Sinds de politiek een aantal jaren terug besloot om marktwerking in de zorg in te voeren, worden de gevolgen ervan steeds beter zichtbaar. De touwtjes werden uit de handen van de zorgverleners, o.a. artsen, apothekers, ziekenhuizen, thuiszorg (kortom mensen met verstand van gezondheid) gerukt en overgedragen aan de machtige zorgverzekeraar. En diezelfde zorgverzekeraar laat zich steeds duidelijker en dwingender gelden.
Bij de politiek gaat er dan nog geen belletje rinkelen, want die komen pas in actie als het echt misgaat. Onder de mom van ‘kostenbesparing’ worden allerlei maatregelen doorgevoerd, terwijl de kwaliteit van de zorg achteruit aan het hollen is.
– Niet meer de beste zorg voor de beste prijs, maar zoveel mogelijk zorg voor de laagste prijs.
– Geen samenwerking tussen zorgverleners, maar concurrentie tussen zorgverleners.
– Zorgverleners krijgen te maken met steeds meer administratie en dus minder tijd voor échte zorg.
– Hoe meer geld je hebt, hoe sneller je kan worden geholpen en hoe betere zorg je kan krijgen.
De directe gevolgen zijn al op verschillende plekken zichtbaar, zoals bijvoorbeeld in de thuiszorg, waarbij de bezuinigingen verstrekkende gevolgen hebben voor zowel de hardwerkende medewerkers (ontslagen en slechtere arbeidsvoorwaarden) als de hulpvragende patiënten (geen of mindere zorg).
Ook dichter bij huis, bij mij in de apotheek, wordt de macht van de zorgverzekeraar steeds zichtbaarder en binnenkort helaas ook voor de patiënt. Hoewel de geneesmiddelkosten in Nederland tot de laagste van Europa behoren (en de kwaliteit tot de hoogste), willen de verzekerkaars er toch nog meer uit halen. Tegen beter weten in, want er is niet echt veel meer eruit te halen als de kosten al zo laag zijn, maar er kan wel veel schade aangericht worden, doordat kostenbesparing altijd zal leiden tot kwaliteitsdaling.
De patiënt is natuurlijk altijd de dupe hiervan. Het getouwtrek om de patiënt door zowel concurrerende verzekeraars als concurrerende zorgverleners is eigenlijk beschamend. Zorgverleners worden gedwongen rare fratsen uit te halen om binnen alle regelgevingen en bureaucratie ten eerste patiënten vast te houden of binnen te halen en ten tweede gewoon goede zorg te leveren. Daar bovenop staan dan de zorgverzekeraars die steeds meer de grenzen opzoeken en soms erover heen gaan.
Het hele sociale stelsel van Nederland staat hoog aangeschreven in de wereld en we mogen dankbaar zijn dat we hier leven en in moeilijke tijden altijd terug kunnen vallen op dit stelsel van goed onderwijs, goede gezondheidszorg en andere sociale voorzieningen. Maar hoe trots kunnen we nog zijn als de kwaliteit ervan in het geding komt?
ReFlex
ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.Lees andere stukken van
43 Reacties op "Zorg op de markt"
Helemaal mee eens! Ben zelf werkzaam in de gezondheidszorg en heb tot op heden nog geen enkel voordeel voor de client/patient kunnen ontdekken alleen maar nadelen.
Marktwerking in de zorg is een aanfluiting, de gezondheidzorg is geen markt.
Overigens vind ik dit ook gelden voor het openbaar vervoer en het onderwijs.
MvG
aan #1 Chadidjah
Ook ik helemaal mee eens.
Hoi Reflex,
Jij als zorgconsument hebt de mogelijkheid om dit proces te sturen. ALs je kiest voor de allerlaagste prijs voor je polis, moet je niet raar opkijken als die verzekeraar, die dubbeltjes probeert weg te knijpen bij de aanbieders. Je kunt ook op zoek naar een verzekeraar waar je niet voor een dubbeltje op de eerste rang zit.
Naast verstand van gezondheidszorg hebben artsen, apothekers en ziekenhuizen vooral ook veel verstand van geld verdienen. Goede zaak dus dat er een partij tegenover staat waar de geldwolfjes een beetje ontzag voor hebben.
Tot blogs,
Henk
Beste Henk,
Het lijkt erop dat je geen verstand hebt van hoe de gezondheidszorg in elkaar steekt.
En ja ik heb een jacht, een derde huis, een kapitale villa en een Audi Q7 voor de deur staan. Wat dan nog?. Ik werk er hard voor.
medicine woman
@ henk # 3
Beste Henk,
Waar jij het over hebt is de zorg die betaald wordt door de ziektekostenverzekeringen. Maar ook daar hebben mensen met een smalle beurs niet meer te kiezen dan het basispakket. Daar zit dus ook alleen de basiszorg in.
