Voorpagina Politiek

Rode Moskee: wat nu… en straks?

Al een week lang zie je niets anders op de Pakistaanse zenders dan de beelden van de overname van de Rode Moskee in de hoofdstad van Pakistan. Ongetwijfeld weet u het al, maar voor de fundamentalisten onder u zonder tv en internet, heel kort het verhaal. De fundamentalistisch groeperingen in Pakistan zijn niet zo tevreden met president Musharraf. En de fundamentalisten onder die fundamentalistische groepen vonden het nodig met 3000 man vrouw en kinderen in de stinkende hitte even een moskee te bezetten. Afijn, dat beloofde niet veel goeds… moskee is ingenomen en de Pakistaanse overheid werd bedreigd.

Thuis word ik geconfronteerd met een hele gekke situatie in Pakistan. In het begin was er een groot dilemma: de Pakistaanse autoriteiten wilden eerst tot een vreedzame oplossing komen, er waren nou eenmaal veel kinderen en vrouwen in het gebouw. Na onderhandelingen van de autoriteiten en zelfs met tussenkomst van andere conservatieve groepen is nu iedereen het er over eens: met deze mensen valt niet te praten. Zowel de de autoriteiten van Pakistan, andere conservatieve groeperingen (die in eerste instantie ook tegen de overheid waren) en alle inwoners van Pakistan zijn het nu allemaal zat. Als de sodemieter afrekenen met die mensen

Hoeveel zijn het er nou? De meeste mensen schrokken van de grote aantallen die werden genoemd in het nieuws: in het begin ging het om 3000 militanten en dan weer over 500. Ik denk dat het belangrijk is om te zien wat de harde kern is. Na een aanbieding van een gesponsord enkeltje naar huis van de president, vertrokken duizenden mensen uit de moskee naar huis. Dat waren sensatie zoekers, meelopers en gijzelaars. De laatste schattingen van de Pakistaanse zenders is dat het gaat om ongeveer 150 tot 250 ‘ vechters’, waarvan nu 50 over.

Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Sommige media berichten dat Musharraf dit in de hand heeft gespeeld door na een coup gepleegd te hebben (bijna 10 jaar geleden) de gematigde partijen aan de kant geschoven te hebben (die een bedreiging voor zijn positie konden zijn). Daarnaast blijkt onze rebelse aanvoerder van de militanten in de Rode Moskee al een keer eerder opgepakt te zijn, maar wegens lugubere praktijken weer vrijgelaten te zijn. Anderen zeggen weer dat die scholen vele jongeren hebben getrokken die geen geld hadden voor degelijk onderwijs en zich maar bij een goedkope fundamentalistische shool aansloten. Allemaal onderwerpen die zeker besproken moeten worden als dit over is.

Door deze situatie begon ik mij wel af te vragen wat het uitzicht is op de korte- en lange termijn. Enerzijds zie je hier en situatie die zich, in de korte geschiedenis van Pakistan, waarschijnlijk nooit heeft voorgedaan op deze schaal. Anderzijds zie je ook dat alle groeperingen van Pakistan deze daad duidelijk hebben afgekeurd, zelfs de radicalere groepen die ook sterk tegen de overheid gekant zijn.

Uiteraard heb je nog steeds een aantal parasieten die hoopt dat hun medeparasieten in de Rode Moskee zullen slagen met hun actie, maar daar verwachten we niets anders van. Die wensen Musharraf toch dagelijks de dood. Maar belangrijke en eigenlijk opmerkelijke tendensen zijn die van bijvoorbeeld de MMA (alliantie van fundamentalistische partijen) en de Wafaqul Madaris (alliantie van duizenden koranscholen), die deze situatie allemaal unaniem afkeuren en instemmen met de uitspraak van de Pakistaanse autoriteiten: wie er niet uit wil en zich niet wil overgeven, zal of gevangen worden genomen of gedood worden.

Hoe ver zijn we nu? Ruim 80% van de moskee is weer in handen van ’the good guys’ en ze gaan beetje bij beetje de moskee leegvegen. Hoe lang het nog duurt is onduidelijk. Er zal gevochten worden tot het einde volgens de gijzelnemers.

Wat hierna zal gebeuren, is moeilijk te zeggen. Hopelijk wordt dit een uitweg naar dialoog tussen de fundamentalistische groepen die nu wel aan de kant van de overheid staan en de overheid… of dat zo is, moet nog blijken. Sommigen voorspellen namelijk landelijk aanslagen van fundamentalisten als deze moskee compleet wordt ontruimd (thuisbasis voor hen).

En politiek? NRC schreef hier een interessant stuk over. Vorige maand was de oppositie tegen Musharraf het sterkst sinds 1999, waarschijnlijk heeft zijn aanpak van de afgelopen week wat aan populariteit gewonnen. Maar zijn aanblijven als president is een hot issue. Hoe gaat hij om met fundamentalisten? Blijft hij aan als president?

Tot na de boodschappen….

Dan AD gisteren met een kater: