Voorpagina Ervaringen

Baghdad Burning & An Arab Woman Blues

"… I’ll meet you ‘round the bend my friend, where hearts can heal and souls can mend…"

"Who am I ? The eternal Question . Have not figured it out fully yet . All you need to know about me is that I am a Middle Easterner, an Arab Woman – into my 40’s and old enough to know better. I have no homeland per se. I live in Iraq, Lebanon, Palestine, Jordan, Syria and Egypt simultaneously … All the rest is icing on the cake."

Twee vrouwen, twee moslimvrouwen, twee Arabische vrouwen, twee Irakese vrouwen, twee intelligente vrouwen, twee schrijvende vrouwen, twee woedende vrouwen, twee verdrietige vrouwen, Riverbend & Layla Anwar twee vrouwen naar mijn hart.

De dagelijkse nieuwsstroom uit Irak is zo overweldigend dat de ellende van de gewone Irakees verborgen blijft. De statistieken spreken echter boekdelen: 650.000 dode Irakezen (en stijgende), een veelvoud aan gewonden (en stijgende), 2 miljoen vluchtelingen (en stijgende)…

Statistieken laten echter alleen cijfers zien, niet de pijn, de angst, het verdriet en de woede van de gewone Irakezen. Maar soms kan men een glimp opvangen van die pijn, die angst, dat verdriet en die woede. Sommige Irakezen hebben de mogelijkheid en het talent dat allemaal te verwoorden in taal. Een internationale taal, opdat iedereen in de wereld kan lezen wat er achter die statistieken aan leed schuilgaat en wat voor gruwelijkheden er gaande zijn in Irak. Subjectieve verhalen vol woede, pijn en verdriet maar daarom niet minder waar dan de droge nieuwsfeiten die wij dagelijks voorgeschoteld krijgen door de media.

Twee van die Irakezen zijn Riverbend en Layla Anwar. Zij beiden houden er een weblog op na, waarin ze schrijven over de situatie in Irak. Riverbend is een pseudoniem van een jonge vrouw van achter in de 20 van gemende shi’itische en sunnitische afkomst, wonend in Baghdad en van beroep computerprogrammeur. Layla is een vrouw van achter in de 40 waarvan verder niets meer bekend is dan dat ze Irakese is.

Beide vrouwen schrijven over Irak en beiden hebben hun eigen stijl. Riverbend schrijft rustig, kalm analyserend, soms poëtisch en met een zekere spot, maar door de zinnen heen weerklinkt ook verdriet en woede. Layla Anwar is woedend, woedend en woedend. Woedend op alles en in haar woede spaart ze niemand.

Riverbend:

"It’s amazing how as things get worse, you begin to require less and less. We have a saying for that in Iraq, ‘Ili yishoof il mawt, yirdha bil iskhooneh.’ Which means, ‘If you see death, you settle for a fever.’ We’ve given up on democracy, security and even electricity. Just bring back the water."

Lyala Anwar:

I am disgusted with the Americans, the Brits, the French, the Germans, the Scandinavians, the Australians, the Iranians, the Arabs, the Muslims, the Christians, the Jews….( am not mentioning the Israelis because they have disgusted me long ago. It’s a given) ….To hell with all of you . You sickening, despicable lot.

Beiden hebben verhalen te vertellen, hun verhalen. Verhalen van twee vrouwen uit Irak, naar de strot grijpende verhalen, verdrietige verhalen, gekmakende verhalen, woedendmakende verhalen, verhalen die men niet te horen krijgt van Bush & Co en slechts sporadisch verschijnen in de media.

Lees! Lees en voel de pijn, de angst, het verdriet, de woede van meer dan vier jaar oorlog in het tweestromen land.

Riverbend: http://riverbendblog.blogspot.com/
Layla Anwar: http://arabwomanblues.blogspot.com/

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van