Voorpagina Ervaringen

Interfaith Dialogue Spain – 2

19 – 23 november 2006 was the First Asia – Europe Youth Interfaith Dialogue in Navarra (Spanje). Dit is het verslag van dag 2 (20 november).

Na de hele survivaltocht van Amsterdam naar Madrid en van Madrid naar Pamplona brak dan op maandag de eerste conferentiedag aan. Zeven uur in de ochtend merk ik dat ik te laat was gaan slapen, acht uur merk ik dat alles in het ontbijt in Spanje plakkerig is, negen uur merk ik tijdens het lopen naar de conferentiezaal dat Pamplona een erg gezellig stadje is, half tien merk ik dat de groep heel erg divers en (op z’n Hollands) keigezellig is en tien uur merk ik dat Spanjaarden erg grappig Engels spreken.

We werden namelijk ontvangen door Rafael Bueno (Director of the East-West Dialogue and Director of Lectures, Seminars and Studies of Casa Asia), Pilar Fuertos (General sub-director for the Pacific, South East Asia and the Philippines ad Ministry of Foreign Affairs), Juan Ramon Corpas Mauleon (Minister of Culture and Tourism of the Regional Government of Navarra), en Antonio Segura-Moris (Ambassador and Spanish Governor of the Asia-Europe Foundation).


(v.l.n.r.) Rafael, Pilar, Juan en Antonio

Na alle welkomstpraatjes werd ons een algemene intro gegeven op de hele conferentie door Yoshitaka Tomokazu Hatakeyama (van World Conference of Religions for Peace – Japan) en Gaspar Martinez (Catholic Priest of the Diocese of Bilbao).

Yoshitaka vertelde ons over het belang van dialoog tussen verschillende religies en liet ons een filmpje zien over de laatste conferentie van WCRP. Daar zie je meer dan 800 leiders (waarvan ruim 150 vrouwelijke) uit meer dan 100 landen die bijeen komen met vrede en respect als doel. "Religie is gehijacked door terroristen, politici en gekken", zegt hij. Met WCRP wil hij laten zien dat het heel goed mogelijk is om samen te werken op locaal en globaal niveau. WCRP is nu zo’n beetje het grootste (en nog steeds groeiende) netwerk van de internationale multireligieuze gemeenschap.

En Gaspar vertelde over zijn kijk op religie: "religie geeft invulling aan het bestaan (…) alle religies bezitten een gedeelte van de waarheid en alleen met interactie kan de kracht van religie gewaarborgd blijven (…) en als deze interactie niet slechts uiterlijk vertoon is maar een oprechte inspanning, dan wordt religie een zwaard van licht."


Gaspar en Yoshitaka

Na alle officiele speeches en de nodige discussies die daarop ontstonden, was het tijd voor het echte werk: Het werkelijk in contact komen met andere religies op micro niveau. Tussen jongeren die zich op de een of andere manier interesseren in religie en actief zijn met de (multi)religieuze samenleving in Europa en Azië. Dit klinkt natuurlijk erg algemeen en om de output ook wat specifieker en kwalitatiever te maken, werd er op 4 thema’s gediscussieerd:

1) Interfaith and Intercultural Dialogue
2) Socio-religious conflict/religion and conflict resolution
3) Education for inter-religious understanding and appreciation
4) Religion in the media.

Ik zat in de tweede groep. Daar probeerden we niet zozeer alle wereldconflicten op te lossen, maar meer achter de rol van religie in die conflicten te komen. Vragen als “In hoeverre spelen religies een rol in conflicten die worden toegekend aan religies”, “Wat zijn de achterliggende gedachtes bij conflicten tussen religies”, “Is er geen common groud te vinden?”, “Hoe kan religie juist bijdragen aan het voorkomen van conflicten?”, etc..

Het is heel mooi om te zien dat er mensen van zoveel religies bijelkaar komen met als doel wat te leren van elkaar en om naar een gezamenlijk doel toe te werken. Christenen, Joden, Boedhisten, Moslims, Hindoes (waaronder een koe-etende Hindoe), Sikhs, etc.. Grotere religies en minder grote religies waren vertegenwoordigd door actievelingen wereldwijd.

Het is eigenlijk erg lastig om over bepaalde problemen, die op globaal niveau plaatsvinden te praten in een kamer met jongeren die uit verschillende culturen komen en dus hun eigen denkwijze hebben. Iedereen praat dus een beetje in zijn/haar eigen context uit zijn/haar land. En (anders dan je misschien zou denken) was dat het mooie van deze bijeenkomst.

