagazine.nl/00/fm/nl/121_128/artikel/25972/Charles_Taylor:_'Is_dit_alles_wat_er_is‘.html
Hij heeft alvast zijn 2 minutes of fame gehad EN zijn boodschap is nationaal verspreid via de media tool… Nice done!.
Zo’n man door een psychiater laten onderzoeken lijkt mij wel zinvol gezien zijn daad. Dat hij ook zijn verstand goed gebruikt heeft doet niks af aan het feit dat hij een stoornis kan hebben en ‘zelfs’ mild praten en het citeren van de Koran laat deze mogelijkheid open. Dat hij een en ander deed in aanwezigheid van de koningin maakt de kans op een straf niet kleiner hoewel hij – anders dan de waxinelicht gooier – zich niet scheen te richten tegen haar of het koningshuis.
Die mensen komen daar voor de muziek en niet om een preek te horen. Als hij op de Dam was gaan staan, zouden diezelfde mensen veel meer open minded zijn en niet zo angstig. Beetje onhandig, inderdaad.
Voor de rest lijkt me die Jezus een sympathieke vent. Hij hoeft heus niet in een inrichting of straf, want hij bedoelt het goed, maar laat iemand hem duidelijk maken dat het zo niet werkt. Voor een echte profeet ontbreekt het hem toch aan tact en inlevingsvermogen.
Tja, wie een metaforische scheet laat in nabijheid van het koningshuis is zijn vrijheid voor onbepaalde tijd kwijt.
Zo deden ze het vroeger, zo doen ze het nu en zo zullen ze het in de toekomst blijven doen.
Wat is er essentieel anders aan de opsluiting van de waxinelichtgooier en ‘Jezus” hier in NL dan aan de verbanning van USSR communistische dissidenten destijds naar het Goelag-archipel.
Deze lieden hebben nog geluk dat ze geen Louis Seveke heten en Rita Verdonk ‘beledigd’ hebben door hun vrijheid van meningsuiting – compleet met bijpassende straf.