Het meest schrijnend zijn de gevolgen in de AWBZ zorg, dat is verpleeg -en verzorgingshuiszorg, thuiszorg en
huishoudelijke zorg( = WMO) en daar kun je als “zorgconsument” weinig invloed uitoefenen dan alleen via de politiek.
MvG
Een beetje concurrentie lijkt mij ook geen kwaad kunnen en een op kosten lettende partij tegenover de pharmaceutische industrie die belangen heeft om dure medicijnen voor te schrijven waarvan de patenten niet verlopen c.q nieuw zijn lijkt mij ook prima.
Hoi Chadidja,
Volgens mij heb je in de AWBZ niet zo heel veel last van marktwerking. Juist niet, staatsmonopolie, dus niets te kiezen.
Juist voor mensen met een smalle beurs is het van groot belang dat er een partij is die er voor zorgt, dat de kosten in de hand gehouden worden.
Tot blogs,
Henk
Hoi Medicine Woman,
Als je er hard voor werkt mag je wat mij betreft een mooi salaris verdienen. Maar gezondheidswerkers zijn net mensen. Zonder controlerend mechanisme gaan bij een flink deel van hen de Eurotekens het zicht op de werkelijkheid ontnemen. Gegraai bij een fors deel van de apothekers, orthodontisten, specialisten, ziekenhuisdirecteuren heb ik echt niet uit mijn duim gezogen.
Tot blogs,
Henk
Ik ben het zeker eens met Henk. Zorgverleners(WO) worden al ongelooflijk gesponsord door farmaceuten. Apothekers die glucosemetertjes gratis krijgen en verkopen voor circa 50 euro aan diabetici :S
Het idee van “de meeste zorg voor de laagste prijs” lijkt precies op wat er in het onderwijs gebeurt. Als er maar iemand voor de klas staat, is het al snel goed, en dan liefst zo goedkoop mogelijk. In de zorg lijkt ’t ook die kant op te gaan. Als werkgevers nou eens niet te zuinig zouden zijn om iemand met betere kwalificaties beter te betalen, zou de kwaliteit een stuk omhoog kunnen. Maar nee hoor, nét voldoende is goed genoeg.
En dan Balkenende maar zeuren over de zesjescultuur van studenten!
@Henk # 7
Beste Henk,
Al eens zaken gedaan met de zorgkantoren ?
Zeker is daar ook sprake van marktwerking en ieder zorgkantoor heeft zijn eigen regeltjes en uitzonderingen.
Het CIZ geeft een indicatie af maar mensen kunnen deze niet altijd verzilveren, zeker als ze overbruggingszorg nodig hebben naar een intramurale instelling.
MvG
Henk
Leg die marktwerking maar eens uit aan de bejaarde hulpbehoevenden die hun reguliere thuiszorg die ze al jaren hebben, ontslagen zien worden, en in plaats daarvan de helft minder uren toegewezen krijgen voor de dubbele prijs. Het wordt helemaal niet goedkoper door de marktwerking.
En verder, goede zorg mag wat mij betreft veel geld kosten. De zorg die wij hier hebben in Nederland is uniek in de wereld! Nergens, zelfs niet in de VS, kan iemand met een uitkering dezelfde zorg krijgen als een miljonair.
Marktwerking en zorg gaan niet samen, want op die manier gaan de armen buiten de boot vallen en krijg je een systeem zoals in de VS. Als je daar geen verzekering kan betalen ga je maar gewoon dood.
aan #12 Edwin
Je hebt helemaal gelijk. Een heel klein beetje marktwerking, onder strict toezicht van een onafhankelijke instantie, voor heel specfieke producten, bijvoorbeeld tussen de leveranciers van ziekenhuisbedden-ik noem maar iets, is misschien nuttig.
Maar marktwerking als algemeen principe in de gezondheidszorg deugt niet.
Huisartsen die ieder individueel met minstens tien verschillende zorgverzekeraars contracten moeten afsluiten, omdat ze als ze het in groepjes doen last krijgen met de Nederlandse Mededingings Autoriteit. Waanzin.
Hoi Edwin en Chadidjah,
Volgens mij hebben de voorbeelden die jullie geven niet zoveel te maken met marktwerking.
Dat zijn bezuinigende monopolisten, waar je als consument dus niets te kiezen hebt.
Organisaties die zeker weten, dat de klanten niet kunnen kiezen, worden lui en log. Als de dienst die ze aanbieden ook nog eens gratis of te goedkoop wordt aangeboden, ontstaan er na verloop van tijd altijd wachtrijen. In Oost-Europa was de hele economie zo ingericht en het resultaat was niet geweldig.
