Voorpagina Gastarbeiders, Politiek

Lijstduwer

Mohammed Benzakour is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl.

De afgelopen dagen werd ik regelmatig opgebeld door radio en krant met de vraag: ‘’Marianne Thieme heeft de petitie van het Steuncomité van ex-moslims ondertekend, dat zit u als lijstduwer met moslimachtergrond vast niet lekker. Zegt u uw lidmaatschap op?"
Deze vraag had ik verwacht. Nochtans ben ik er niet op ingegaan, omdat ik allereerst aan niemand verantwoording schuldig ben en, belangrijker, omdat dat malle comité al stuitend veel aandacht krijgt.  

Toch wens ik op deze plek een en ander te verklaren.

Het is verschrikkelijk hoe we in dit land omgaan met weerloze kippetjes en varkentjes, maar netzo verschrikkelijk zijn die gifinjecties die we dag in dag uit menen te moeten toedienen aan onze islamitische medeburgers. Er komt misschien een dag dat de moslim jaloers wordt op onze behandeling van varkens – wat ik de varkens overigens niet misgun.

Dát is mijn probleem met dit comité en zijn protégé Ehsan Jami. Het zegt op te komen voor de vrijheid van apostasie (wat prima is) maar tegelijk krijg je er gratis een hoop bagger bij. Is de club werkelijk geïnteresseerd in het recht op geloofsafval? De daaraan gekoppelde lijst namen van hoofdzakelijk (extreem)rechtse snit (cosmetisch aangevuld met een enkele ‘linkse’ intellectueel) doet anders vermoeden. Afvalligheid zou leiden tot moord en onthoofdingen. Ik ken precies zes islamitische spijtoptanten, ze hebben alle zes nog hun kop, en een mooie ook. Daarbij, op de dag dat het comité zichzelf presenteerde, gaf een alternatief comité van ex-moslims in een Amsterdamse moskee een persconferentie. Ik heb in de moskee geen lynchpartij gezien na afloop.

Voor alle duidelijkheid: Jami’s ‘toon’ interesseert mij geen biet. Maar als iets zwemt als een eend, vliegt als een eend en kwekt als een eend, dan lijkt het me een eend. In alles wat ik tot nog toe uit Jami’s koker heb vernomen, hoor ik de echo uit de kelders van Wilders, zij het een tikkeltje puberaler. Wilders zelf, die het comité uiteraard ‘van harte’ steunt, is een wandelende splijtzwam. Een die uit is op macht door louter haat en tweespalt te zaaien – ook daar waar niks groeit.  

De hooggestemde snoeverijen van Jami’s club over het ‘recht op geloofsafval’ smaken als de maidenspeech van Bush waarin de Irak-oorlog ‘democratie’ tot doel heeft. In een land waar nog altijd de helft van de bevolking denkt dat Saddam Hoessein achter 11 september zit, kan Bush zulke zotteklap lang volhouden. Maar in Nederland, het land met zijn traditie van weldenkendheid en doortastendheid, hoe kon hier een Leidschendamse nobody ons zoveel zand in de ogen strooien? De jongen schopt een zondagsrelletje en wordt door een ander jongetje teruggeschopt; een akkefietje dat in normale tijden thuishoort op het schoolpleintje van Pietje Bell, maar nu gesublimeerd is tot hoogwaardig binnenlands nieuws waar de coördinator terreurbestrijding, Tjibbe Joustra, zich verwaardigde mee te bemoeien. Kennelijk kan dat allemaal in het land waar een geile gorilla het hele zomernieuws beheerst. Alle gekheid op een stokje, zo onschuldig is het intussen niet: twee van de drie huiscolumnisten van het ‘gezaghebbende’ Buitenhof is prominent aanjager van Jami’s playmobiel.   

Het is triest, kortom, dat mijn eigen fractievoorzitster zich heeft laten meeslepen in deze gevaarlijke ongein. Ze had beter moeten én kunnen weten. Tactisch was het evenmin. Vele potentiële moslimkiezers met een hart voor het dier zijn nu met één handtekening over de clinch gejaagd. Een handtekening die ze ook zou hebben gezet onder een petitie van ex-Zevendedagsadventisten?

Toch heb ik besloten als lijstduwer aan te blijven, om tweeërlei reden. De eerste is dat mijn bekommernis en liefde voor het dier blijft bestaan, met of zonder Thieme’s handtekening. Anderzijds, opstappen bij de Dierenpartij betekent een triomf voor het comité; opnieuw slaagt ze in haar onderliggende missie: tweedracht zaaien. Daar pas ik voor.


Mohammed Benzakour is publicist. In 2005 kreeg hij de vredesprijs voor Journalistiek toegekend en in 2001 won hij de Zilveren Zebra. Tevens is hij schrijver van het boek Osama’s Grot en lijstduwer bij de Partij voor de Dieren.

Mohammed Benzakour is publicist en columnist. Voor meer informatie: www.benzakour.nl

Lees andere stukken van