Umar en ik kampen al vijf weken met hoest, verkoudheid en een verstopte neus. Bij Umar is er ook nog sprake van hoofdpijn. Dit speelt bij meerderen in de redactie. Raar. Maar goed… het was zondag, er stond veel wind, en wat doe je dan? Precies, je gaat vliegeren, want het was Basant!
Vliegers boven het stadje Lahore, Pakistan. (foto: Rehan Fazal)
In India en Pakistan is het afgelopen weekend de terugkomst van de lente gevierd. Dit feest word in de volksmond Basant genoemd en wordt gevierd door o.a. moslims, sikhs, hindoes en christenen. Het gebruik is deze dagen volop te vliegeren, dit gebeurt vooral in Lahore.
Dit jaar genoot Basant zijn primeur in Nederland, we hielden het daarom kleinschalig met 5 personen en 6 vliegers. Misschien kun je Basant volgend jaar op grotere schaal verwachten met grotere vliegers en veel meer deelnemers!
Pakistan kent een onvoorstelbaar grote vliegercultuur waarin vliegeren tot een sport is verheven. Naast het feit dat dit gedeelte van de Pakistaanse cultuur ter ontspanning dient, kun je het ook doen om anderen te laten zien hoe goed je wel niet bent door het afsnijden van andersmans lijn. De vliegeraar die daardoor zijn vlieger verliest, heeft verloren. Om de winkans te vergroten word er zo nu en dan – helaas – glas of metaal verwerkt in de lijn, dit maakt het ook nog eens levensgevaarlijk. Het is mogelijk dat die vlijmscherpe lijn iemand doorsnijdt of het komt vast te zitten in een elektriciteitskabel. Helaas zijn ook dit jaar weer mensen die hun vliegerbeleving niet na kunnen vertellen. De regering heeft hierop het vliegeren verbannen, zonder succes.
De verkoper in de vliegerwinkel was zich goed bewust van deze vliegercultuur en dus blij verrast om ons in zijn winkel te zien in deze tijd van het jaar. ‘Hier wacht ik al jaren op’. Wij denken wel na dus staat veiligheid bij ons voorop, onze keuze valt daarom op een onschuldige lijn en een aantal simpele vliegers. We geven deze baby-vliegers meteen een naam: de Mondriaan en de Rasta.
De mondriaan
We verzamelen klokslag 3 op de boulevard van Scheveningen. Mensen zijn aan het kitesurfen en er zijn ervaren vliegeraars in de weer met hele grote vliegers. Ferukh, de initiatiefnemer, komt in de verte aanlopen met een groen-wit jasje dat sterk overeenkomt met de vlag van Pakistan. In zijn hand heeft hij een witte tas en hij word gevolgd door de andere deelnemers, veelal Pakistanen. Opvallend is dat Soufian (Marokkaan/Nederlander) aanwezig is, dit bewijst dat Basant ook nationaliteiten overstijgt.
De Vredige Rasta
Pakistanen trost met hun vliegers in Lahore (foto: Rehan Fazal)
We stropen onze mouwen op, Ferukh haalt voorzichtig de vliegers uit de witte tas en we gaan aan de slag met het bouwen ervan. Klaar. Nog een staartje eraan en de lijn eraan knopen en klaar is kees. Er staat voldoende wind, rest nog het loslaten van de vlieger, en ja hoor, daar gaat ie! De vlieger heeft haast, hij wil hoger, als ik dat ook wil, dan gaat hij ook. Ik geef hiervoor meer lijn, en nog meer, tot het niet meer kan. Daar is hij dan in de lucht, vergezeld door zijn vriendjes en de meeuwen. Wat een plaatje.
De rasta met extra lange staart
Dit is mijn kans om een aantal technieken die ik ooit geleerd heb in Pakistan weer toe te passen. In mijn enthousiasme vergeet ik dat in ons gezelschap een fervent vliegeraar is die net uit Pakistan is overgevlogen. Deze professional begint al meteen aan zijn jacht op medevliegers en met succes. Helaas voor ons, wij zijn zijn prooi, balen! Maar geen nood, snel goedzetten en de vliegers kunnen weer de lucht in!
Dit allemaal verpest de pret niet en we blijven lachen ook al voelen we onze handen door de kou niet meer en zijn we kletsnat. De voorbijgangers vinden het ook heel mooi, een van de strandwandelaars stopt.
‘De vliegeraar, mooi boek he?’, vraagt hij.
‘Bedoelt u Hosseini?’.
‘Ja’.
‘Ja heb ik gehoord, ga ik zeker eens lezen’
Zijn zoon grijpt de kans om het touw van mijn vlieger vast te houden en te voelen hoe het is om te vliegeren. Eerst was hij nog voorzichtig maar de glimlach op zijn gezicht laat zien dat hij geniet. Weer iets om te vertellen aan de juffrouw.
Het was een geslaagde dag. Basant Halend 2007* is hiermee een feit en iedereen is ermee eens dat het voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar dus fleurige kleding met lente kleuren, grote vliegers en veel meer deelnemers, zoals het er aan toe gaat in Pakistan en India.