Mensen met een goede opleiding en dikke bankrekening redden zich echt wel. Als er wachtlijsten zijn dan spreken ze een golfmaatje aan of ze gaan naar een ziekenhuis in Belgie. Juist voor mensen met een smalle beurs en een beperkt netwerk is het ongelofelijk belangrijk, dat gezondheidszorg toegankelijk is en efficient functioneert. Dat lukt het best als organisaties hun best moeten doen om klanten binnen te krijgen.
Het betaalbaar houden van de verzekering regel je het best via inkomens politiek en niet op ieder deelterrreintje afzonderlijk.
Tot blogs,
Henk
@ Henk # 14
Beste Henk ,
Ook dat heeft te maken met marktwerking.
Je kunt toch kiezen welke thuiszorgorganisatie je wilt of in welk verzorgingshuis je wilt wonen en in welk verpleeghuis je eventueel wil revalideren?
Hierbij nog enkele negatieve gevolgen van de marktwerking:
Voor de tijd van de marktwerking wisselden intramurale instellingen informatie uit over hun wachtlijsten en nam je tijdelijk iemand van de wachtlijst van een andere zorgaanbieder op om een client/patient z.s.m. te helpen, dit gebeurt steeds minder. Iedere zorgaanbieder bewaakt zijn eigen wachtlijsten en soms worden zwaardere clienten door bep. organisaties niet opgenomen/geholpen omdat de zorg te ingewikkeld is en ze krijgen dezelfde dagprijs in (b.v. een verpleeghuis) voor een lichtere of zwaardere zorg of de thuiszorg moet in een landelijk gebied te ver rijden om iemands ogen vier x per dag te druppelen, dat kost hun geld !
De thuiszorgorganisaties hebben allemaal hun eigen directeur, staf en managers, maken reclame enz. enz. dat kost geld en dat gaat dus niet naar de client/patient .Nee, Henk ik zit midden in de gezondheidszorg en zie nog geen voordelen van de marktwerking misschien kan jij ze mij vertellen.
MvG
Henk,
Je kan de slappe communistische economie totaal niet vergelijken met de gezondheidszorg. Daar ga je de fout mee in.
Gelijkheid voor iedereen werkt niet binnen een economie. Maar het is de morele grondslag van ons verzorgingssysteem! We zien het nu al met de ouderenverzorging gebeuren, arme mensen kunnen de veel duurder geworden hulp niet meer opbrengen met 800 euro per maand AOW.
Marktwerking voor de consumenten houdt niet alleen in dat alle producten goedkoper worden (goed effect!), maar dat is ten koste van de kwaliteit!(Heel slecht effect!!)!! Bovendien, je ziet nu al dat de minst bedeelden niet mee kunnen doen! En dat is het laatste wat je wil in de gezondheidszorg.
Moet je je eens indenken als we straks massaal vergrijzen, dan is er veel vraag naar en dus een hoge prijs voor goede zorg. Dan gaan de rijken aan de haal met de privéverpleging en de armen zoeken het maar uit.
Marktwerking in de zorg haalt het solidariteitsbeginsel onderuit. Efficiëntie kan beter op een andere manier bereikt worden door strenge commissies de boel in de gaten te laten houden zoals altijd gedaan is in dit land. Ziekenhuizen en organisaties moeten jaarlijks verantwoording afleggen.
@ Edwin #16
Helemaal mee eens, vooral het laatste gedeelte van je reactie.
MvG
Goed :) We hebben allemaal dezelfde belangen dus ik denk dat iedereen in dit licht hiervoor zou moeten waken… niemand heeft zin in een samenleving waar alleen nog de rijke elite goede gezondheidszorg heeft!
Het wordt wat afgezaagd, maar inderdaad helemaal mee eens.
De zorg is aan het afgelijden naar een tragisch dieptepunt.
Ik heb een eigenbedrijf welke samenwerkt met alle grote zorg aanbieders van Nederland.
Ondanks dat de zorg aanbieders het beste met de bewoners, clienten of hoe men ook genoemt wil worden, heeft de overheid wat moeite om het tempo waarmee de problematiek zich voortschreidt, bij te benen.
Voor iedere eurocent moet men verantwoording afleggen, rapportje schrijven, liefst in twee of drievoud, en last but not least een mondelinge overdracht aan een totaal overbodiger manager.
Wat een goed idee is wat de zorg betreft? gooi 2/3 van het management, en ondersteunende diensten eruit, en zorg dat er meer personeel met veel ervaring, zich weer gaat bemoeien met de clienten!
