Huisje kopen (deel II)

Ongeveer een jaar geleden kochten we ons droomhuisje. De inkt van de handtekening op het koopcontract was nog amper gedroogd, of we kwamen erachter dat we geflashed waren. Terwijl we er al over fantaseerden om eind 2007 in ons nieuwe huis te zitten, bleek meteen na het tekenen van het contract dat dat wel een erg optimistische prognose was.

 “Nee, gaat u maar uit van ergens midden 2008”, zei de makelaar met een misdadig lachje, “maar pin me er niet op vast”. Vastpinnen? Ik dacht er eerder aan om hem te kruisigen.

Hierna krijg je voornamelijk te maken met de projectaannemer, degene die je huis gaat bouwen. Ook zij maken deel uit van de huizenmaffia en hebben eigenlijk de absolute macht in het hele proces. Omdat het huis nog gebouwd moet worden, heb je als koper wel de vrijheid om dingen te wijzigen, zoals een andere kamerindeling of een mooiere keuken. Maar dan gaat dat natuurlijk wel extra kosten. Hoeveel extra? Dat mag de aannemer in al zijn wijsheid zelf bepalen. Het is dan ook niet de vraag óf je opgelicht wordt, maar voor hoeveel je opgelicht wilt worden. Je kan wel een beetje met ze onderhandelen, maar uiteindelijk is het ‘take it or leave it’.

We wilden een andere keuken dan wat ze er standaard in zouden zetten. Geen probleem, via hun projectleverancier konden we een andere keuken kiezen en zou de waarde van de standaardkeuken ervan in mindering worden gebracht. Maar ook deze keukenboer maakt deel uit van de Cosa Nostra van de huizenmarkt. Als ik enkele tips mag geven, geef nooit antwoord op de volgende vragen:

– Wat is het budget dat u wil uitgeven voor deze keuken?
– Ok, wat zou u zelf willen betalen voor deze keuken?
– Zo te zien is uw vrouw echt verliefd geworden op de keuken. Nou, dan moeten we er wel uit kunnen komen, toch?

Die laatste is inderdaad tricky. Uit ervaring weet ik dat als vrouwen iets mooi vinden, dat ze er dan alles aan zullen doen om het te veroveren. Het verstand wordt op dat moment op de stand-by modus gezet en de emoties nemen de overhand. Daar is verder niets aan te doen, dat is nou eenmaal de vrouwelijke aard, maar sus haar even met wat geruststellende woorden en vraag haar vriendelijk om tijdens de onderhandelingen zo neutraal mogelijk te kijken en zo stil mogelijk te blijven.

Elk verstandige persoon zal nooit de eerste de beste keer dat ie een keukenzaak in stapt meteen een keuken kopen. Toch denkt de keukenboer je met een erg opzichtig trucje in te kunnen palmen. “Zal ik gewoon even voor u berekenen wat de keuken zoals u die wilt hebben zou kosten?”. Waarom niet? Doe maar. Na een kwartier komt de gladde verkoper weer terug met een aanbod dat nergens op slaat, maar wordt vermomd als ‘an offer you can’t refuse’:

“Ik heb voor u twee aanbiedingen: Een mooie aanbieding en een supermooie aanbieding. De mooie aanbieding is X euro en die blijft voor u altijd geldig. De supermooie aanbieding kan ik u alleen vertellen als u echt serieus bent en er vandaag nog uit wilt komen”.

Ik ben daar voor het eerst in m’n leven een keukenzaak binnen gestapt, ben geen keukendeskundige en heb geen idee wat een reëele prijs is voor een keuken. En toch denkt deze gladjanus mij te kunnen verleiden om meteen effe een keuken te kopen. “Nou meneer, u lijkt me een verstandige persoon, die wel kan inschatten dat u de aanbieding die ik nu ga noemen nergens anders zult krijgen”.

Binnen één minuut zakte de prijs met maar liefst tweeduizend euro, de supermooie aanbieding, maar alleen vandaag geldig. Natuurlijk trapten we hier niet in, want waarom zou deze prijs over twee weken niet nog steeds gelden? We bedankten hem vriendelijk en gingen verder kijken.

Na hier en daar wat vergeleken te hebben, kwamen we een aantal weken en een aantal ervaringen later terug en konden nu écht met verstand van zaken onderhandelen. We begonnen bij de supermooie aanbieding en eindigden uiteindelijk vele honderden euro’s lager en een mooie keuken rijker.

En dat was dan nog maar de keuken..

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

ReFlex

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van