Voorpagina Gastarbeiders

Vragen over Seksualiteit

Abdulwahid van Bommel is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl. Afgelopen week verscheen het boekje ‘Jongeren, seks en islam’ met daarin o.a. antwoorden van de schrijver op vragen over seksualiteit in islam. Hierbij een greep uit die vragen.

Is orale seks toegestaan in de islam?

Tussen een gehuwde man en vrouw is behalve anaal geslachtsverkeer alles toegestaan waar ze het samen over eens zijn. Orogenitaal contact of seksueel oralisme, het type seksuele activiteit waarbij de partners genot ervaren door het stimuleren van elkaars geslachtsorganen met de mond, lippen of tong, wordt in bijna geen enkele cultuur als afwijkend beschouwd, ook niet in de moslimcultuur.

Er bestaat geen enkele tekst die het verbiedt of afkeurt. Toch hebben moslimgeleerden gezegd dat geen van de partners de ander moet dwingen tot orale seks. Niet iedereen wordt opgewonden van de geur van elkaars lichaamsvochten. Ondanks het feit dat moslims vanuit de religie worden geboden hun geslachtsorganen zorgvuldig te reinigen, bestaat er vaak een natuurlijke of psychische afkeer van het in de mond nemen van geslachtsorganen, waarmee tenslotte afvalstoffen worden verwijderd. Dit kan zich uitbreiden tot afkeer van de hele persoon die dwingt tot orale seks. Ondanks de afwezigheid van een verbod worden moslims geadviseerd zorgvuldig met elkaar om te gaan op dit punt.

Is tongzoenen haram?

Met de geliefde die halal voor je is, is tongzoenen ook halal.

Is masturbatie of zelfbevrediging toegestaan in de islam?

De meningen van de islamitische schriftgeleerden over masturbatie lopen sterk uiteen. Hedendaagse noch vroegere moslimgeleerden verbieden masturbatie echter volledig. Om niet tot overspel of ontucht (zina) te vervallen, is al-istimna bi’l-yad of zelfbevrediging toegestaan, hoewel het afkeurenswaardig blijft. Zelfbevrediging wordt echter niet als zina (ontucht of overspel) beschouwd, zelfs niet indien een man wordt afgetrokken met de hand van een vrouw waarmee hij niet is getrouwd. Sommige geleerden staan zelfs sceptischer tegenover de eigen hand dan tegenover de hand van een slavin. Publieke bekendmaking kan echter wel tot een disciplinaire straf leiden indien het alleen om wellust ging. De vraag hierover is gesteld in verband met verpleegkundige verzorging in de ziekenhuizen in Caïro, waarbij de toenmalige Sheikh al-Azhar het heeft toegestaan.

De meest genuanceerde opvattingen hierover treffen we aan bij de leerschool van Abu Hanifa. De denkwijze hierover loopt parallel met de denkwijze over de mate van verplichting tot trouwen. Als het alleen om zelfopgewekte wellust gaat, is het verboden. Als de lustgevoelens echter te machtig worden en hij of zij is niet getrouwd, dan is het niet laakbaar. Wanneer gevaar voor overspel dreigt, is het volgens de hanafi eten zelfs een plicht. Binnen alle leerscholen bestaat toestemming voor zelfbevrediging wegens langdurige eenzaamheid en/of indien gevaar bestaat voor homoseksuele contacten, zoals in de gevangenis. 

Ahmad ibn Hanbel heeft gevangenen en reizigers zonder partner toestemming gegeven tot masturberen als het ging om overspel te voorkomen of om gezondheidsredenen. Sommige hanbali-geleerden hebben toestemming gegeven voor een soort vroegtijdige dildo (kirrandj) van dierenhuid voor vrouwen wier man lange tijd van huis was. Bezwaren tegen masturbatie van zowel vrouwen als mannen zijn erop gebaseerd dat de basis voor zelfbevrediging meestal fantasie is en dat het denken aan fantasiepartners de deur opent naar overspel. Ook zou het een aanzet tot homoseksuele contacten kunnen zijn.

Mogen vrouwen elkaar naakt zien?

De Koran geeft in soera 24 (‘An-Noer’) algemene richtlijnen voor vrouwen en mannen op het gebied van gekleedheid en naaktheid. Uit die en andere verzen in de Koran heeft men afgeleid dat het tot de beschaafde omgangsvormen hoort om elkaar niet steeds uit te dagen en te verleiden of lastig te vallen met het laten zien van lichaamsdelen. De wijsheid hierachter beseft een ieder intuïtief, maar we blijven naar de bekende weg vragen.