I.p.v. 1 groepsleider op 8 a 10 clienten. Belachelijk zegt u? Helaas op veel plekken in de zorg de bittere werkelijkheid.
Mijn opa hebben ze niet al te lang geleden opgeborgen in een verzorgingstehuis.
Na dit met lede ogen te hebben aanschouwd, heb ik voor mijzelf de keus gemaakt dat, voor dart het met mij zover komt, dan stap ik eruit.
Niet dat ik laf ben, maar ten eerste scheelt het weer wat geld, en ten tweede, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om mijn geliefden, met zo een beeld achter te laten.
En het idee dat men mij in die verschrikkelijk tent mmoet komen opzoeken. Ik gun ze wel wat beter.
Maar gelukkig is er altijd nog hoop.
google maar eens “de thomashuizen”.
Een prachtig initiatief door een zeer bevlogen man, Hans van Putten. Ook hier wordt de zorg “comercieel” gemaakt.
En ik kan niet anders zeggen dan, chapeau voor zo een idee.
Er is steeds minder tijd voor pati-enten. Een pati-ent is een produkt geworden: de arts ziet haar/hem 10 minuten en dan is het: volgende klant!!!
Pati-enten voelen zich niet meer serieus genomen.
Voor de hand liggend verhaal. De sp zou er trots op zijn. Maar het is niet juist. Het gaat namelijk uit van het verkeerde uitgangspunt. Het uitgangspunt dat er niets aan de hand is met de zorg, dan wel aan de hand was, toen deze maatregelen ingevoerd werden. Er is namelijk wel iets aan de hand. De zorgvraag stijgt, terwijl het aantal mensen dat de kosten daarvan moet betalen daalt. Dat is het probleem.
Daarvoor zijn een aantal maatregelen genomen, die in de praktijk blijken te werken.
Een paar voorbeelden: Medicijnen. Verzekeraars willen dat artsen en apothekers zo goedkoop mogelijk voorschrijven. Dat betekent vaak dat niet het originele produkt wordt voorgeschreven, maar een generiek produkt (zelfde inhoudsstoffen, maar niet dezelfde merknaam). Daar wordt niemand slechter van, maar het scheelt wel heel veel geld.
Thuiszorg: bij ons in de gemeente kreeg 20% HV1 (lichte zorg), en 80% HV2 (zware zorg). Nu is er een indicatieorgaan dat dit regelt, en wat blijk? Het is nu omgekeerd. Daar kun je twee dingen van zeggen: Of het indicatieorgaan doet het niet goed, of jarenlang hebben mensen ten onrechte te zware zorg gehad. Het tweede is meestal het geval. Dat was precies de reden dat den Haag dit naar de gemeenten toe heeft geschoven.
Verpleeghuizen: Hoe is het mogelijk dat sommige verpleeghuizen pyamadagen en oude gebouwen hebben, terwijl andere in gloedjenieuwe gebouwen zitten met ogenschijnlijk ruim personeel? Dat doen ze met hetzelfde geld! Het probleem is hier niet geld, maar organisatie.
Het zelfde geldt voor ziekenhuizen. Waarom kun je in particuliere klinieken meteen terecht en moet je voor een ziekenhuisbezoek nog steeds ellenlang wachten? Organistatieproblemen, niet geld! Commercie kan hier wel degelijk veel aan helpen, zoals je in Duitsland kunt zien. Nog een voorbeeld: ooglaseren kost inclusief vlucht en verblijf in Istanbul 1000 euro minder als hier! In een gloednieuw amerikaans oogcentrum. Verzekeraars zouden wel gek zijn als ze dat niet aan hun klanten aanbieden!
Het kan echt beter voor hetzelfde of zelfs voor minder geld. Dat vergt echter wel een omslag in denken over gezondheidszorg. Als we willen zorgen dat nederland inderdaad (weer) tot de top behoord dan zul je op een marktgerichter manier moeten werken.
aan #1, #5, #11 Chadidjah, #19 Lieke
Heel interessant om over jullie praktijkervaring te lezen. Dat spreekt boekdelen!!
Hoi Edwin,
Ik zie niet in waarom je Oost-Europese economie en staatsgestuurde gezondheidszorg niet met elkaar kunt vergelijken. De Oost-Europese economie en de Nederlandse gezondheidszorg zijn allebei veel te ingewikkeld om met centrale aansturing efficient te kunnen functioneren. De markt is het beste mechanisme, dat we kennen om er voor te zorgen, dat de schaarse middelen efficient gebruikt worden. En natuurlijk is het nodig om de markt te reguleren met strenge regels, onder andere om de veiligheid te garanderen, maar ook ook om de toegankelijkheid op peil te houden.
