Voorpagina Gastarbeiders, Sport

De Tour van Umar

Mohammed Cheppih is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl

Met pijn in mijn hart las ik vandaag het stuk van Umar over "de Toer van Frans". Dat grote scherm in Utrecht CS was mij namelijk ook opgevallen al liep ik er langs op een rustdag, waardoor ik niet kon genieten van de prachtige beelden die dag in dag uit, gedurende drie weken in juli uit Frankrijk worden uitgezonden.

Inderdaar Umar, genieten van de prachtige krachtmeting tussen mensen die het hele jaar trainen om deze tour niet alleen mee te kunnen maken maar ook nog eens uit te kunnen rijden in zo min mogelijk tijd. Alleen daarom al zou je respect moeten hebben voor deze renners.

En kom niet aan met reclame en bedrijven en dat soort zaken. Dat is nu in elke sport part of the game en de sport kan blijkbaar niet zonder, dus nemen we het gewoon voor lief.

Ik bedacht me toen hoe het kon zijn dat Umar en ik anders naar dit onderwerp keken, was dat omdat ik het uit het gezellige Brabant kwam en hij uit de asociale randstad. In Brabant is wielrennen part of life en de meeste Nederlandse wielrenners komen dan ook uit deze provincie. Of is dat omdat Umar en ik van generatie verschillen en dat de jongere generaties steeds minder oog hebben voor zaken die ONZE Nederlandse cultuur tekenen!

Terwijl ik het artikel van Umar las, begreep ik de angst van Wilders; als mensen zoals Umar inderdaad hier blijven en aan de macht komen, krijgen we waarschijnlijk een verbod op deelname aan de Tour laat staan dat we dan nog mogen dromen van die beelden zoals bovengenoemd.

Ik zou deze dagen niet voor kunnen stellen zonder de avondetappe, een programma op Nederland 1 rond 23:00 waarin verslag wordt gedaan van de etappe van de dag met commentaar van allerlei soorten mensen met elke dag twee gasten en aan het eind een beschrijving van de etappe van de volgende dag.

De gele trui, mijn broeder, is voor degene die de meeste etappes in zo min mogelijk tijd heeft gereden. En dat is op dit moment al een paar dagen de Deen Michael Rasmussen, die voor de Nederlandse Rabobank-ploeg rijdt. De groene trui is voor de beste sprinter, die de meeste punten verzamelt bij onderlinge sprints en dat is op dit moment de Belg Tom Boonen die voor de Belgische Quik-step ploeg rijdt. En de bolletjes trui is voor de beste bergbeklimmer en dat is op dit moment ook Michael Rasmussen, jaja ondanks de hitte moet die man twee truien dragen :-)

Waarom is deze Tour dan anders dan andere jaren dan ook zo spannend? Jarenlang is de Tour gedomineerd door een beperkt aantal renners. Zo hadden we in de jaren negentig jarenlang een Spanjaard die naar de naam Miguel Indurain luisterde en elke keer erin slaagde de tour te winnen, daarna kregen we een Amerikaan Lance Armstrong die jarenlang hetzelfde deed en dit jaar hebben we eindelijk een open tour zou je kunnen zeggen. Je kunt moeilijker voorspellen wie de winnaar zal worden. De winnaar van afgelopen jaar, ook een Amerikaan Floyd Landis, zit dit jaar thuis door beschuldiging van dopinggebruik en dat is het andere verhaal van de tour van dit jaar.

Veel, ook bekende vooral Duitse renners missen we dit jaar in de Tour omdat ze positief zijn getest voor dopinggebruik. Iets wat heel normaal in de wielersport blijkt te zijn en dit jaar hoopte iedereen op een ‘schone’ tour, maar jammer genoeg is weer een Duitser van een Duitse ploeg betrapt waarop de Duitse TV niet meer live gaat uitzenden; misschien moet je daar gaan wonen Umar!

Zo mijn frustratie is er uit. Vandaag heb ik genoten van een belangrijke dag in de Tour, de tijdrit werd namelijk gereden: dat is een etappe waarin de renners alleen starten en de gehele etappe alleen moeten rijden. De man die iedereen had afgeschreven, meester Vinokoerov met 30 hechingen in zijn lijf na een zware val in het begin van de tour, heeft vandaag de etappe op een prachtige manier gewonnen.

En niemand minder dan Rasmussen, ook hier tegen de verwachting van iedereen, behoudt beide truien. Dus ook de leiderstrui (gele). Dat terwijl dit niet de specialiteit is van Rasmussen. Zo is hij tijdens de tijdrit van 2004 drie keer van de fiets gevallen. Ja "hoe doe je dat" zou je bijna kunnen zeggen. Niet op je fiets kunnen blijven zitten terwijl je dag in dag uit, jaar in jaar uit niet anders doet.

En dat vind ik het mooiste van de Tour: het drama erachter, de spanning, de valpartijen, de strategieën, de zware bergbeklimmingen en uiteindelijk de Champs-Élysées, waar de Tour eindigt. Op naar de Pyrenieen! En Umar, hou Rasmussen in de gaten ;-)

Mijn broeder, de deuren van het tonen van berouw zijn nog open..


Mohammed Cheppih staat bekend om zijn uitgesproken mening. Momenteel is hij voorzitter van Academica Islamica, een organisatie die streeft naar een volwaardige positie van Islam en moslims in Nederland.

Mohammed Cheppih (Oujda, 1977) is een Nederlands imam én spreker van Marokkaanse afkomst. Hij studeerde aan de Islamitische universiteit van Medina.

Lees andere stukken van