Internationale Vrouwendag anno 2012 is niet meer hetzelfde als de Internationale Vrouwendag van weleer. Het zijn vrouwen zoals Hana Shalabi die het absolute voorbeeld van vrouwenemancipatie, kracht, geduld en doorzettingsvermogen zijn.
Ik kon mezelf naderhand wel opvreten, omdat ik toch vond dat ik over mij –en daardoor ook over de rest van het ‘ uitschot’- heen heb laten lopen. Mij restte dan ook niets anders dan in de hoedanigheid van een migrantenvrouw de beide kaarten op te laden.
Terwijl de FIFA zich druk maakt om de veiligheid van hoofddoekdragende moslima’s tijdens het sporten, rende Mounia Abbadi de Ladies Run uit op 19 juni 2011. Met hoofddoek. Wie is Mounia Abbadi eigenlijk, wat heeft haar ertoe aangezet om aan hardlopen te doen, welke belemmeringen heeft zij moeten ervaren en hoe ziet zij haar toekomst?
Eigenlijk is het niet zozeer het feit dat de zwetende penthousebuurvrouw mij ongemakkelijk laat voelen. Nee! Het is de spiegel die zij mij voorhoudt, een confrontatie met mijn toekomst.
De Freedom Flotilla II is een internationaal burgerinitiatief dat met het afreizen naar het afgesloten Gaza tracht de voortdurende illegale blokkade te doorbreken. Met hun participatie aan de Freedom Flotilla II proberen de deelnemende activisten en sympathisanten naar eigen zeggen het ‘zwijgen en de passiviteit van de internationale gemeenschap te doorbreken.
Hasna el Maroudi, webjournalist voor de VARA-website Joop.nl, was voornemens mee te varen met de Freedom Flotilla. Zij kwam echter onverrichterzake terug. Wat waren haar beweegredenen om terug te komen, maar vooral om te gaan?
In Amerika werd het Kulsoom Abdullah verboden om als gewichtheffer een hoofddoek te dragen. Logisch! Hoe kan iemand als Kulsoom Abdullah gewichten van tientallen (misschien wel honderdtallen) kilo’s dragen, maar toch onder het juk van dat loeizware en levensgevaarlijke hoofddoekje gebogen door het leven gaan? Het verbod is inmiddels opgeheven…
De afgelopen weken is er veel te doen geweest over de Saoedische Manal al-Sharif, die het waagde om een auto te besturen. Maar is het eigenlijk wel zo erg dat er een rijverbod voor vrouwen geldt? Misschien is het een idee om iets soortgelijks in Nederland in te voeren?
Ik heb mezelf altijd afgevraagd waarom mensen van Marokko zo graag naar Europa willen. Voor de mannen kan ik het antwoord nog wel zelf invullen: geld. Maar hoe zit het met de lieve, naïeve meisjes van het Rifgebergte?
Ik moet aan de man. En snel! Althans als het aan mijn moeder, mijn kind, mijn vriendinnen en vrienden, mijn familie, mijn collega’s en ga zo maar door, ligt. ‘Je wordt ouder, Ikram. Je bent nu dertig jaar. Straks wil (…)
Ben jij al Vriend van Wij Blijven Hier!?
Volg ons op social media