Solidariteit organiseer je het beste door er voor te zorgen dat inkomens (ook de laagste) voldoende zijn om alle basisbehoeften te kunnen aanschaffen. Mensen worden blij als ze zelf mogen kiezen en heel erg depressief als ze voortdurend met de pet in de hand om gunsten moeten vragen.
Als organisaties zich niet hoeven te bekommeren om hun klanten, maar wel controleorganen tevreden moeten stellen, weet je zeker, dat het mis gaat. Prachtige papieren tijgers, intern gerichte organisaties en klanten die de dupe zijn. Organisaties, die weten dat ze moeten knokken om hun klanten leveren betere producten en diensten tegen een lagere prijs, dan logge door commissies aangestuurde monopolisten.
Tot blogs,
Henk
Hoi Chadidlah,
Marktwerking in de zorg is nog maar heel marginaal ingevoerd en voor zover die vroeger bestond grotendeels weggefuseerd. Maar, daar waar markt toegelaten wordt, zoals bij de keuze van een verzekeringsmaatschappij, zie je dat die clubs er gelijk een tandje bijzetten en ook dat bepaalde organisaties het veel slechter doen dan andere en dus in hoog tempo marktaandeel verliezen. Fijn voor de klanten dus.
Ik ben absoluut geen voorstander van het Amerikaanse model, waarin een groot deel van de bevolking buiten de boot valt met betrekking tot gezondheidszorg, maar ik zie niet in waarom het verkeerd is dat ik kan kiezen voor een kale basispolis van Centraal Beheer of een aangekleed en opgeleukt toppakket van ONVZ. Ik vind dat echt een prettiger situatie dan de verplichte afname van een voor alle zeventien miljoen Nederlanders gelijk standaardverhaal.
Tot blogs,
Henk
Het valt me op dat er twee soorten reacties zijn:
1. van mensen uit de praktijk,
2. theoretische reacties die klinken als of ze van achter een schrijftafel komen.
Mijn sympathie gaat uit naar de eerste soort.
Ik sluit me aan bij Peter. Helaas heb ik een gezin waarvan drie van de vier mensen chronisch ziek zijn en merken wij echt wel verschillen met voorheen: we krijgen zo’n beetje ieder jaar weer minder zorg voor meer geld. Zo kost de invoering van de eigen bijdrage ons in de eerste week van januari al meteen 450 euro omdat we nu eenmaal medicijnen en specialistische hulp nodig hebben…
@ Aai # 21
Beste Aai,
Voorheen werd HV 1 en 2 ook door een indicatieorgaan geindiceerd n.l. het CIZ, die alle AWBZ zorg indiceerde. Sinds 01/01/2007 valt deze zorg niet meer onder de AWBZ maar de WMO en moeten de gemeenten zelf indiceren( maar velen laten dit nog doen door het CIZ omdat ze zelf geen mensen hebben die dat kunnen). De protocollen zijn aangepast en de criteria zijn strenger en dan krijg je vanzelf het effect wat jij beschrijft t.a.v. HV 1 en HV 2 Er wordt zelfs bij terminale situaties HV 1
ingezet wat m.i. echt niet kan.
Weet je wat de dagprijzen zijn voor een verzorgingshuis basis, 60 euro per dag, hier moet alles voor ‘geleverd’ worden , wonen, voeding, zorg, schoonmaken, activiteitenbegeleiding. Een verpleeghuis basis kost 170 euro per dag, daar moet naast wonen, zorg, activiteiten, schoonmaken ook nog de fysio, ergo en de verpleeghuisarts van betaald worden.
Dus het is onzin om steeds met die voorbeelden te komen van in het ene huis pyamadagen en in het andere niet, dit zijn uitzonderingen. Het gemiddelde verpleeghuis kan echt niet meer de kwaliteit van zorg leveren die nodig is vlgs. de mensen op de werkvloer en m.i zijn dit integere mensen die graag goede zorg willen geven.
Nee, Aai ik heb nog helemaal geen voordelen gezien van de marktwerking.
MvG
@ Henk
Hoe komt het dan toch dat het voor gehandicapten, chronisch zieken en ouderen, de meest kwetsbaren, ieder jaar slechter en schraler wordt ?
MvG
Henk
De theorie die je onderschrijft klinkt mooi maar de praktijk wijst 95% de andere kant uit.
Hoi Chadidjah,
Dat heeft helemaal niets met marktwerking te maken, maar met politieke keuzes. Er wordt in die sector te weinig geld geinvesteerd en het geld dat er in gaat wordt vaak niet efficient aangewend. Juist als er in die sectoren commerciele organisaties aan de slag zouden mogen gaan, dan zou er voor het zelfde geld meer zorg geboden kunnen worden. Nergens zoveel baasjes en bazinnetjes, staffunctionarissen, controleorganen en andere overhead als in de zorg.
