De feestdagen staan voor de deur! Deze week het Offerfeest, daarna natuurlijk Kerst en Nieuwjaar. Een periode van traditionele maaltijden, gewoontes en gebruiken. Of toch niet?
De herinneringen uit mijn kinderjaren zijn veel zoeter en leuker dan hoe het de laatste jaren aan toe gaat. Iedereen kwam zo vrolijk en relaxed over in de Kerstvakantie en nu lijkt het alsof iedereen die ik spreek deze dagen juist als zwaar deprimerend ervaart.
De achterliggende gedachte wordt vergeten. Door de opgebouwde spanning en verwachting valt alles tegen en het kost je ook nog eens een rib uit je lijf. En wat het Offerfeest betreft is het eigenlijk erg jaren tachtig om een geofferd schaap voor jezelf te houden en met familieleden te delen. Tegenwoordig doneren we in derdewereldlanden een schaap aan de behoeftige.
Hoewel de meeste collega’s op mijn werk lekker twee weken vrij zijn, werk ik rustig door. Ook met het Offerfeest ben ik in de ochtend op kantoor, omdat werk het even niet anders toe laat. Ik mis ook eigenlijk niet veel. Vroeger was het een hele belevenis. De avond daarvoor staat mama ook altijd al koekjes en cake te bakken. Want hoewel het geen Suikerfeest is, wil je aan het eind van de avond wel nog iets feestelijks bij de koffie hebben wat voor de verandering niet van vlees is. Je helpt dan met het pellen en malen van amandelen.
De volgende ochtend stond je uren voor de spiegel in je nieuwste kloffie, je haar te maken. Wat dus wilt zeggen dat je al ver voor het feest voorbereidingen hebt getroffen en de gedachte ‘wat moet ik aaaaaann!?’ door je gedachte schreeuwde. Ondertussen stond papalief de hele ochtend met alle andere papa’s ergens op een abbattoir uren lang te wachten om zijn bestelde schaap mee te mogen nemen, terwijl je zelf met vrienden en vriendinnen belt. “Is jouw pa al terug, mijn pa nog niet.” Gut, gut, gut… wat een toestand, wat een spanning…
Maar daar werd er dan al aan de deur geklopt… Wie zal dat zijn? Het is PAPA! In blauwe vuilniszakken was het schaap gewikkeld en werd het over de schouder van papa naar boven gedragen. Hup, gelijk naar de douchekamer ermee, waar deze dan tijdelijk kwam te hangen om uit te druppelen. Gelukkig was het zonder al het wol en de kop allang niet meer te herkennen als schaap.
In de middag stonk het meestal in de keuken, voor een speciale delicatesse werd de maag van het schaap en alle andere ingewanden schoon gemaakt en gestoofd. Dat rook echt vreselijk goor, maar het schijnt super goed te smaken. Persoonlijk waag ik me er niet aan, delicatesse is voor mij een chique woord voor ranzig eten waar je gewoon van af moet blijven.
Het was ook altijd een hele kunst om zo’n beest in je kleine vriezer te krijgen. Natuurlijk kook je de eerste dag een heel bord vol met brokken vlees, versierd met amandelen, pruimen en gekookte eieren. Voor de kids maakte mama dan altijd nog spiesjes in de warme oven klaar. Kleine stukjes vlees werden dan gemarineerd in een sausje van ui, peterselie, olijfolie, paprikapoeder, peper en komijnzaad. Met een kopje thee smaakte dat altijd erg bijzonder, al eet je normaliter geen vlees.
Na het uitdelen van het vlees aan buren of een deel te doneren aan de moskee, paste het nog net in de vriezer. Dagelijks stond er dan lamsvlees op het menu, of het nou in de pasta of in de soep was. Gezien ons gezin maar klein is en we eigenlijk allemaal niet echt dol zijn op lamsvlees, ging het niet zo hard en deden we er echt weken over, voordat het eindelijk op was. Op een gegeven moment verlang je gewoon naar iets eenvoudigs als een gebakken eitje.
Vanuit die gedachte hebben we de afgelopen jaren daarom juist een offer (of meerdere, gezien het prijsverschil) in het buitenland laten doen, mensen die het wel waarderen en het niet gewend (en verwend) zijn vlees te eten. Dat vind ik persoonlijk een veel mooiere gedachte. Je kunt voor de vorm daarnaast een stuk vlees kopen bij de slager om zo toch nog je feestelijke maaltijd op tafel te serveren en te vieren met je gezin. Maar een heel schaap per gezin in een welvarend land als Nederland vind ik persoonlijk overbodig. Ik vond het initiatief vorig jaar daarom ook erg mooi waarbij moslims vlees inzamelden voor voedselbanken. Ik denk dat dit veel meer past in de religieuze belevenis van een feestdag.
Wat de Kerst betreft, kijk ik stiekem uit naar de feelgood films op TV, geniet ik van de frisse dennengeur op kantoor, word ik vrolijk van de kerstversiering overal en lichten de vele kleine lampjes op straat mijn humeur juist op.
Anyways, hoe je de komende dagen ook door zal brengen, ik hoop dat deze in alle tevredenheid, geluk en gezondheid zullen worden besteed. Fijne dagen allemaal!
Salaam en dikke groeten,
Eighty!
15 Reacties op "Holidays are coming!"
Deze is meesterlijk :D
“delicatesse is voor mij een chique woord voor ranzig eten waar je gewoon van af moet blijven.”
Afgelopen zondag heb ik ook mijn twee eerste feel-good kerstfilms gekeken. The Santa Clause 2 en Elf. Het leuke aan deze periode is dat ook slechte films met Will Ferrel gewoon leuk zijn.
