Sulayman el Mathari gaat door het leven als eeuwige student. Geboren en getogen in Almere, maar hij is er enkel te vinden om te eten en te slapen. Leven, dat doet hij in Amsterdam. Hij is afgestudeerd in de Biomedische wetenschappen en momenteel student Geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, rijp voor de co-schappen. Gefascineerd door woordkunst en poëzie wil hij als gepassioneerde schrijver nog weleens stukken van de hand doen. Verder is hij actief op meerdere maatschappelijk fronten en probeert hij iedere dag weer het beste uit zichzelf en zijn omgeving te halen. Want leven, is inspireren.

Alles stroomt, alles klopt – Juz’ 8


 

Alles stroomt. Op het moment van schrijven bevind ik mij op een bankje net voor het plein van de moskee. Rechts van mij staat de lokale kerk. Het is zondag. Het is mooi weer. De kerkdienst is net voorbij, de kerkgangers (…)

Lees en leef – Juz’ 18


 

Onovertroffen, is deze omvangrijke boodschap. Bovenstaande verzen zijn nog maar een druppel van de oceaan van barmhartigheid, liefde en vergeving die we vinden in de Koran. Meer zal ons toekomen in het volgende deel. Lees. Lees en leef.

Geen één dezelfde, en toch één ding gemeen – Juz’ 25


 

Geen twee van jullie zijn dezelfde, maar jullie hebben allemaal één ding gemeen. We banen ons een weg door de laatste dagen van de Ramadan. En terwijl het einde van deze gezegende maand langzaam nadert dringt het besef tot mij (…)

De overdracht


 

Iedereen heeft een eigen plekje. Een plekje waar we ons naar terugtrekken als alles even te snel gaat. Dat plekje, dat heb ik ook. Ik zit dan aan het water en het is dan vaak al laat en donker. Soms (…)

Onderwerpen: Persoonlijk

Het einde van de nacht


 

Daar zat ik dan. Voor mijn bureau, voorovergebogen over een stukje papier met het gele licht van het bureaulampje over mijn schouder. Ik had een vreemde vrouw beloofd om een gedicht voor haar te schrijven, maar wat wist ik nou van haar? Helemaal niets.

Onderwerpen: Ervaringen, Persoonlijk, Poëzie