Voorpagina Algemeen

De huilende bruid

Mijn onnozelaar, denk niet te ontsnappen aan mijn gebroken ziel. Moord op een duistere dag van vandaag. Hier sta ik, en hier heb ik lang op je gewacht. Ik, jouw bruid achtergelaten in een bad vol warme tranen. Met grote ogen, zag ik hoe jij goddelijk knielde. Neem me nu nog in jouw armen.

Tranend liep jij weg. En ik bleef achter, wervelend in een orkaan van Gods woede. Z’n band was in scherven gevallen. En ook hij verwachtte het niet. Nu, sta ik alleen vervreemd van mijn eigen geest. Kapot ben ik van binnen. Geschonken is mij, rode striemen op m’n naakte lichaam. Geslagen door Goddelijk liefde.

Is dit waar ik naar streefde?

Vreemdgenoeg, van jou hield ik het meest.