Als er kans is op ongewenste intimiteit en je bent daar niet van gediend, moet je er in de eerste plaats zelf voor zorgen dat je daar geen aanleiding toe geeft. Er is vanuit de islamitische ethiek gedacht geen bezwaar om je in je eigen badkamer, voor je eigen echtgeno(o)t(e) of in de gezondheidszorg naakt te vertonen. Daarbuiten heeft ieder mens het recht zijn eigen grenzen te bepalen.

Mag je seks hebben voor het huwelijk?

Jongens en meisjes die nog niet zijn getrouwd, worden verondersteld kuis te leven volgens de islam. De realiteit ziet er echter heel anders uit. Er wordt wel een groot verschil gemaakt tussen kortstondige ‘lustverhoudingen’ of ‘one night stands’ en de intentie om echt man en vrouw te worden. Omdat de islam niet onmenselijk is in zijn regelgeving van de sharia, is er voor situaties waarbij voorhuwelijkse relaties tot een huwelijk leiden binnen alle leerscholen aan de huwelijkssluiting of aqdatoen-Nikah een soort berouw- (tauba/istighfaar) en vergiffenis(maghfi rah) werking met terugwerkende kracht toegekend.

Indien de faqih of imam van de voorechtelijke verhouding op de hoogte is dan laat hij bruid en bruidegom voor een symbolische periode uit elkaar gaan om opnieuw met elkaar kennis te maken volgens de gebruiken die men wil volgen. Wij kunnen als mensen niet bepalen wie Allah vergeeft of niet. Dat bepaalt Hij alleen zelf, wij kunnen voor jouw vriendin du’a doen dat zij vergiffenis moge ontvangen.

Moet een vrouw bloeden tijdens de huwelijksnacht?

In de volkstaal wordt eerder aan vrouwelijke maagdelijkheid gerefereerd dan aan die van de man. Terwijl beiden als maagd het huwelijk dienen te beginnen. Een vrouw met een ongeschonden maagdenvlies wordt verondersteld nog maagd te zijn. Hiermee wordt bedoeld dat het vrouwelijk hymen nog niet door een mannelijke penis is verbroken. Maar er zijn veel andere manieren waarop een vrouw ongemerkt en soms al vanaf de geboorte haar maagdenvlies kan verliezen. Hoewel in bijna alle culturen eeuwenlang vooral van de vrouw werd verwacht dat zij maagd zou zijn voor de huwelijksnacht, is dit per defi nitie niet te achterhalen aan de hand van het maagdenvlies.

Alle gebruiken die met de ‘maagdenceremonie’ samenhangen, zoals die in veel dorpen plaatsvindt, hebben geen enkele geldige basis. Niet in de bronnen van de islam en niet in de historische realiteit van het profetisch voorbeeld. De huwelijksnacht als een bezoek aan de chirurg waarbij alleen de plaatselijke of algehele narcose ontbreekt, het tonen van het bloed van het verbroken maagdenvlies op een laken aan de buiten wachtende menigte en de daarop volgende aanvaarding of dramatische afwijzing van de bruid is zowel te onethisch als te onesthetisch voor woorden. De uitspraak van de Profeet ‘had maar een maagd genomen, die had alleen jou gekend en jij had met haar gespeeld en zij met jou’, is geen canonieke uitspraak, maar een aanbeveling omdat je zou kunnen verwachten dat de band tussen iemand met wie je voor het eerst de liefde bedrijft en die in bed alleen jou kent, sterker zou kunnen zijn dan met iemand die al van de liefde van een andere man of vrouw heeft geproefd. De Profeet zelf is vrijwel uitsluitend met weduwen of gescheiden vrouwen getrouwd. De enige maagd waarmee hij was getrouwd was Aysja. Dit was zo bijzonder dat haar vader de bijnaam Abo Bakr, vader van de maagd, droeg.

Is het gebruik van de pil toegestaan in de islam?

Omar ibn al-Chattab stelde in zijn periode als kalief nog eens uitdrukkelijk vast dat een vrouw recht heeft op een seksueel leven en om zelf te beslissen of zij al dan niet een kind wenst. Verder zijn toegestaan: periodieke onthouding, condoom en pessarium. Hormoonpreparaten (de pil) hebben de naam een nadelige invloed op de gezondheid uit te oefenen en zijn daarom niet wenselijk. Ze worden door veel migrantenmoslimvrouwen toch wel gebruikt omdat de meerderheid van moslimmannen contraceptiva een zaak van de vrouw vindt. De schadelijke bijwerking schijnt nu tot een minimum te zijn teruggebracht, maar ze worden door veel moslimmoralisten beschreven als tabletten die ongelimiteerde seksuele vrijheid mogelijk maken, waardoor ze met een soort taboe zijn omgeven. Wel bestaat er een redelijke eenheid van opinie over het gebruik van medicijnen om de menstruatie tijdelijk te stoppen om zodoende de gehele maand ramadan te kunnen vasten of gedurende de bedevaart alle handelingen te kunnen verrichten. Mechanische irriterende middelen, zoals het spiraaltje, staan samensmelting van eicel en sperma toe en zijn daarom ongewenst. Sterilisatie is een ingreep die de natuur duidelijk geweld aan doet en is daarom ongewenst en door de meeste moslimgeleerden verboden. Abortus provocatus is alleen toegestaan wanneer het leven van de vrouw in gevaar is.

