We beklagen ons wel vaker dat de media alleen maar berichten over allemaal slecht nieuws en dat er nauwelijks wordt bericht over positieve ontwikkelingen. Dat wilde de initiatiefnemer van Zinfo, Robert Zoon, wel eens uitzoeken. Hij heeft een top tien gemaakt van kranten die de meeste ruimte geven aan positieve berichtgeving. Het resultaat is dat gratis dagblad DAG helemaal bovenaan eindigt en dat de Volkskrant de rij sluit.
Nu kun je je afvragen of je eigenlijk wel goed nieuws wilt lezen. Er gebeuren dagelijks meer goede dan slechte dingen alleen vallen slechte momenten je het meest op, omdat je er hinder van ondervindt. Die momenten vertel je dan ook het meest aan anderen, want goede dingen vertel je alleen als ze ook echt goed zijn.
Het Eindhovens Dagblad heeft in het verleden gehoor gegeven aan de klacht van lezers om wat meer te berichten over positieve ontwikkelingen in de stad. Zij hebben het radicaal aangepakt en besloten om een uitgave alleen maar positief nieuws in de krant te plaatsen. Dat was de aanleiding voor sommige abonnees om het abonnement stop te zetten en de krant stuitte op veel kritiek van lezers.
Positief nieuws is fijn om te lezen als een land na een lang conflict weer vooruitgang heeft geboekt en het zou fijn zijn om te lezen dat er een eind wordt gemaakt aan vele olie-oorlogen in de wereld. De media hebben niet alleen een rol als berichtgever, maar vaak worden door bepaalde reportages of items toch besloten om in te grijpen of om maatregen te nemen. Bovendien zit het in het menselijke aard om datgene te willen weten wat slecht gaat, want daar kun je dan iets tegen ondernemen.
Toch klagen we veel dat er te veel slecht nieuws in de krant staat, of in het geval van moslims en allochtonen, dat er alleen maar negatieve berichten uit worden gepikt. Nu kun je genoeg artikelen uit de kranten halen die juist de succesvolle allochtoon op de voorgrond zetten. Alleen het is geen spraakmakend artikel, waardoor mensen zich geroepen voelen om hun mening te uiten.
Veel artikelen die gepubliceerd worden, zijn geschreven vanuit een ander perspectief. Vaak zijn het redacteuren die globaal iets weten van een bepaald geloof, omdat je als journalist nu eenmaal geen specialist bent, maar iemand die de situatie op een korte en makkelijke manier uitlegt. Als moslim zijnde zal je misschien liever een andere term gebruiken of ben je kritischer als er bepaalde termen in een artikel worden gebruikt, dan iemand die er anders tegenover staat. Jouw visie (en natuurlijk ook de visie van de redactie) bepaalt uiteindelijk welke termen er gebruikt worden.
De negatieve artikelen opzich zijn geen probleem, want het artikel geeft de situatie weer waar we met z’n allen van op de hoogte willen zijn, maar het gaat om de toon van het artikel die voornamelijk wordt gevormd door de woordkeus. Noem je iemand die in Marokko is geboren, maar in Nederland is getogen en de Nederlandse nationaliteit bezit, een Marokkaan of een Marokkaanse Nederlander of gewoon een Nederlander? Iemand met een uitkering, een uitkeringsgerechtigde of een uitkeringstrekker? Iemand met een donkere huidskleur, een neger of een donkere persoon?
Als je zelf ver staat van datgene wat je moet benoemen, zal je daar minder moeite mee hebben dan iemand die onder de desbetreffende term valt. Uiteindelijk is de connotatie, de subjectieve interpretatie van het woord, doorslaggevend voor de toon van het artikel. Dat is ook hetgeen waar de meeste mensen last van hebben, de woordkeus en de manier waarop een bepaalde situatie wordt vertaald in een artikel.
