De film “Innocence of Muslims” houdt zowel de moslims als niet moslims bezig. In veel landen zijn allerlei demonstraties gehouden. Er is veel over gezegd en geschreven. Hieronder een opiniestuk door Thijs Berman (Europarlementariër PvdA). Het volledige stuk is te lezen op www.joop.nl
De film “Innocence of Muslims” leidt tot grote commotie en zelfs tot geweld. Er vallen doden om een stompzinnig, haatdragend filmpje. De beelden zijn bekend: een kleine groep fanatici met antiwesterse leuzen, brandende gebouwen, en oproepen tot heilige oorlog die door een verpletterende meerderheid van moslems schouderophalend worden genegeerd. Wat opvalt, is dat de Westerse wereld in een automatische verdedigingsreflex lijkt te schieten.
De film wegzetten als een flagrante belediging van gelovigen, zoals de voorzitter van het Europese Parlement Martin Schulz deed, wordt gezien als een aanval op de vrijheid van meningsuiting. Misschien had Schulz andere woorden kunnen kiezen, maar de reactie toont dat we niet goed weten hoe we met beledigende films moeten omgaan.
Nadat het filmpje Fitna – precies zo stompzinnig van inhoud en vorm – de wereld was rondgegaan, klonk er protest in allerlei moslimlanden. De militante, agressieve en fundamentalistische tak van deze landen riep mensen op om de strijd aan te gaan met de “vijand” en sprak van het begin van een “heilige oorlog”. Het is glashelder dat niet Geert Wilders, maar deze groep militanten verantwoordelijkheid dragen voor het geweld en de doden. Dat geldt ook nu weer met de film “Innocence of Muslims”.
Onze media doen uitgebreid verslag van de rellen en wreedheden van de extremistische tak van de radicale islam. We kijken ernaar en constateren dat er weinig wordt gelachen door fanatici. Aangezien zo’n suf filmpje binnen de grenzen van de wet blijft en niet onder racisme of antisemitisme valt, laten we het bij een verdediging van de vrijheid van meningsuiting. En daarmee lijkt de kous af.
Maar het probleem zit niet in de vrijheid van meningsuiting. In elke moderne en democratische samenleving is de vrijheid van meningsuiting een onomkeerbaar feit, zwaar bevochten door mensen als Sakharov, Mandela en Luther King. Zij hebben hun stem gebruikt om tegen een autoritaire en discriminerende staat in opstand te komen. Sommigen hebben dat met de dood moeten bekopen, maar door hun moed kunnen wij tegenwoordig zeggen wat we willen.
‘Wat zijn wij voor samenleving wanneer we onze afkeuring niet uitspreken over elke vorm van belediging?’
Lees hier het volledige opiniestuk van Thijs Berman (Europarlementariër PvdA) opwww.joop.nl
3 Reacties op "Vrijheid van meningsuiting geen vrijbrief voor belediging"
Iedereen die het eens is met de mening ‘Vrijheid van meningsuiting [is] geen vrijbrief voor belediging’ , moet eens goed nadenken over zijn eigen vrijheid van meningsuiting en wat men allemaal zegt…
Iedereen die het eens is met de zinsnede “Wat zijn wij voor samenleving wanneer we onze afkeuring niet uitspreken over elke vorm van belediging?”, kan maar beter niks meer zeggen.
Fatsoen moet je doen, maar denk eraan wat je wenst als je het eens bent met bovenstaande.
Ik lees: ‘Wat zijn wij voor samenleving wanneer we onze afkeuring niet uitspreken over elke vorm van belediging?’
Waar zijn de veroordelingen van islamzijde van cartoons als deze:
http://cifwatch.com/2012/09/23/jewish-reaction-to-thousands-of-antisemitic-arab-cartoons-no-riots-no-injuries-no-deaths/
Onzin, wij zouden als samenleving misschien beter weer kunnen geven dat het de meeste moslims niks kan schelen, of iig niet genoeg om de straat op te gaan. Als de EU of onze regering zich uit zou spreken tegen de film is dat hetzelfde als moslims in Nederland zich massaal zouden uitspreken tegen geweld nadat een moslim in Bangladesh iets gedaan heeft. Bovendien is de reden waarom men (Schulz) zich uitspreekt niet oprechte verontwaardiging maar slechts angst voor de gevolgen.