De nacht donker en grauw, gemanteld in jouw heldere ogen. Even kleurloos, even stralend. Ik heb je niet vast, noch heb jij me vast. Mijn pen is er voor jou, gedruppeld over het zwarte woord. Het zwarte woord, geschreven voor de rusteloze maan. Vandaag, zegt ze. Vandaag zegt ze.
Vandaag sta ik hier hoog, zittend op de troon van God, waar alle sterren en dienaren mij toereiken. Morgen vallend en vallend. Offer mijn hart, aan verlangens die niet worden gedeeld, zodat ik morgen druppeld val over jouw wang.
Zij hebben mij vergeten, en zij hebben mij gekend. Hier zit ik dan, wonend in een huis zonder dak en jij hebt de deur achter je gesloten. Hier zijn we dan, hier zullen we zijn.
Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!
En, ben jij al Vriend van WBH?Dank voor je bezoek aan Wij Blijven Hier! Wij zijn al meer dan tien jaar hét platform in Vlaanderen en Nederland voor een authentiek moslimgeluid. Dat doen wij (het team van WBH!) met héél véél plezier en geheel op vrijwillige basis, zonder subsidies. Bewust, want we willen dicht blijven bij wie we zijn.
Wil jij samen met ons de onafhankelijkheid die wij hebben bewaren? Te gek. Dat kan door een eenmalige donatie,
maar ook door Vriend van WBH te worden middels een jaarlijkse
donatie. Dan drinken we dat kopje koffie ook samen.
Doe je mee?
Dit delen:
2 Reacties op "Het mooiste gevoel"
Mooi geschreven, maar misschien kun je er ook even jouw eigen interpretatie/uitleg bij zetten..ik denk nl niet dat iedereen [ incl ik :-) ] het zo één twee drie zal begrijpen..
De nacht donker en grauw, gemanteld in jouw heldere ogen. Even kleurloos, even stralend.
– De nacht heeft een donkere sobere uitstraling, maar de sterren en de maan geven enigzins wat verlichting aan dit donker hemelse tapijt. De geliefde geeft hier aan, dat niet de sterren stralen in de hemel maar de hemel straalt rondom de ster, en de ster is de oog van haar geliefde. Even kleurloos, even stalend benadrukt de ogen van haar geliefde.
Ik heb je niet vast, noch heb jij me vast.
– Liefde staat voor vrijheid, je kunt liefhebben op afstand en je kunt liefhebben met je geliefde naast je. De geliefde benadrukt dat het niet nodig is om haar geliefde te ontarmen, want zonder hem te zien en fysiek vast te houdenzien heeft de geliefde, haar geliefde ontarmt.
Mijn pen is er voor jou, gedruppeld over het zwarte woord. Het zwarte woord, geschreven voor de rusteloze maan.
– De woorden die de geliefde in wanrust schrijft zijn de beminnende woorden voor haar geliefde. Het zwarte inkt, is het meest duidelijke inkt dat op een stukje perkament gelezen kan worden. Alleen is de woord al geschreven, Liefde is er altijd al geweest en heeft nu de geliefde ontarmt. De liefde confronteert de schrijfer (de geliefde) dus hiermee.
Vandaag, zegt ze. Vandaag zegt ze.
Vandaag sta ik hier hoog, zittend op de troon van God, waar alle sterren en dienaren mij toereiken. Morgen vallend en vallend.
– De geliefde begeeft zich nu op de hoogste hemel, de troon van God (figuurlijk), maar hoe zoet de liefde ook is, zo verraderlijk kan ze zijn.
Offer mijn hart, aan verlangens die niet worden gedeeld, zodat ik morgen druppeld val over jouw wang.
– Alleen geliefde kan de ware verlangens van een geliefde erkennen en vervullen. En alleen de geliefdes zullen elkaar deze verlangens onthullen. liefde is een tweespel, waar geen plaats en geen oog voor een ander is. De geliefde wilt hier opgesloten worden in de ziel van haar geliefde, zodat ze morgen deel uitmaakt, van de sterkste emotie van haar geliefde en dat is de huilende traan.
Zij hebben mij vergeten, en zij hebben mij gekend.
– De wereld om haar heen interesseert haar niet, ze is blind voor derden en heeft slecht een oog voor haar geliefde. De wereld heeft haar gekend, maar ze hebben haar vergeten omdat zijn verging in een extase van verlangens.
Hier zit ik dan, wonend in een huis zonder dak en jij hebt de deur achter je gesloten. Hier zijn we dan, hier zullen we zijn.
– Uiteindelijk is de samensmelting van de onrustige zielen aangebroken. Wonen in huis zonder dak, liefde is nooit gebasseerd op fundamenten maar op onvoorspellingen die worden toegereikt door de Goddelijk oppermacht. En hij heeft voor eeuwig de wereld achter zich gesloten. De liefde hebben ze nu ontarmt en zullen ze nooit meer loslaten.
Ik hoop dat dit uitleg wat duidelijker heeft gemaakt, want er gaat gebeuren wanneer ware liefde je pad kruist.
Veel liefde toegewenst!
MVG,
Mehwish