Hendrik Jan Bakker is gastarbeider voor wijblijvenhier.nl.
Onlangs was ik op een islamitisch doopfeestje. Wij noemen dat ‘aqieqa en het is, net als bij katholieken en protestanten, een soort opname in de gemeenschap. Soms valt deze ceremonie samen met de besnijdenis als het een jongetje is, maar vaak gebeurt dat later.
‘Aqieqa is afgeleid van de stam ‘aqqa, wat zoveel als “splijten” of “scheuren” betekent. ‘Aqieqa zou dan kunnen duiden op het afknippen van het hoofdhaar, maar ook op het slachten van een offerdier. Ook verwijst het naar het geboorteproces (‘aqaaq = zwangerschap en embryo).
Wij waren uitgenodigd door vrienden in Utrecht, net als wij een Indonesisch-Nederlands stel. Zoals bij ons gebruikelijk, verzamelden wij ons ongeveer vijftig man/vrouw sterk in de huiskamer en tuin in een krap bemeten rijtjeshuis. Een aantal gezinnen bracht eten en drinken mee om het gastgezin te ontlasten. Naast het rituele element heeft zo’n ‘aqieqa een sociale functie, er werd dus honderduit gekletst.
In principe kan iedereen die weet hoe het in z’n werk gaat zo’n ceremonie leiden, maar de ouders hadden er in dit geval voor gekozen om een bevriende imaam te vragen gebeden voor het kind en het gezin te zeggen. Door verplichtingen elders kwam deze echter maar niet opdagen, wat gelegenheid schiep om uitgebreid kennis te maken met een paar vers uit Indonesië aangekomen studenten. Daarna besloten we toch maar met de ceremonie te beginnen.
Er werden enkele toepasselijke teksten uit de koran gereciteerd en in het Indonesisch en Nederlands vertaald. Intussen kwam precies op tijd de imaam binnen, die het overnam met uitleg over de bedoeling van de ‘aqieqa. Na de geboorte is het eerste wat de vader doet het influisteren van de gebedsoproep in het rechter- en linkeroor van het kind. Dan volgt op enig moment de ‘aqieqa ceremonie. Die houdt in dat er een dier geslacht wordt, waarvan het vlees onder vrienden, verwanten en behoeftigen verdeeld wordt. Zoals vaak gebeurt, hadden onze vrienden ervoor gekozen de familie in Indonesië in hun naam een geit te laten slachten; met veertig procent werkloosheid is de nood daar groter dan hier. Verder is het gebruik om het haar af te knippen en het gewicht ervan in goud aan de armen te schenken.
De imaam las enkele gebeden en onder het zingen van een loflied aan de Profeet werd het kindje de kring rondgedragen, waarbij ieder iets van het haar afknipte. Bij ons wordt meestal alleen symbolisch wat haar afgeknipt en soms wordt het hoofdje ook nog besprenkeld met rozenwater.
Toen dit achter de rug was, kon er uitgebreid gegeten worden. Een Indonesisch feestje is niet compleet zonder eten, waarbij je vaak ook nog iets mee naar huis krijgt. Gelukkig bleef het droog en konden de mannen in de tuin zitten. Onze gemeenschap kent geen strikte scheiding tussen mannen en vrouwen, maar vaak wordt er toch apart gegeten. De mannen moeten er dan wel enige moeite voor doen om niet al het lekkers aan hun neus voorbij te zien gaan.
.. en voldaan keerden wij tegen de avond huiswaarts.
Hendrik Jan Bakker is sinds 1997 moslim. Hij is geboren in Nederland en heeft een Indische moeder, Duitse grootmoeder en waarschijnlijk verre joodse voorouders. Hij heeft HBO museumwerk gestudeerd en een secretaresse-opleiding, momenteel is hij werkzaam als juridisch secretaresse. Hiernaast schrijft hij stukken en is beheerder van de websites abubakker.nl, groenemoslims.nl en mysubmission.nl.
