Voorpagina Cultuur, Maatschappelijk

Valt er nog wat te lachen met die moslims

Er ligt weer een boek van Abdulwahid van Bommel in de schappen! En ook deze moet serieus genomen worden. Het werk van onze gastarbeider ligt vanaf vandaag in de schappen onder de titel "Valt er nog wat te lachen met die moslims", uitgegeven door Bulaaq.

Veel mensen denken dat humor in de Islam niet bestaat, zelfs de belijders van de Islam. Van Bommel is ervan overtuigd dat de Islam daar geen obstakel voor is en nodigt je daarom uit om in zijn boek iets te proeven van de islamitische wereld die vol zit met humor. De grote vraag, valt er wel te lachen met die moslims, zal daarom niet onbeantwoord blijven. De schrijver zegt er zelf alvast het volgende over:

‘Vergis je niet. Humor komt voort uit groot drama. Het is huilen en lachen dat zich een uitweg zoekt bij het verwerken van onze menselijke fouten, zonden, ellende en tekort. Het is de “loser” die we herkennen, waarin we om onszelf kunnen lachen: de stoethaspel, de antiheld, de treurige clown. Het is de droevige mimespeler Jean-Louis Barrault in Les enfants du paradis, het is Charlie Chaplin in Modern Times en The Kid, Giulietta Masina in La Strada, en later Marcel Marceau, die ons een spiegel voorhouden van menselijk onvermogen tot liefhebben, tot goed doen, tot perfectie.

Om humor te kunnen plaatsen ga ik voor de rest van dit humorpamflet shoppen bij Freud, Koestler, Bergson en anderen. Maar de diepe definitie van humor als levensbehoefte, de lachspiegel als levensspiegel, komen we bij hen niet tegen. Volgens mij hangt die spiegel thuis aan de muur van wijze rebbes, lieve bourgondische paters en zeldzame humoristische imams als Nasroeddin, de Tijl Uilenspiegel van de islam.’

De oprichter. Geboren, getogen en woonachtig in die mooie stad achter de duinen. Altijd klaar voor een revolutie of gewoon een kopje thee. Typisch Faisal...

Lees andere stukken van Faisal