Ik wil ook dit jaar weer zoveel mogelijk kerstfilms kijken en alleen maar kerstmuziek luisteren.
Die eland; kapott!
ps; Good Holy days!
Het kerstfeest is een vieze dikke arrogante gladde zakenmannetje verkleed als de kerstman.
het goede gevoel dat wij als mensen hierbij krijgen is een ilusie. zolang je deze ilusie vasthoudt zul je vrolijk deze dagen doorbrengen. als je deze ilusie doorprikt en de realiteit voor ogen ziet wordt deze vrolijkheid enigzins beperkt.
laten we ons als schapen (die nòg niet geslacht zijn) leiden door deze vieze dikke arrogante gladde zakenmannetje verkleed als de kerstman of prikken we hier doorheen?
heel clichè – laten we niet vergeten waar kerst écht om draait -. 5 minuutjes denken aan de armen om vervolgens ons zo vol te vreten dat we 5 uur uitgezakt op de bank moeten liggen met een dodelijke sigaret in ons linkerhand.
in ieder geval, zijn die kerstchocolade net zo lekker als chocolade letters en oliebollen. ik laat m`n broodje dönner maar even liggen vandaag.
babylove, wat doen we met de broccoli dit jaar? bismillah Allahoe akbar en gewoon ritueel slachten? of besteden we die ook uit aan het buitenland?
knf
As salaam alaikum,
je plaatje is wederom a piece of art! Kvin m egt heel leuk :D
Verder ben ik ook niet zo van het vlees, dus hop hop hop, op naar Islamic Relief
Wat kerst betreft, ga ik ook only the lonely met mn zoontje voor de buis zitten. Misschien dat ik komend weekend wel even naar Den Haag ga, kijken of ze die levende kerststal weer hebben in het stadhuis en even zwaaien naar ‘serious request’ op het plein.
Iedereen vrolijke feestdagen met bezinning toegewenst!!
Salaam,
Naila
Sweet memories :-)
Die geur inderdaad.. en voor de dertigste keer ET kijken en nog snikken op het einde; lang leve de TV-series op DVD waarvan tegenwoordig ieder jaar een nieuw seizoen uitkomt. Kerstvakantie is fijn!
CU tomorrow!
Kus, kus,
Grote Zus
Wat schrijf jij toch vrolijke stukken. Zo anders dan de rest van de redactie. Egt leuk om te lezen. En vanwege de persoonlijk aard van stukken gun je ons egt een kijkje in je leven (doelstelling WBH) . Ook goed ter afwisseling van de zware stukken van je collega Mohammed, die overigens wel erg goed zijn (Trouw mag wel vaker columns van hem plaatsen)
#3 Macun: Mag toch ook eens een keertje gezegd worden. Bravo, goed gezegd hoor. “Vrolijkheid”en “gezelligheid” verpakt in de vorm van commercie. Ach, Jezus toch ook wel een beetje.. Het uitten van frustraties is echt heel goed. Een beetje positieve “negativiteit” kan absoluut geen kwaad.
Erg mooi stuk inderdaad… leuk dat het gewoon zo ‘alledaags’ is… :D
Salaam & Eid Mubarik!
Ik ervaar het net zo! Vroeger leek het veel feestelijker te gaan dan nu, maar misschien is het ook omdat je als kind nou eenmaal alles anders meemaakt.
Ik zeg: Dof jezelf op, plan iets leuks met familie etc. denk aan de armen en geniet van de feestdagen! Tenslotte zijn de dagen net zo leuk als je ze zelf maakt ;)
haha!! zoveel herinneringen komen mij boven bij het lezen van dit stuk.
Alhamdoeliallah zijn alle kleintjes nu groot en hoeven we niet meer bang te zijn voor de tornado’s die ze teweegbrachten; al ons apparatuur werkt nog, er werd niet gebokst met de schaap, de wc is niet ontstopt en iedereen heeft zijn/haar schoenen terug kunnen vinden. ;-)
ramandan is ook zoals kerst een commerciel evenement geworden.
en denk je nu dat iedereen krst viert van wege bijbel gel.l. de meeste vieren kerst gewoon omdat we een keer aardig tegen elkaar mogen zijn. veder heeft het niks meer te betekenen.
Jeff Dunham Achmed’s “Jingle Bombs”
http://www.youtube.com/watch?v=wskT6YfVB6E
aan #12 fire
Ramadan is lichamelijk niet erg gezond. Overdag helemaal niets eten of drinken. ’s Nachts als overcompensatie veel te veel eten.
Wat dat betreft is Kerstmis niet veel beter.
Beide zaken hebben kennelijk een belangrijke sociale functie waar veel mensen behoefte aan hebben.
Als ongelovige buitenstaander geloof ik wel dat het voor sommigen ook nog echte godsdienstige waarde heeft, bij Ramadan misschien wat meer dan bij Kerstmis.
# 3 Macun
Hoe je inhoud geeft aan het kerstfeest moet je zelf weten. Bij mij wordt kerstfeest in ieder geval op traditionele wijze gevierd. Ik koop “bergen met cadeau’s en eten” maar geef ook een som geld aan een goed doel. Het is inderdaad een beetje commercieel maar wat is dat tegenwoordig niet? Een beetje zwak om op deze manier te reageren.
partying with baby jezus.
http://www.youtube.com/watch?v=Rq96ElgrHQE
een weetje;
kerstmis is was een volkfestiviteit lang voordat het geloof het zich toe geeigend had.