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
11 Reacties op "Aqieqa"
Een leuk stuk. I
nteressant om te lezen hoe een aqieqa verloopt bij een Indonesisch/Nederlands stel. Het valt mij op dat jullie ook daadwerkelijk de soenna elementen van de aqieqa verrichten. Helaas zie ik dit nog (te) weinig terug bij een deel van de Marokkaanse/Nederlandse populatie.
puur uit nieuwsgierigheid: wat zijn de soennah elementen van een ‘aqieqa? Ik kan het in mijn boeken niet zo goed terugvinden.
barakallahufiek.
Puur als tip:
Misschien heb je andere boeken nodig
Nou, volgens mij gaat het om een gebed, een maaltijd (dier slachten voor de armen) en het knippen van het haar, zoals ik hierboven al aangaf.
salaam Hendrik Jan,
dank je wel,
djazaakallahoe ghair,
ws
noureddine
Assalaamoe Alaykum
Ik heb al vele aqeeqa’s mee gemaakt. Tenminste twee per jaar, maar ik heb nooit een imaam of persoon een smeekbede zien verrichten, weet je wel zeker dat dat sunnah is en niet bid’aH?
Zover ik het weet is het natuurlijk fardh (verplicht) , om een aqeeqa te hebben , dus ik bedoel een schaap slachten. Laatst had een vriendin van me ( bijna 30) haar eigen aqeeqa georganiseerd, omdat haar ouders dat nooit voor haar hadden gedaan en een ‘alim zei tegen haar dat ze het dan zelf moest doen.
Wat sunnah is bij een aqeeqa is het vlees dus the koken ( en dan vrienden/familie uitnodigen om het te eten) wat de meeste van mijn vrienden doen…….altijd gezellig.
meestal hebben ze bij de broeders wel lezingen (zo heb ik gehoord), maar wij zusters zijn veels te veel bezig met kletsen…
Smeekbedes zijn altijd soenna, dus ook bij een aqieqa. Een schaap slachten is niet verplicht, wel sterk aanbevolen. Het is goed om bij zo’n gelegenheid stil te staan bij de vraag waarom je het doet, dat is een educatief moment dat voorkomt dat het een gewoonte wordt waarvan niemand de bedoeling meer begrijpt, met het gevaar dat allerlei culturele bijverschijnselen als verplicht worden opgevat. Het zou ook een mooi moment zijn om aan te geven dat vrouwenbesnijdenis een schadelijke gewoonte is.
Assalaamoe Alaykum
Wanneer we zeggen dat iets soena is dan bedoelen we dat het de praktijk van de profeet Muhammad (vzmh) was op die gelegenheid.
We zeggen een speciefieke smeekbede (dua) voor je bijv. gaat slapen , omdat Rassululahi (vzmh) dat heeft gedaan.
Dus als je kunt aanduiden dat Rassululahi (vzmh) een dua heeft gemaakt bij de aqeeqa van een kind, dan is het soenna. Als daar geen ahadith over zijn, dan is het bid’ah. Ik heb niet zoveel onderzoke gedaan in dit onderwerp,dus eerlijk gezegd weet ik het niet, w’allhu a’lam.
Een schaap slachten, dat is wat een aqeeqa is broeder. Zonder dat, wat is een aqeeqa dan??
Waarom je het doet? Omdat het de praktijk was van Rassululahi ( saw) die hij dus ook zijn metgezellen heeft geleerd…. en het is waar dat er vaak allerlei cultuurele gewoontes in de Islamitische tradities binnen komen..
Daarom zal ik InshaAllah probeeren wat meer onderzoek te doen…
Wat een onnozele hals.
Hoe zit dat als een kind uit een vegetarische familie aan een aqieqa toe is ?
Wordt er dan ook een schaap geslacht ?
Wat staat er in de Koran over het eten van vlees ?
ZIjn er veel moslims vegetariër ?
In de koran staat dat het eten van vlees is toegestaan. Er zijn wel vegetarische moslims, ik ken er een paar, maar het zal een zeer kleine minderheid zijn. Denk je zelf dat die een schaap slachten?