Ben jij al Vriend van Wij Blijven Hier!?
Tag Archives: Gastarbeiders
Eerbetoon aan een unieke generatie

Een generatie die steeds meer uit het straatbeeld zal verdwijnen. Je kunt veel over ze zeggen en over de beweegredenen om naar Nederland te komen, maar vergeet niet dat velen van jongs af aan in het land van herkomst al moesten zwoegen, als tieners/twintigers naar Nederland trokken om hun ouders financieel te ondersteunen en daar jaren later veel fysieke klachten aan hebben overgehouden.
Een dikke felicitatie voor alle gastarbeiders!

Vandaag willen wij even stilstaan bij een bijzondere generatie: de zogenaamde gastarbeiders, oftewel zij die door heel West-Europa trokken voor een beetje meer toekomstperspectief voor nakomende generaties. Een generatie waarvan het leven in teken staat van ongekende offers; een generatie (…)
‘Als het mogelijk was, zou ik Beatrix weer jong maken’

Het Koningshuis heeft traditioneel veel fans onder de eerste generatie gastarbeiders. In een kort, doch hilarisch, filmpje vertellen enkele eerste generatie Marokkanen waarom ze zo koningshuisgezind zijn.
De ontdekkingsreis van Nasrdin Dchar: ‘Mama, waarom weten wij niks van je?’

Het heeft vijf jaar geduurd voordat mijn moeder haar geboortedorp weer bezocht. Er was nog maar weinig van het winkeltje over. Mijn opa zei: toen je naar Nederland vertrok, nam je het geluk met je mee.”
De ‘hallo’ die moeder bindt

Ze zoekt en zoekt en zoekt. Het is nergens te bekennen. Ogen zoeken in het rond, handen beginnen te zweten en een lichte paniek breekt uit. Beschuldigingen over verstopplekken vliegen je om de oren, alles wordt omgekiepd en je ziet voetenwerk waar Mohammed Ali zelfs U tegen zou zeggen: je moeder zoekt de huistelefoon.
Missie voltooid

Er is geschiedenis geschreven, letterlijk en figuurlijk. Vandaag te horen gekregen dat mijn zusje Asma is geslaagd. Mag ik haar op een voetstuk zetten? Ja dat mag.
Turkse Pioniers in Amsterdam

Ik bezocht onlangs de tentoonstelling ‘Turkse Pioniers in Amsterdam’. Deze Turkse pioniers hebben een verhaal. Een verhaal vol met avontuur, onzekerheid, liefde, spanning, humor en verdriet.
Mijn vader, de berberbarbaar

Dan had hij zijn ouders vaker gezien en mij waarschijnlijk niet als een ezel opgevoed, maar op een ezel. Dan had ik tussen de schizofrenen van Tamassint-City, in vlekkenloos Berbers, in broeken vol vlekken, verlangd naar het leven achter de woeste Middellandse Zee..
Volg ons op social media