Voorpagina Opmerkelijk

The Horror, The Horror! ofwel: Eddy, Ehsan en de Shari’a in Nederland

De afgelopen tijd heb ik net even te veel te maken gehad met Kameraad Ehsan Jami van Das Central Komitéski der Exmuslimskis. Zat ie niet in een of ander panel op tv, dan flapte hij er wel wat onnozelheden uit bij Netwerk of kletste ie zich vast bij een of ander pseudoreligeus (maar stiekem toch cultureel) debat. En eigenlijk wil ik het ook helemaal niet over hém hebben. Echter, om tot de kern van een opmerkelijke verhaal te komen zal ik toch heel even de situatie moeten schetsen waarin Jami een minimaal bijrolletje vervult.

Zo waren we onlangs met een hussie wijblijvers in de Stadsschouwburg te Amsterdam bij een avond over grenzeloosheid, georganiseerd door Happy Chaos. Nadat ik in een discussie over lichaamshaar verzeild was geraakt, waarbij een Hollandse presentator (die zich overigens wil laten naturaliseren tot Marokkaan, omdat ie zich Marokkaan in een Neërlands lichaam voelt) in mijn oksel poogde te kijken… na deze vervreemdend-melige ervaring, maakten wij ons op voor een debat tussen Ahmed Marcouch, Annebregt Dijkman, Umar Mirza, de weledelgestelde heer Hans Jansen en Ehsan Jami, af en toe gesouffleerd door de held van dit stukje, kameraadski Eddy Terstall.

Eerlijk gezegd was het debat niet erg spannend, alhoewel er iemand wel voor het prachtig klassieke "sssssnotneus" werd uitgemaakt door een niet nader te noemen Arabist, die een nieuwe Nederlandse geschiedenis poogde te creëren door de beeldenstorm zo’n honderd jaar uit te stellen. Gelukkig was er voldoende knowhow in de zaal om actief aan des mans leerpunten te werken. Zo was er ook een bekende gestalte rechts voorin de zaal die Jami de laatste tijd van (aldanniet ongevraagde) adviezen en aanbevelingen bedient. Eddy Terstall (filmmaker, pvda-partijbons, ironiesta) liet zich die avond goed horen en blijkt zijn mondje vervolgens ook over de email behoorlijk te hebben geroerd. In korte lijnen kwam het erop neer dat Kameraad Terstallski het slimmer en productiever zou vinden als Jami in zijn Komité zich meer zou richten op geloofsvrijheid voor moslims (en zich daar ook actief zou voor inzetten om het binnen de pvda op de agenda te krijgen), en niet op het het constante islambashen en de stroom van islamofobie die Jami her en der tentoonspreidde. Want, zo redeneerde Terstall, dit zou zijn streven naar geloofsvrijheid voor (ex)moslims juist in de weg staan. Dit werd helaas/ gelukkig/per abuis (wie ’t weet mag ’t zeggen) als censuur opgevat.

Welnu. Eigenlijk interesseert me dit inhoudelijk geen moer. Echt niet, been there, done that. Zal me verder aan me togges roesten. Terstall is politiek gezien misschien een beetje onhandig; als ironisch mannetje is ie daarentegen te friggin’ grappig! Vooral wanneer hij in het Parool van 23 juni een korte reactie geeft, en daarin een horrorscenario schetst voor autochtoon kokervormigdenkend Neërland van de islamofobe variant. En daar gaat het mij nu om. Hij schrijft: "Kunstenaar en partijlid, in Nederland is het een moeilijke combinatie. Iets voor mij om over na te denken. Stel, ik schrijf in een mail een dialoogje tussen twee amsterdamse taxichauffeurs:

Karim: Ahmed… hoe kom ik bij de Gijzelstraat? Langs de PC Onthooftstraat? Of moet ik dan via Martelaarsgracht of Nieuwezijds Achterlijkwal?

Ahmed: Via Hoofddoekplein en stadsdeel de Baardjes naar Plein van de Holocaustmythe (voorheen Plein 40-45) en dan richting Sloterbaard. Censuurbaan is afgesloten. Je kunt wel via de Westelijke Jordaanoever.

Karim: De wat?

Ahmed:  Wat voor de invoering van de Shari’a de Lijnbaansgracht heette.

Karim: Even wennen. Net als met de euro en de gulden. Ik moet vanmiddag naar Den Haag, iemand ophalen bij een straat die heet Bange Poten. Is dat vlak bij de Laan van Eremoord en het ‘Ali-veld?

Ahmed: Ik als ras-Islamsterdammer vermijd die klote-Hofstad. Laatst scholden ze daar mijn zus uit voor kankerhoer omdat haar boerka boven haar sokken uitkwam."

Zijn punt met dit verhaaltje: ironie is lastig te herkennen als de context wordt weggehaald; ik wilde Jami helemaal niet censureren, ik bedoelde het niet zo, boehoe, ik ben verkeerd geciteerd, de brug stond open en de hond heeft mijn huiswerk opgegeten. Veel bla dus. 

Mijn punt met dit verhaaltje: Terstall heeft vast een beginnetje gemaakt met de post-shari’a herbenoeming van hollandse straten en steden, personen… wutzeggik: de hele geschiedenis! Laten we een encyclopedie aanleggen en mensen vast voorbereiden op het horrorscenario van Islamsterdam, Hofstad, Kroonprins Abdulwahib van Oranje en zijn prinses Malika. Lange Fuad en Sheikh B nemen je mee naar Dien-Zuid. Het standbeeld van André Aziz op de Al- Berkoub souk. Islamabadhoevedorp. Wie vult het aan?

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van