Probeer je het volgende voor te stellen:
Je wordt in dit leven getest met de afwezigheid van een zintuig. In dit geval je vermogen om te horen. Je wordt omringd door een zee van stilte. Communiceren kan niet plaatsvinden door spraak en gehoor. En wordt vervangen door middel van gebaren, lipbewegingen, gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal.
Probeer je nu eens voor te stellen dat je samen met je zus (die ook doof is) in de tram stapt. Zoals gewoonlijk eigenlijk. Jullie zijn gezellig met elkaar aan het ‘klessebessen’, terwijl jullie onderweg zijn naar huis. Je ziet een plekje om te zitten, maar ondertussen is er een mevrouw die hetzelfde plekje op het oog heeft. Ze raakt geïrriteerd, omdat jij er eerder plaatsneemt. Je zus neemt iets verderop plaats. Het is te druk waardoor er geen plek is om naast elkaar te zitten. Je glimlacht naar die mevrouw in de hoop dat de irritatie wegebt, maar het mag niet baten. Ze blijft je in de gaten houden. Even later is er een plek naast je zus vrij en neem je daar plaats. De mevrouw neemt vervolgens plaats op je vorige plek en blijft onafgebroken naar je kijken. Jullie negeren haar nu en gaan verder met kletsen. Echter op het moment dat de mevrouw wil uitstappen, komt ze dreigend voor je staan en begint te schelden. De mevrouw denkt dat jullie over haar spraken. Je probeert haar duidelijk te maken dat jij en je zus doof zijn, maar ook dat mag niet baten. Voordat je het door hebt, begint de vrouw drie keer hard tegen je hoofd te slaan. Je probeert je te weren, maar de vrouw grijpt je en trapt ook nog op je voet. De mevrouw zegt dat ze nog niet klaar met je is en stapt uit.
Dit overkwam Melek en haar zus Arzu vorige week in een tram in Den Haag. Iedereen in de tram moet er wat van hebben meegekregen. Echter greep niemand in. Daar stond ze dan in tranen. En NIEMAND greep in. De tramchauffeur heeft zich toen over de meiden ontfermd. Melek heeft er fysiek een lichte hersenschudding aan overgehouden. Maar psychisch is de klap hoogstwaarschijnlijk veel groter. Ze is bang. Ze wil de vrouw nooit meer zien en ze durft niet langer met de tram te reizen.
De vrouw, een bekende bij de politie in verband met een andere mishandeling, is inmiddels opgepakt. Ze blijkt een voormalige HTM controleur te zijn. Het zijn ex-collega’s die haar hebben herkend op de bewakingsbeelden. De mevrouw geeft aan spijt te hebben van haar daden, maar het kwaad is al geschied.
Waarom worden onze lontjes steeds korter? Waarom kunnen we steeds minder hebben? Waarom vinden we het nodig om het heft in eigen handen te nemen? Waarom behandelen we anderen niet zoals we zelf behandeld willen worden? Waarom blazen we van de daken dat we rechtvaardig zijn? Waarom kijken we toe als er onrecht wordt aangedaan? Waarom zijn we toch zo hypocriet? Waarom?
6 Reacties op "Stel je eens voor …"
Een, of enkele voorbeelden, in deze tijd van massabevolking en massamedia is wat mager om zulke conclusies te stellen.
Zeker dat de dader van dit geval al eerder veroordeeld is voor dergelijk asociaal gedrag schept niet het beeld dat de lontjes van de modale medemens steeds korter wordt.
En m.b.t. hypocrisie. Valt wel mee. Schijnbaar zie jij andere dingen dan ik. Vanuit welke morele hoogte oordeel en generaliseer jij?
Waarom de suggestieve vragen op het einde, en waarom aan de hand van dit incident? Terwijl er ook veel ergere voorbeelden zijn? Is de schrijver zo selectief in haar verontwaardiging? Het idee achter dit artikel stemt me triest.
Zo ken ik het 10-voudige aan soortgelijke verhalen maar dan met marokkanen in de hoofdrol die het o.a. gemunt hebben op bejaarden en mensen slecht ter been.
Vorige maand heeft een marokkaan geprobeerd mijn schoonmoeder in de trein afhandig te maken. Vorige jaar is een kennis van 73 jaar notabene in zijn eigen huis door marokkanen overvallen en zijn geld, pasjes en sieraden meegenomen dus kom nou niet aan met dit zielige verhaal want het tegenovergestelde is veel meer een issue dan dit ene edoch vervelende voorval…
To dinges Noa & John
Jullie doen alsof jullie heilig zijn met de voorbeelden die jullie geven en door zogenaamd moeilijke woorden te gebruiken, proberen om slim over te komen, Malika verteld hier niets verkeerds in haar bericht, het was slechts een voorbeeld over de situatie en staat van onze samenleving.
Dat we meer voor elkaar moeten opkomen en geduld moeten tonen.
Als mensen zoals jullie gelijk aangevallen voelen of denken het beter te kunnen schrijven laat maar zien dan, zonder gelijk over Marokkanen te beginnen.
Wat is er trouwens mis met ze? Volgens de cijfers over misdaad en criminaliteit scoren de autochtonen zelf het hoogst, echter word de nadrukkend gelegd in de media op het tegenover gestelde.
Greets
Hgz, vind je suggestief en selectief moeilijke woorden? Mijn punt is dat er talloze voorbeelden van zinloos geweld zijn die hier alleen worden besproken als het om (waarschijnlijk) islamitische slachtoffers gaat. Als we het iets breder trekken staan op deze site bijna uitsluitend stukken waarin moslims als slachtoffer worden neergezet en autochtonen/het westen als de dader.
Dat stemt mij triest omdat deze selectieve verontwaardiging alleen voor meer frustratie en verwijdering kan zorgen. In feite toon jij dat zelf aan door op John te reageren met leugens, misschien staan er iets teveel moeilijke woorden in het gelinkte artikel daarom een citaat : ”Tot 2009 werd 65 procent van de Marokkaanse jongens in deze groep ten minste een keer verdacht van een misdrijf.” De cijfers komen trouwens van het CBS.
http://www.nrcnext.nl/blog/2012/05/15/next-checkt-65-procent-van-de-marokkaanse-jeugd-ooit-aangehouden/