Voorpagina Algemeen

De keuze is aan mij alleen

Vrij recent gingen tientallen dames in Jakarta de straat op. Met slogans als ‘Vertel ons niet hoe we ons moeten kleden, maar vertel hun niet te verkrachten!’ gaven zij blijk van hun woede richting de gouverneur van de stad, Fauzi Bowo. Naar aanleiding van een incident in een minibus waarbij een 27-jarige vrouw werd aangevallen, riep hij de vrouwen op geen minirok te dragen in het openbaar. De gouverneur, die niet heel tactisch bezig was, heeft dit ingezien en inmiddels zijn excuses aangeboden.

Ik kan me wel  enigszins vinden in zijn reactie. Jakarta is immers de hoofdstad van Indonesië, het land met de grootste moslimbevolking in de wereld. Wat echter wel frappant is, is dat Jakarta dat juist modern is en meerdere minderheden accommodeert, een plek zou moeten zijn waar mensen gewend zijn dat niet iedereen zich even islamitisch kleedt, omdat ze het bijvoorbeeld simpelweg niet zijn.

Aan de andere kant ben ik er zeer fel op tegen. Dat een vrouw wordt verkracht, heeft vrij weinig te maken met hoe zij zich kleedt. Of je er nou halfnaakt bij loopt of je hele lichaam met een wijd zittend kleed bedekt, verkrachtingen komen hoe dan ook voor. Het is een kwestie van timing. Zoals ze dat op z’n Engels zeggen: ‘Being at the wrong place and at the wrong time’.

Ik zal jullie een persoonlijk voorbeeld geven. Tijdens mijn vakanties in Marokko waar ik mij nog wijder kleed dan normaal ben ik allesbehalve veilig ondanks mijn kledingkeuze. Zelfs afgelopen zomervakantie tijdens de Ramadan werd ik meerdere malen lastiggevallen. Het ging zelfs zo ver dat ik me ernstige zorgen maakte hoe mijn onschuldige wandeling zou eindigen doordat er een mafkees mij achtervolgde met het verzoekje dat hij alleen maar wilde dat ik bij hem kwam ontbijten. Seriously?

Hoewel ik ‘verleidelijke’ kleding absoluut niet iets vind dat je buitenshuis zou moeten dragen, is het niet aan mannen of andere vrouwen zoals ik om besluiten te maken over wat iemand moet dragen. Of het nou gaat om een kort rokje of een niqaab, het is en blijft eenieders eigen keuze. Het is immers mijn lichaam en er is niemand die er iets over te zeggen heeft behalve ikzelf. Zeker niet een of andere gouverneur, een minister Donner of een groep zogenaamde feministen die zo verbitterd zijn dat ze niet kunnen inzien waarom iemand zichzelf wel wil bedekken. It’s my body and my choice, deal with it!

Een meisje dat wordt verward als Maleisisch, Indonesisch, Zuid Afrikaans en Somalisch maar in werkelijkheid volbloed Marokkaanse is. Ondanks dat zij een internationale opleiding volgt is zij in eerste instantie van plan om in Nederland aan de slag te gaan. Hoewel ze inmiddels al een aantal plekken heeft mogen bezoeken heeft ze nog een waslijst van landen die ze graag God Willende wil zien, zoals Japan. De oorzaak van haar intense behoefte om überhaupt de wereld te willen zien. Ok, ok om heel eerlijk te zijn was dat Dragonball Z maar dat even terzijde. Een ding is duidelijk en dat is dat Nederland het land blijft waar haar huis woont.

Lees andere stukken van Malika