Ik leerde de conflicten die ik hier in NL zie te relativeren tot andere landen. Landen waar dit soort conflicten bijvoorbeeld helemaal niet van belang zijn en waar al decennia wordt geleefd met verschillende grote minderheden met al hun eigen gebruiken en gewoontes. Ook merkte ik dat we allen heel erg anders denken over bijvoorbeeld het woord ‘conflict’. De meeste participanten vanuit Azië dachten heel snel aan conflicten waar geweld en fysieke botsingen te zien waren. Ikzelf presenteerde het beeld van het woord ‘conflict’ in Nederland (en ook voor een groot deel in de rest van Europa). In Nederland hebben we niet zoveel conflicten als het aankomt op geweld of materiele schade (uitzonderingen daargelaten), maar meer in het gevoel dat er heerst. Gevoelens over en spanningen tussen verschillende groepen. En die conflicten worden dus ook op hele andere manieren ‘uitgevochten’…


Hard werken in de themagroepen


Natuurlijk de nodige tijd voor ontspanning


Buiten gaan de discussies nog verder

Aan het einde van de eerste dag hebben we zo’n 4 uur gediscussieerd met hier en daar wat momenten van botsingen, maar over het algemeen een zeer verrijkend gesprek. Tussendoor moet er natuurlijk ook wat gerust worden en geen beter moment dan de lunches en diners om even bij te praten met de overige aanwezigen.

Tafelgesprekken

Maandag 20 november (de eerste conferentiedag nog steeds) gelunched met wat Christelijke participanten uit Europa (volgens mij uit Denemarken en Griekenland). Na wat gepraat te hebben over de interessante gesprekken die we allemaal hadden in onze eigen themagroepen, hadden we het al snel over elkaars religies. En met Moslims en Christenen aan een tafel komt al gauw het onderwerp ‘Jezus’ (as = vrede zij met hem) aan bod. Ik wilde het dan toch echt weten… wordt Jezus nou wel of niet gezien als God. De meningen verschilden. Hij is een gedeelte van God, maar je kunt niet zeggen dat hij los staat van God. Je kunt ook niet zeggen dat hij God is (althans, dat was voor discussie vatbaar bleek). Het was in ieder geval een erg interessant gesprek en ik legde ze uit over Jezus (as) in de Islam. Volgens de Islam stierf hij niet aan het kruis, maar was hij al opgeheven naar de hemelen door Allah (swt). Hij is dus ook niet vermoord in de Islam, maar iemand anders die het uiterlijk van Profeet Jezus (as) kreeg. We geloven ook dat hij voor het einde der tijden nog zal neerdalen op Aarde in Damascus op een van de minaretten van de Umayyade moskee (waar een ladder klaar staat voor hem). Hij zal dan nog trouwen op Aarde. Als hij overlijdt, zal hij begraven worden naast de Profeet (vzmh). Daar staat namelijk nog een graf leeg in Madinat-ul-Munawwarah (Madinah).

Jezus (as) in het Christendom is nog niet helemaal duidelijk. Als iemand het wil verhelderen… graag…


Spaans broodje met vage dingen erin (wel halal!)

Het diner nuttigde ik met een Chinees, een Vietnamees en een Poolse moslima. Ik schoof wat later aan en merkte dat het over China ging. De Poolse (Amina) was erg geinteresseerd in China en vroeg zich eigenlijk af hoe het leven daar was. De Chinees (Xin Chen) vertelde ons over de veranderingen die hij ziet in China. De overheid geeft daar steeds meer vrijheid aan de burgers, maar voor ons in het Westen klinkt dat toch nog niet helemaal vrij. Er is persvrijheid, maar zodra het een gevoelig onderwerp wordt voor de overheid moet het langs de censuur. "Een tijd werden zelfs websites geblokkeerd, maar dat is eigenlijk niet te doen", zegt de Vietnamees (Nguyen). "Door de economische groei heeft bijna iedereen in de grote steden wel toegang tot internet en kiest dus zo zijn eigen bronnen", vult Xin Chen hem aan. Een politieke partij oprichten is ook geen simpel kunstje, maar hij houdt toch nog van zijn land. Het land heeft hem veel gegeven en hij zal daar ook voor werken.

Xin Chen is enig kind in huis. Twee kinderen mag je niet nemen en dat gaat zo al ongeveer 20 jaar. "Het helpt", zegt hij. "De mensen zijn er al aan gewend". En dan toch een vraag die ik altijd al heb willen stellen aan een Chinees: "Is er iets dat je niet zou eten?", vroeg ik hem. Na diep nadenken zegt hij: "eeuhm… no!". Hij heeft nog geen krokodil gegeten en ook geen struisvogel, maar het is niet iets waarvan hij denkt: "lust ik niet!"


Nguyen en Amina


Xin Chen

Na het eten was er nog de nodige gezelligheid en daarna ging iedereen vermoeid naar de hotelkamers… rusten voor dag 2

Lees het verslag van dag1 (19 november) hier