Tot blogs,
Henk
Hoi Edwin,
Welke praktijk ???
Ik zou mijn leven echt niet wagen in een auto gebouwd door de doorsnee ziekenhuisorganisaties, maar moet me er helaas wel laten opereren.
De staat moet zich concentreren op haar kerntaken. Geweldsmonopolie (politie, leger, jusititie), wet- en regelgeving en prioriteitstelling in de aanwending van belastinggeld.
Andere taken zou de overheid uit moeten besteden aan profit en nonprofit organisaties, die moeten knokken om de gunsten van de klanten. Dan zouden we heel wat meer lol hebben van onze belastingcenten en zouden bejaarden en gehandicapten het een stuk prettiger hebben dan nu in de verschillende instellingen.
Tot blogs,
Henk
Beste Chadidjah,
Ik ben het met je eens dat het CIZ op dit moment niet bepaald feilloos is. Maar dat heeft nu juist niets met marktwerking te maken.
Het is inderdaad een politiek keuze. Die op niets anders is gebaseerd als op de bekende inkomensplaatjes. Het is heel simpel: meer zorg is meer premie betalen. Dat zijn uiteraard communicerende vaten, want er blijft aan het eind van het jaar niets over. What you pay is what you get. Dat wordt nog wel eens vergeten. We betalen het gewoon met zn allen. Het is dus ook een politieke keuze om dat budget (in verband dus met die plaatjes) niet te verhogen. Er wordt namelijk nu al behoorlijk geklaagd over de gestegen polissen.
Overigens lijkt dat ook niet direkt een oplossing te bieden, want de laatste jaren is het budget voor gezondheidszorg al gigantisch gestegen. Het zal dus toch echt van meer bemoeienis van de commerciele sector moeten komen.
Beste Aai en Henk,
Zoals steeds blijkt blijven we zaken fundamenteel anders zien. Ik geloof niet in commercie/marktwerking in de zorg.
Ik ben er dan n.l. van overtuigd dat de mensen met veel geld, meer en betere zorg krijgen en de solidariteit verdwijnt.
Overigens ben ik het er wel mee eens dat er teveel bureaucratie is in de zorg. Dit komt door al die controlesystemen die de politiek verzint en die kosten veel tijd( =geld).
MvG
Henk
Commercie betekent, naast dat alles wat overbodig is geschrapt wordt dat het beste voor de rijksten voorbehouden is.
Sommige dingen zullen betaalbaarder worden omdat er minder doekjes om gewonden worden, maar de praktijk leert tevens dat alles uiteindelijk duurder zal worden. Neem de NS als voorbeeld: de kwaliteit is kwijt, maar de prijzen gaan ieder jaar weer met 7% omhoog (op een inflatie van 4%…). En daarbovenop bedenken ze weer allerlei prijsverhogingen voor bijvoorbeeld het duurder geworden toiletpapier en dat de herfstblaadjes resistent worden tegen bezemwagens, die ze op 31 december om één minuut voor twaalf invoeren.
Vraag eens aan oudere mensen en gehandicapten wat ze van die commercialisering vinden; zij zijn het bewijs dat bepaalde mensen de dupe worden van de marktwerking. Je hebt daar nog geen antwoord op gegeven en dat sterkt me in mijn overtuiging dat de marktwerking in de zorg vooral erg negatieve consequenties met zich meedraagt.
Hoi Edwin,
Het is onzin dat zwakkere groepen het slachtoffer worden van marktwerking.
Als er geen marktwerking zou zijn in supermarkten, zouden alleen de bovenlaag behoorlijk kunnen eten voor een redelijk deel van hun inkomen.
Juist voor mensen met een smalle beurs is goedkoop aanbod van voldoende kwaliteit van essentieel belang. Rijken en machtigen komen altijd en in elk systeem aan hun trekken.
Tot blogs,
Henk
Ik vind dat in dit artikel een eenzijdig beeld wordt geschetst over de gevolgen van de marktwerking in de zorg.
Natuurlijk heeft de marktwerking vervelende gevolgen, maar ik vind het onterecht dat de zorgverzekeraar als ‘de grote vijand’ worden geschetst. De verzekeraars zijn zich aan het ontwikkelen van zorgfinancierders tot gezondheidsbevorderaars. De marktpartij die je hier met argusogen in de gaten moet houden is de farmaceutische industrie met hun apothekersvoorportaal. Apothekers proberen de zwarte piet uit te delen aan verzekeraars met als inzet dat zij zich teveel zouden bemoeien met de inhoud van de zorg van patiënten. Zij verwijten verzekeraars wat zij zelf al jaren doen. Er wordt gigaveel verdient in de farmaceutische industrie aan medicijnen die relatief eenvoudig geproduceerd kunnen worden maar die met een dikke winstmarge verkocht worden via apothekers. Nu bemoeien verzekeraars zich ook met de inkoop van medicijnen, dus gaan ze verder kijken waar diezelfde medicijnen goedkoper ingekocht kunnen worden met behoud van kwaliteit. Gelukkig maar. En daar zijn apothekers nu boos over. Ze moeten hun macht ‘delen’, en dat willen ze niet, want dat betekent winstverlies.