Hoort vrouwenbesnijdenis bij de islam?

Het besnijden van vrouwen heeft geen enkele basis in de islam. Vrouwenbesnijdenis is een faraotisch gebruik, ontstaan lang voordat de islam, het christendom en het jodendom er waren. Niet alleen islamitische vrouwen worden besneden, ook koptische christenen. En in tal van islamitische landen kent men het begrip ‘vrouwenbesnijdenis’ helemaal niet. In de Koran wordt geen uitspraak over besnijdenis gedaan. De enige woorden die met betrekking tot dit onderwerp in de Ahadith of overlevering geschreven staan, zijn ‘Raak aan, maar haal niets weg’. Dit zou alleen op incisie, de meest milde vorm van vrouwenbesnijdenis, kunnen duiden en dit eventueel rechtvaardigen. Maar het staat er zeker niet in als een gebod. Deze woorden zijn in een aantal islamitische landen een eigen leven gaan leiden. Ik snap niet dat mannelijke moslimgeleerden in de landen waar vrouwenbesnijdenis nog voorkomt niet veel eerder duidelijkheid verschaft hebben. De islam acht meisjes en vrouwen heel hoog en het kan niet de bedoeling zijn om vrouwen zo te verminken. In de Koran wordt vrijuit gesproken over liefde, genegenheid en seks, maar door besnijdenis in vaak de meest ernstige vorm laat je de vrouw lijden en ontneem je haar genot. Dit gruwelijke gebruik had al lang afgeschaft moeten zijn. Maar het zit diepgeworteld. De Somalische imams in Nederland houden zich erg op de vlakte en doen geen uitspraken over dit onderwerp. In tegenstelling tot Egyptische geleerden, die stelling nemen en zeggen dat er zo niet met meisjes hoort te worden omgegaan. Dat tast hun waardigheid aan. Als de jonge meisjes die dagelijks besneden worden een stem zouden krijgen, zouden ze zeggen: ‘Martel mij niet.’ En voor alle duidelijkheid: de islam is tegen marteling.

Mag je volgens de islam naar pornofilms kijken?

Volgens de meerderheid van de geleerden vallen exhibitionisme, voyeurisme of gluren, dus ook het bekijken van peepshows als seksattractie en het bekijken van pornofi lms in huiselijke kring of alleen, allemaal onder moedwillig wellustige voorstellingen bekijken en zelf ook wellustig of geil willen worden. Het bevat geen leerzame materie en over het algemeen bevatten dit soort fi lms geen verhaal of zelfs maar een simpel verhaal. Vanuit het oogpunt ‘ledigheid is des duivels oorkussen en verveling is voor de dommen’ is het haram, maar omdat het ook een vernederende positie betekent voor de mensen die in hun naaktheid worden bekeken, worden geëxploiteerd en verkocht is het dubbel haram. Als je hierna nog wilt kijken, is het je eigen verantwoordelijkheid. Er is een kleine minderheidsopinie die ervan uitgaat dat het soms inspirerend voor een doodgebloed seksleven kan zijn, maar het blijft een smakeloos en uiterst stompzinnig tijdverdrijf en bevindt zich op de schaal van haram tot halal meer in de buurt van haram.

Het boek ‘Jongeren, seks en islam’ is te verkrijgen bij Soa Aids Nederland.


Abdulwahid van Bommel is imam, publicist en geestelijke verzorger voor moslims bij het Medisch Centrum Haaglanden. Voorheen was hij voorganger van de Moslim Informatiecentrum in Den Haag en directeur van de Nederlandse Moslim Omroep.

Abdulwahid van Bommel was geestelijke verzorger voor moslims bij het Medisch Centrum Haaglanden, voorganger van het Moslim Informatiecentrum in Den Haag en directeur van de Nederlandse Moslim Omroep. Nu is hij docent geestelijke verzorging en schrijver.

Lees andere stukken van