Vorige week kreeg ik een krantje in mijn hand gedrukt op het station in Eindhoven. Geen Spits of Metro, maar een eenmalige gratis uitgave van Zaman. In Turkije een erg bekende krant en populair onder een deel van de Turken in Nederland. Ik was enigszins verbaasd en sloeg het open. Zaman stelt positief nieuws voorop en legt vooral de nadruk op dialoog tussen religies en mensen met verschillende meningen. Het nieuws was niet helemaal up to date, maar de toon was totaal anders dan we gewend zijn van andere kranten. Een nadeel was wel, dat de nadruk teveel werd gelegd op het positieve nieuws en dat maakt het een ‘leuk blaadje’.
Slecht nieuws hoort nu eenmaal bij deze wereld. Sluit je je ogen ervoor, dan ben je niet eerlijk bezig, omdat je een deel van de werkelijkheid ontkent. Maar er zijn veel manieren om die werkelijkheid weer te geven. Een mix tussen een krant als Zaman en bijvoorbeeld de Spits? Of een mix van de redacties? Volgens mij zijn we dan al een heel eind…
8 Reacties op "Positieve berichtgeving"
Die uitdaging neem ik graag aan, Suzan. Jullie zijn welkom voor een bezoek aan onze redactie en wie weet leidt het zelfs tot een artikel van jou in Sp!ts.
Vriendelijke groet,
bart brouwers
hoofdredacteur Sp!ts
nou ik heb toch liever een krant met positieve energie
Hmm interessant…zeker als er vandaag in VK staat dat de DAG en zij meer gaan samenwerken…ik vraag me af op welke plaats beide kranten in de volgend top tien eindigen.
Mooi stukje.
Mijn complimenten aan Bart Brouwers en zijn uitnodiging! Nou, Suzan, hoe sp!ts wil je het hebben? :D
Dit stuk leverde mij gevoelens van jeugdsentiment op:
“Als ik de baas zou zijn van het journaal
Dan werd metéén het nieuws een heel stuk positiever
De hele wereld werd meteen een beetje liever,
Want ik negeerde alle narigheid totaal.
De grote mensen op ’t journaal staan vaak te zeuren.
Nou ja, dat zal soms ook wel best eens nodig zijn
Maar wat ik graag op TV zou zien gebeuren,
Dat is nieuws waarvan je denkt: “ha fijn”.”
Salaam,
Naila
Positief verantwoord nieuws is pas nieuws, ook al wordt dit helaas heden ten dage niet altijd en door iedereen gedeeld..Zaman Nederland komt voorlopig maandelijks met een oplage van 50 duizend uit, maar binnenkort willen we de frequentie verkleinen en de oplage verhogen…iedereen die een handje mee wilt helpen om dit tot een algemeen gangbaar succes te maken worden verzocht te reageren naar ondergetekende…een win-win situatie creëren samen met Spits: waarom niet? Er is plaats voor mensen zoals Suzan ook bij Zaman Nederland! Groet, AE
Het probleem met het nieuws, het Nederlands nieuws in het bijzonder, is dat deze zich conformeert aan de macht terwijl zij deze niet ter discussie stelt. Doen journalisten dit wel, worden ze al vroeg in hun carriere eruit gefilterd. Ja, dat klinkt allemaal machteloos, maar het is nou eenmaal tekenend voor wat de media ons voorschotelen. Je ziet dat al bij het schilderen van een context, bijv. in het oppervoorbeeld van de Israelische terreur, tot het weergeven van de juiste proporties; dus niet twee partijen, twee schuldigen, terwijl de ene met een militaire overmacht de ander bezet en de ander zich daarbij verzet met stenengooien.
Sla het Groene Boekje open en zoek woorden die met moslim beginnen. je vindt meer dan 70 woorden zoals moslimgevangene, moslimrebel, moslimterrorist. Woorden met Christen zijn er 11. Een leuke is Christenhond. 14 woorden die met Joden beginnen en 8 woorden met Hindoe. Kan iemand me uitleggen waarom er zoveel woorden zijn die met moslims beginnen.