@Sandra Schoppers
Je hebt gelijk, de zorgverzekeraars zijn niet de grootste vijand maar de overheid die alles privatiseert en uitbesteed
Henk
Supermarkten en levensmiddelen zijn er genoeg, en zijn dus goedkoop.
Zorg daarentegen wordt steeds schaarser in het vergrijzende Nederland, en gaat dus steeds duurder worden. Dat de overheid er op dit moment de marktwerking in introduceert is zorgwekkend in mijn ogen. Want de markt kent geen solidariteit met de armen.
Hoi Edwin,
Je slaat de spijker op de kop. Omdat je er geld mee mag verdienen, zijn er veel ondernemers, die winkels beginnen. Het aanbod in die winkels sluit goed aan op de behoefte en de prijzen zijn redelijk.
Het beperken van het aanbod is een vreemde manier van het tonen van solidariteit. De beste vorm en meest efficiente vorm van solidariteit is het garanderen van een redelijk minimum inkomen voor iedereen, zodat mensen zelf hun prioriteiten kunnen stellen. Daarnaast zorgt het garanderen via wettelijke maatregelen van toegang tot basisgezondheidszorg voor het noodzakelijke vangnet. Voor het feitelijk organiseren van de distributie van zorg is de markt simpelweg het best functionerende mechanisme.
Tot blogs,
Henk
Hoi Henk,
Het vrije marktmechanisme kan inderdaad positief werken, mits de scherpe kantjes eraf gehaald worden. Marktwerking in de publieke sector moet je echter heel voorzichtig mee zijn. Voor je het weet krijg je hier ook Amerikaanse toestanden, die jij ook niet wilt. Weet jij overigens of er goede onafhankelijke onderzoeksrapporten over dit onderwerp op het internet te vinden zijn? Over de energiesector heb ik wel eens iets gelezen, een zeer kritisch onafhankelijk rapport. Ik vind het belangrijk dat een stellige mening over dit onderwerp ergens op gebaseerd is.
groetjes,
Piet
Hoi Piet,
Tja, wat is publieke sector en wat niet. Ik denk niet dat er voor dat onderscheid een natuurwet geldt.
De vergelijking met de energiesector gaat in ieder geval mank. Energie (althans gas en electra) is een typisch voorbeeld van een natuurlijk monopolie. Er zijn momenteel nog weinig alternatieven waar je naar kunt uitwijken en het heeft absoluut geen zin om een tweede of een derde leidingennet aan te leggen. De “markt” die daarbinnen functioneert is erg kunstmatig en levert dus ook nauwelijks een verbeterde efficientie op.
Dat is natuurlijk in het geval van gezondheidszorg dienstverleners absoluut niet het geval. Er is eigenlijk geen enkele technische belemmering voor het toetreden van nieuwe partijen. De enige reden waarom er binnen de zorg geen markt functioneert is het feit, dat de overheid dat op veel terreinen verbiedt.
Het zou dus logischer zijn om voorlopig energiedistributie in de publieke sector te houden en gezondheidszorg in de markt te zetten.
Mijn stellige mening op dit punt is niet ideologisch of gebaseerd op statistisch onderzoek, maar op simpele economische theorie. Een goed functionerende markt distribueert schaarse middelen efficienter en effectiever, dan gecentraliseerde aansturing.
Tot blogs,
Henk
Henk
Waar het nu misloopt is dat ouderen met 800 euro per maand niets kunnen betalen.
Hoi Henk,
Ik heb het één en ander voor het gemak gecopy/paste.
Over de gevolgen van de vrije marktwerking in de energiesector:
De gevolgen in een notendop:
Door de liberalisering heeft de overheid bewust een stap terug gedaan en – onder
een aantal randvoorwaarden respectievelijk met enig flankerend beleid – de
stroommarkt overgelaten aan de elektriciteitsbedrijven.
Per saldo heeft dit geleid tot een verschuiving van lange termijn maatschappelijke
belangen naar korte termijn bedrijfseconomische doelen. Daarmee zijn de drie ”˜klassieke’ doelen van het energiebeleid – betaalbaar, betrouwbaar en
schoon – onder druk komen te staan.
