Voorpagina Maatschappelijk

Christenen bestaan nog… gek?

Het zijn gekke tijden. Gekke tijden worden gemaakt door gekke gebeurtenissen en gekke gebeurtenissen komen in het nieuws. Niet zo gek… Maar check het volgende gekke nieuws dan:

Eén op de 20 Nedelanders gaat vasten tijdens de komende 40 dagen vanaf vandaag (aswoensdag). Dat zijn er gewoon 5 op de 100 en op elke 20 weer 1. ‘Krèg na wat’, dacht ik. Dat overleven die 800.000 Hollanders niet, tot bleek dat het ging om het sober gaan eten. Dus minder zoetigheid en lekkernijen. Maar ik had nooit gedacht dat dit er zoveel zouden zijn.

Om eerlijk te zijn is dit voor mij ergens een verademing dat er toch nog een groep is in Nederland, die wel wat doet aan religie. Het doet mij eigenlijk afvragen bij mijzelf: In hoeverre wordt het Christendom nog beleden in Nederland?

Ik zal mijn vraag even toelichten.

Op basisschool raakte ik door de godsdienstlessen in groep 5 geinteresseerd in andere godsdiensten. Dus ik ging het iedereen vragen: "Wat is jouw godsdienst?". Sommigen antwoordden "Weet ik niet", anderen zeiden "Hindoestaan" en weer anderen vertelden mij: "Mijn moeder is katholiek en mijn vader is protestants, dus ik ben half protestants en half katholiek. Huh?

Daarnaast lijkt het alsof (met name) onder de autochtone jongeren iemand die wel iets doet aan religie als een buitenbeentje wordt gezien. Toen ik in de vijfde van VWO zat, deed ik mee aan een werkgroep van verschillende scholen om de activiteiten van Madurodam in ‘goede banen te leiden’. Van de ruim 20 jongeren, waren er twee die bezig waren met religie, voor wie religie dus een significante plaats had in het dagelijkse leven. Eén daarvan was ik en de ander was een Christelijk meisje. Ze werd om de één of andere reden uitgelachen omdat ze Christelijk was en daar ook actief mee bezig was, mij lachtte niemand uit omdat ze van moslims wel gewend waren dat die er actief mee bezig zijn.

Dat is zo’n beetje mijn vraag… Wat betekent het Christendom nu nog voor Christenen in Nederland?