Voor nu sluit ik Basant Halend 2007 af met mijn dank aan de jongens, en met de gepaste – doch droevige – woorden van Hazes:
De vlieger André Hazes
M’n zoon was gister jarig, hij werd acht jaar oud de schat,
hij vroeg aan mij een vlieger en die heeft hij ook gehad
Naar z’n bal z’n fiets z’n treinen, nee daar keek hij niet naar om
Want zijn vlieger was ‘m alles, alleen wist ik niet waaromEn toen op zekere morgen zei hij:”Vader, ga je mee?
De wind die is nu gunstig, dus ik neem mijn vlieger mee”
In de ene hand een vlieger in de andere een brief
Nee ik kon hem niet begrijpen, maar toen zei m’n zoontje liefIk heb hier een brief voor m’n moeder
Die hoog in de hemel is
Deze brief bind ik vast aan mijn vlieger
Tot zij hem ontvangt zij die ik mis
En als zij dan leest hoeveel ik van haar hou
Dat ik niet kan wennen aan die andere vrouw!
Ik heb hier een brief voor m’n moeder…
Die hoog in de hemel is
* Halend = Holland op z’n Pakistaans/Indiaas
18 Reacties op "Basant Halend 2007"
LOL!
Hey, dit ziet er idd leuk uit hahaha… volgend jaar ga ik mee :-)
Hey, goed dat iemand dit nog doet in NL! (en op een veilige manier :-) )
Dit moeten we zeker blijven doen… leuk
Leuk initiatief.
heheh Halend :D
leuk, trouwens, leuk stuk – leer ik ook weer wat over “mn eigen land” ;)
Salaam,
Naila
kwel man, volgend jaar ben ik er ook bij ( graag wel van te voren aankndigen en niet 1 uur van te voren he FA :-p)
greetz
Sorry Abe, ik dacht dat onze Polder Broeder N. je wel (tijdig) op de hoogte had gesteld. Neem je wel een Turkse vlieger mee?
Ik vind het persoonlijk maar niks. Ik heb beelden gezien van ouders die met foto’s van hun overleden kinderen en naasten op straat protesteerden. Ze betitelden het een festijn van misdaad en schofterigheid. Ik kan me daar wel enigszins wel wat bij voorstellen. Mensen die met wapens in het wild rond schieten, illegaal vuurwerk afsteken etc. De vliegercultuur in Pakistan is rivaal, onsportief en dodelijk. Jaarlijks overlijden er honderden mensen als gevolg hiervan. Het werd eens tijd om de narigheden van Basant eens wat in te perken.
Salaam,
Ik mis “Basant” :-( ik wil het weer meemaken is egt heeeeeeeeeel gaaf. InshaAllah volgende keer zal ik wel proberen er te zijn
Ws, Bilal Raja
je weet toch, polderbro heeft andere prioriteiten op dit moment dan aan vliegers denken :-) zal ergens noteren dat ik toerkse vlieger moet regelen voor pakistaanse feest op het hollandse strand met een verdwaalde marokaan erbij.
greetz
hahahah
haha leuk gedaan jongens.. was vroeger toen ik klein was zelf verslaafd aan vliegeren als ik op vakantie was in Pakistan. Ik bleef op de ‘dak’ tot mijn moeder mij letterlijk schreeuwend naar beneden moest halen.. tjaaahh mocht niet te lang in de zon staan op 10-jarig leeftijd :)
op terug te komen op het onderwerp van basant: ik sluit me helemaal aan op de post van max. Vliegeren zelf is wel leuk.. maar op de manier hoe ermee wordt omgegaan tijdens basant in Pakistan is te erg voor woorden. Ik zou zeggen: een boete van minimaal 10.000 rupees (+/ € 125,-) als mensen vanaf het dak vliegeren of schieten met geweren tijdens basant.
Laat ze allemaal bij elkaar komen in een park ofzo en verleen ze alleen daar toestemming om te vliegeren.
#12 Adeel: Beste vriend, we zijn het hartstochtelijk eens zoals gewoonlijk. :)
Tof jongens ik mis ook Basant. Ik was twee jaar geleden in pakistan het was leuk.
Hopelijk wordt volgendjaar een grote feest ook hier in Nederland.als ik dit jaar naar pakistan ga,neem ik zeker een paar echte patangs mee voor basant in nederland.
Blijkbaar zijn de mensen die bekend zijn met dit feest toch niet uitgestorven :-)
@rama en fa
mea culpa mea maxima culpa!
zag er dopert uit ouwes!
insha’Allah tot t volgende jaar…
@Polder Abe
Hmmm, twice in two weeks.
Zoals het er nu uitziet zullen er volgend jaar meer NON-desi’s aanwezig zijn dan Desi’s.
‘De vliegeraar, mooi boek he?’, vraagt hij.
‘Bedoelt u Hosseini?’.
‘Ja’.
‘Ja heb ik gehoord, ga ik zeker eens lezen’
Daar houd ik je aan, Faisel !
Ik moet het zelf eigenlijk ook nog lezen, maar ik heb m al thuis!