De liberalisering als zodanig heeft – met name voor ”˜schoon’ – negatieve gevolgen
die slechts ten dele gecompenseerd worden door flankerende maatregelen.
Op termijn geldt hetzelfde voor ”˜betrouwbaar’ en ”˜betaalbaar’. We lichten dit onderstaand nader toe.
http://www.tegenstroom.nl/files/vuille%20stroom%20bezinningsgroep.pdf
Appels met peren vergelijken? Ik denk het ook! Maar jij zegt dat energie (gas en elektra) een typisch voorbeeld is van een natuurlijk monopoly en daarom niet te vergelijken is met de zorg. Dat is inderdaad altijd zo geweest, maar sinds de privatisering is dat juist niet meer het geval. Leveranciers kopen energie elders in, namelijk daar waar energie het goedkoopst is. Een natuurlijk monopoly in de energiesector in Nederland bestaat daarom ook niet meer, niet in traditionele zin! En toch wil het kennelijk niet werken zoals men had gehoopt.
Over marktwerking in de zorg een andere theorie:
Voor de heilzaamheid van de marktwerking, om problemen in de zorg op te lossen is geen enkele aanwijzing, voor negatieve effecten wel. Indien het marktprincipe verder wordt doorgevoerd zijn de volgende negatieve effecten te verwachten.
Ӣ Minder samenwerking
Samenwerking en samenhang zijn wat de zorg juist méér nodig heeft. Door samenwerking kan de zorg beter op de zorgvrager worden gericht, integraal worden gegeven en kunnen wachtlijsten beter worden aangepakt (ketenzorg). Bundeling van krachten is noodzakelijk evenals een goede en gewenste spreiding in het land (ziekenhuizen). Concurrentie werkt samenwerking tegen, is hier zelfs tegenstrijdig mee en zal leiden tot versnippering van de zorg. Transmurale zorg wordt moeilijker.
Ӣ De zorg wordt duurder
De markt en de vraagsturing daarin zullen de kosten niet in de hand houden. Bij de huidige schaarste zullen de prijzen stijgen (bij het loslaten van de prijzen) en bij het opheffen van de schaarste zal de vraag stijgen. Marktwerking werkt consumptie in de hand. In de VS waar de zorg grotendeels is overgelaten aan de vrije markt, zijn de uitgaven aan zorg als aandeel in het nationaal inkomen het hoogst (14,8% BBP in 2002, OECD, Health data 2004). Uit vele recente Amerikaanse onderzoeken blijkt dat de kosten van de zorg toenemen bij marktwerking. Dat valt onder meer te verklaren uit meer bureaucratie, hogere salarissen managers en winstgerichtheid.
Ӣ Minder kwaliteit
Het marktprincipe betekent zoveel mogelijk zorg leveren tegen een zo laag mogelijke prijs. Het risico is groot dat er bezuinigd wordt op kwaliteit, scholing en arbeidsomstandigheden van het personeel. Zoals bij de medio jaren negentig ingevoerde marktwerking in de thuiszorg. Ook de kritische conclusies van de Inspectie voor de Gezondheidszorg over de kwaliteit van privé-klinieken geven alle reden tot bezorgdheid.
Ӣ Meer bureaucratie
Marktwerking leidt tot meer bureaucratie. De overheid zal misschien minder regels stellen maar de marktspelers zullen verantwoording eisen tot in detail. Uit recente Amerikaanse onderzoeken blijken bureaucratie en overhead juist hoger te zijn dan in een niet-marktsituatie. De nieuwe ziekenhuisfinanciering (Diagnose Behandel Combinatie) als marktgericht instrument zal de bureaucratie enorm doen toenemen.
Ӣ Te weinig oog voor de lange termijn
Preventie, bij uitstek dat onderdeel van de zorg dat zich richt op de lange termijn, zal minder aandacht krijgen. Meer investeren in preventie kan op termijn enorme gezondheidswinst opleveren. Omdat het niet op korte termijn geld oplevert voor de zorgverzekeraars, is de kans groot dat zij hier juist minder in investeren.
Ӣ Aantasting solidariteit
De markt zal zich eerder richten op lucratieve zorg waar snel aan te verdienen valt. De markt zal zich eerder richten op klanten die het kunnen betalen zoals voorrangszorg voor werkgevers en mensen met hogere inkomens. Het risico bestaat dat wie niet bij kan betalen, langer moet wachten, kwalitatief minder zorg krijgt, of minder keuzevrijheid. Bovendien bestaat het gevaar van risicoselectie door zorgverzekeraars.
Uit:
http://www.zorggeenmarkt.nl/manifest.php
Met haken en ogen en vriendelijke groet,
Piet