Voorpagina

Solidariteitswandeling Amsterdamse joden, moslims en andere gezindten

Op  zondag 22 februari organiseerde vriendschapskring Salaam-Shalom een winterse solidariteitswandeling. Amsterdamse moslims, joden, christenen, atheïsten en mensen van alle gezindten lieten duidelijk blijken dat religieuze vrijheid een belangrijke verworvenheid is en dat we ons niet uiteen laten drijven door welk extremisme dan ook.

Voorzitterr Chaouti van moskee Al Kabir sprak over de noodzaak om goed samen te leven. Ook Rabbijn Lody van der Kamp sprak duidelijke woorden, zeer naar het hart van onze redactie: “Als je de media mag geloven staan er dagelijks 20.000 Nederlandse Joden op Schiphol om te vertrekken, maar net als Joden een verleden hebben in Amsterdam, hebben we hier ook een gezamenlijke toekomst. Wij gaan nergens heen, Wij Blijven Hier!”

Na een opening met positieve maar ook enigszins verwaaide woorden, volgde er een flinke wandeling vanaf de Dokwerker. Er werden bloemen geplaatst bij de Portugese synagoge op het Mr. Visserplein en vervolgens liep de stoet langs de schaduwgrachten achter het Hermitagemuseum. Hier zijn enige tijd geleden gedenktekens geplaatst van de families die na de tweede wereldoorlog niet meer zijn teruggekomen. Slechts een huisnummer en een familienaam, maar zeer indrukwekkend.

Uiteindelijk liepen we  verder langs de Amstel, langs Carré (waar  Abdelkarim El Fassi’s Mijn Vader, de Expat net een volle zaal had getrokken) richting moskee Al Kabir, waar de volgende bloemenzee ontstond. Binnen konden de wandelaars zich verwarmen met een kopje thee of koffie en daarbij ontstonden mooie gesprekken. Her en der klonk een dynamisch duo van een jaar of 10 dat mensen interviewde voor een lokaal radiostation. Een rapper van 10, (hij was al bijna 11 zo vermeldde de spreekstalmeester) liet nog even zien waarom het ging: samenleven, in woord, daad maar ook symbool. Hij pakte de voorzitter van de Al Kabirmoskee bij de ene hand, Rabbijn Lody bij de andere hand en liet ze niet meer los.

Vele sprekers volgden en gaven ook duidelijk aan waar dit om ging: samenleven, in vrijheid, met elkaar. Of je nu gelooft of niet en welk geloof je dan ook hebt, welke afkomst of geaardheid je ook hebt (ja: ook agressie tegen de LHBT-gemeenschap bleef niet onbesproken) – de boodschap was: in Amsterdam is er ruimte voor je en we laten ons niet tegen elkaar uitspelen. Moge vele steden, dorpen en plattelanden dit voorbeeld volgen!

Meer informatie op AT5.

Lees ook verder in de Volkskrant.

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!