‘Hadj? Hadjsjoe bedoel je, iedereen was verkouden in het vliegtuig!’, aldus een vrolijk doch opgelucht stel dat in het vliegtuig omringd was door de hadji’s die terugkwamen van de islamitische pelgrimstocht, oftewel de Hadj.
Wachten..wachten…en nog eens wachten
Afgelopen nacht stond ik op Schiphol om die verkouden mannen en vrouwen te verwelkomen.
De Hadji’s komen na een reis van wel vijf weken terug naar hun geliefde Nederland. Na een vertraging van een aantal uren landt het toestel van Royal Jordan Airline dan iets voor enen. Familie en vrienden, iedereen staat bij de aankomsthal met een rozenkrans om de kersverse pelgrims te verwelkomen. ‘Hoe zal mama eruit zien?’, ‘O wat heb ik ze gemist’, ‘Ik ben zo zenuwachtig’, ‘Wacht maar als ik die dadels en Zem Zem water in mijn handen krijg!’. Het zijn zomaar wat citaten die ik oppik.
‘Hé, kijk daar is papa!’, roept een meisje. Een man, gekleed in het wit, loopt door de schuifdeur met op zijn gezicht een glimlach van oor tot oor. Zodra hij het meisje ziet, loopt hij naar haar toe en ze springt in zijn armen. Ze hebben elkaar duidelijk gemist.
Hij wordt beetje bij beetje gevolgd door met name Pakistanen en Surinamers, ik signaleer ook een handjevol Marokkanen en Indonesiers. Jong en oud, leeftijd speelt vandaag geen rol. Temidden van de hadji’s loopt een Indonesische man van minstens 75 jaar met een snelheid van een schildpad, ook hij heeft de fysiek zware tocht kunnen doen. Respect!
Wat zien de mensen er toch vrolijk en opgefrist uit, terwijl ze vijf intensieve weken achter de rug hebben. De hadji’s zien er met hun kaalgeschoren hoofden en energieke gelaat net uit als pasgeboren baby’s, het lijkt net alsof ze een wedergeboorte hebben ondergaan. Velen hebben inderdaad de hoest te pakken maar dat lijkt nu even irrelevant. Ze zijn vooral blij hun kinderen en vrienden te zien en kunnen niet wachten hun ervaringen met ze te delen.
Het verwelkomen van Hadji’s is een activiteit die ik iedereen aanraad. De Hadji’s waarderen het van harte en het geeft een injectie om ook naar Hadj te gaan. Zo ook mij. Nou…wie weet!
Jerrycans met Zem Zem water
Gelukkige Haji’s
10 Reacties op "Terugkeer van de Hadji’s"
Die Indo’s zijn gewoon Javanen uit Suriname, dus Surinamers!
SalaamNamaste
Ik wil ook snel gaan man… inshallah :D
Geweldig joh!
Het is interessant om te zien hoe iedere gemeenschap kennelijk zijn eigen rituelen heeft. ik wist niet dat er bloemen/rozenkransen werden uitgedeeld. Ik weet alleen dat er dadels/melk wordt gegeven bij bepaalde groepen. Er is vast weleens een antropologisch onderzoek naar gedaan ;-)
Ik heb het btw veel meer met dit soort eenvoudige voorbeelden, ie mensen die er als een soort levensuitje naartoe gaan en het daarbij laten wanneer ze aan hun plicht hebben voldaan [je hoeft toch maar 1 keer te gaan, en alleen als je het financieel/lichamelijk kunt?], niet van die figuren die zowat elke 2 jaar gaan en er een soort vakantie van maken.
M
Dit is echt zo leuk om te lezen, ik zou alle hadji’s graag willen feliciteren.
Thanks voor het verslag met foto’s!!
Mooi (foto)verslag.
Hartelijk gefeliciteerd aan alle hadji’s..
*modbreak: zwaar off-topic :S *
Ik wil oooook insallah!
Selam, Turkish girl.
Ja heel erg leuk dat je er mooie plaatjes ervan hebt gemaakt.
Nog even reageren op de anderen!
Josi: het is geen zwaar off topic, maar een vredig topic…… een keer geen mening maar gewoon een verhaal. ik vind top.
3 m: Ja klopt, sommigen maken er een feestje van, elke keer gaan. Deze personen gaan meer om te shoppen dan te bidden. Geeef dan iemand anders je ticket, zo doe je echt wat goeds.
:-).
Aaaah kei lief :)
Ik zorg eerst dat mn ouders gaan inshallah en dan ga ik wel
Zijn die rozen trouwens echt?
Ze zien er wel echt uit!!!!