Voorpagina Wetenschap

Medicijn voor het eeuwige leven

, 9 januari 2008, 13 reacties

Reis even mee naar de toekomst…Het is het jaar 2108 en de enige echte supermacht in de wereld is China. China loopt ver voor op de rest van de wereld in technologie en wetenschap. In China hebben briljante wetenschappers een synthese gecreëerd van westerse en Chinese geneeskunde. De laatste revolutionaire ontwikkeling die dit project opleverde is een medicijn tegen de dood! 

Betekent deze ontdekking het einde van het geloof in een leven na de dood? Of is het een teken voor het einde der tijden?

Hoe werkt het medicijn?

Het medicijn moet dagelijks worden ingenomen en zorgt er voor dat er blijvende verjonging is van het lichaam. De lichaamscellen worden continu vernieuwd en er treedt geen veroudering op. Dat betekent niet dat de mens onsterfelijk is geworden. De mens kan nog steeds in ongelukken terecht komen en ziektes krijgen die tot de dood kunnen leiden. Echter, er is geen sprake meer van sterfte door ouderdom. Mensen met een gezonde levensstijl en die wegblijven van levensgevaarlijke ongelukken, moordenaars en ander ongedierte hebben een grote kans te blijven leven tot in ‘de eeuwigheid’. 

De Chinese overheid is van plan het medicijn alleen in China op de markt te brengen voor Chinezen onder het motto: "Eigen volk eerst!". Met een knipoog naar Amnesty International en andere mensenrechtenorganisaties wordt de doodstraf afgeschaft en omgezet in levenslange (eeuwige) gevangenisstraf. Moordenaars en andere misdadigers worden met het medicijn in leven gehouden in de cel zonder enig uitzicht op het leven (in vrijheid) of de dood.

Buitenlanders kunnen het medicijn alleen voor een zeer hoge prijs krijgen en in beperkte hoeveelheden. Om nog meer overbevolking te voorkomen besluit de Chinese overheid na enkele jaren een volledig verbod op de voortplanting in te stellen. Mensen worden allemaal gesteriliseerd. Kinderen zijn niet nodig en de bestaande mensen zullen zoveel kennis en ervaring verwerven dat ze superieur zullen worden aan alle andere volkeren.

Hoe reageert de wereld?

De krantenkoppen: "Einde van de dood nabij?", "Chinees medicijn is genadeslag voor religies" en "Nietzsche’s übermensch blijkt Chinees te zijn". 

De Paus in Rome reageert vanuit zijn balkonnetje aan het Sint-Pietersplein: "Dit zou het werk van de anti-christ zijn, om de mensen te verleiden te streven naar een koninkrijk op aarde, …maar het kan ook zijn dat de tijd van vrede en het beloofde duizend jarige rijk is aangebroken… de wijzen komen immers altijd uit het oosten…"

Moslimgeestelijken in Mekka en Al-Azhar in Cairo weten er ook niet goed raad mee, maar komen gauw met enkele verzen uit de Koran, hadith en nieuwe interpretaties die deze nieuwe situatie lijken te hebben voorspeld. Enkele moslimgeestelijken komen echter met fatwa’s die moslims verbieden het middel te gebruiken. Hun advies aan moslims is om zich voor te bereiden op een natuurlijke dood of de dag des oordeels af te wachten. Anderen zijn van mening dat ieder middel dat het leven redt omarmd dient te worden in de geest van het Koranvers: "…Wie een leven redt, het is alsof hij de gehele mensheid heeft gered" (5:32).

Maar wat doen we met de hadith volgens welke de profeet Mohammed (vzmh) zou hebben gezegd dat tegen iedere ziekte een medicijn bestaat behalve tegen de dood? Is er een andere interpretatie mogelijk die in overeenstemming is met de situatie van vandaag waarin er wel een medicijn tegen de dood bestaat?

De hindoes en boeddhisten en anderen die in reïncarnatie geloven, weten ook niet goed raad met dit nieuwe fenomeen. Is dit het einde van de reïncarnatie cyclus? Verandert de aarde binnenkort in een Chinees Nirvana? "Onmogelijk!" aldus de Dalai Lama die het Chinese medicijn "Een vloek voor het Tibetaanse volk" noemt.

Paradijs of hel op aarde?

Gelukkig bestaan er in deze rumoerige tijden ook wat nuchtere mensen. Terwijl de meeste wetenschappers in een staat van euforie verkondigen dat dit een revolutie voor de mensheid is, is er ook een groepje kritische wetenschappers dat de schaduwzijde en beperkingen van dit nieuwe medicijn ziet. De wetenschappers voorspellen eerder een hel dan een paradijs op aarde voor het onsterfelijke ras dat zich ‘God’ op aarde zal wanen, deze spoedig zal uitputten en de ecologische rampen zal verergeren.

Zij wijzen tevens op de tweede wet van de thermodynamica: de wet van de entropie die feitelijk zegt dat alles natuurlijk vergaat. Het hele universum is voorbestemd om te sterven en deze ontdekking van menselijke ‘onsterfelijkheid’ is op de klok van het universum een illusie. De som van de hoeveelheid positieve en negatieve energie in het universum is en blijft nul. De positieve en negatieve energie heffen elkaar in feite op. Het complexe universum en het leven daarin zijn slechts tijdelijke fluctuaties die mettertijd zullen verdwijnen. Zoals golven in een plas met water vanzelf zullen verdwijnen, zo is het ook met de orde en complexiteit in het universum. Volgens de wet van de entropie zal natuurlijke degradatie van materie en energie leiden tot een inert uniform universum. De schijnbare onsterfelijkheid van een klein gedeelte van het universum kan het proces van entropie niet stoppen met een medicijntje.

De klok van het universum tikt dus genadeloos door richting de dood, ondanks het wondermedicijntje: "Tik-tak, tik-tak,…"

Of, om entropie in een (genadevollere) Koranische spreuk uit te drukken:

"…Inna lillahi wa inna ilayhi raji’oun"

"…Wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren" (2:156)

Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.

Lees andere stukken van Kamel