Wij hebben gezien hoe u de afgelopen maanden keihard heeft gevochten voor uw vrijheid. Wij hebben ook gezien hoe afhankelijk u was van onze Westerse hulp om die dictator van een Khaddafi te verjagen. Heeft ons vele euro’s gekocht, maar dat vinden we niet erg. Het is voor ons namelijk heuglijk nieuws dat Kaddafi weg is en er wegen geopend zijn voor het Libische volk om het land naar zijn believen in te vullen.
Echter, het is voor ons toch wel schokkerend nieuws dat u die mogelijkheid ook werkelijk aangrijpt. Op welk moment was u van plan ons te vragen wie wij als uw leider aandragen en hoe wij de oliereserves verdelen over onze oliemaatschappijen? Laten we er duidelijk over zijn: dat we een democratie wensen voor Libië betekent niet dat jullie de vrijheid hebben het land in te richten zoals jullie dat willen.
Afijn, gezien onze immense barmhartigheid, hebben wij, na lang beraad, vele scenarioanalyses en op hoop van zegen, besloten dat jullie er vooralsnog voor mogen kiezen om Libië in te richten zoals jullie dat willen: een land met de Islam als staatsgodsdienst en de sharia als belangrijkste bron van wetgeving. U kunt uw blijk van dank voldoende gefrankeerd opsturen naar mijn papierversnipperaar in Den Haag.
Graag gedaan,
Minister Rosenthal
Minister van Buitenlandse Bemoeienis en Vervangende Grootmufti Libië
5 Reacties op "Libië, u mag van ons!"
Tja dat toontje van Rosenthal ergert mij vaak ook zoals bij de mededeling aan de Palestijnse premier dat Nederland ongelukkig is met de lidmaatschap aanvraag van de Verenigde Naties door de Palestijnen. En in dezelfde tijd de mededeling dat Nederland zich verzet tegen Israël bashing. Hoe partijdig kan je zijn?
Een staatsgodsdienst staat per definitie gelijk aan onvrijheid
#Pietje, ja dat gevoel heb ik ook wel eens als weer gesproken wordt over onze joods-christelijke traditie. Wat mij betreft zijn staat en godsdienst gescheiden maar de praktijk blijkt vaak een andere.
@Simon
Ik kan je gevoel heel goed begrijpen. Heb ook geen behoefte dat me tradities en waarden door de strot worden geduwd, waarvan ook nog eens Joods of christelijke geclaimt wordt dat ze joods of christelijk of allebei zijn. Maar het gaat mij om hier om het maken van één religie tot staatsgodsdienst. Dat is wat anders dan wat jij hier aanhaalt. Nederland kent, ook informeel niet, geen staatsgodsdienst.
Je kunt een onderwerp maken op wat een minister zegt. Of een onderwerp over de toekomst van Libie. Want los gezien van zijn toon of manier van brengen, heeft hij niet gewoon een punt?
Nee hij heeft geen gelijk. Je kan amper van een bestuur spreken in dat land waar de strijd nog gaande is. Het bestuur is in opbouw en dus ook de wetgeving. Ik vind het gejammer voor de Bühne die hij beter via diplomatieke kanalen kan uiten.