Voorpagina Politiek

Moslims en de islamitische staat

Tja. Ik ben geen groot fan van de ‘krant van wakker Nederland’, dus het zit erin dat ik hun berichtgeving meestal niet zo waardeer. Desondanks moest ik toch een beetje lachen dat ze aandacht besteedden aan een ex-commissaris van de politie die in een toespraak in onze geliefde US of A tijdens een conferentie een, volgens de Telegraaf, nieuwswaardige feit de wereld in hielp. Ik durf het bijna niet te zeggen wat de inhoud van zijn lezing was.

Hij zei namelijk… nee ik durf het niet. Maar ik moet, ik moet, ik moet! Hij zei dat, vier jaar geleden, in gesprek met een Amsterdams orthodox moskeebestuur tot uiting kwam dat deze mensen als ideaal hadden dat Nederland een islamitische staat zou worden. Oooooohhhohohoho. Dat had ik nooit gedacht! Parbleu, de moslims willen een islamitische staat! Straks gaat deze meneer ons ook nog vertellen dat de socialisten een verzorgingsstaat willen, de liberalen een vrije markt-economie, groen links een gezond milieu, de SGP dat iedereen van Jezus (vrede zij met hem) houdt. Zal het dan nooit ophouden met al die idealen?

Enfin, ik draafde een beetje door. Echter, als ik hier wat rustiger naar kijk, heb ik wel een beetje begrip voor de nieuwswaarde ervan. Het debat in Nederland draait al geruime tijd om zaken als vrijheid van zus en vrijheid van zo, en dan vooral in de context van islam en immigratie, overlast en radicalisering. Feitelijk draait het echter op de brandstof van angst. Met die gedachte als basis heb ik verschilllende keuzes: ik kan boos worden op de ‘krant van wakker Nederland’, of ik kan ervoor kiezen om keiharde da’wah (soort islamitische evangelisatie op uitnodiging) te doen of om mensen uit te leggen waar islam voor staat. Ik weet echter niet of dit zal helpen. Wat misschien beter zou werken is om een korte schets te maken van de diversiteit van moslims wanneer het gaat om het (ideaal-) concept van de islamitische staat.

Ik zou dit serieus kunnen doen, kunnen verwijzen naar de politieke situatie in Medina rond 630, de uitbreiding van het islamitische rijk ten tijde van de rechtgeleide kaliefen. Ik zou meningen kunnen aanhalen dat het de plicht van elke moslim is om te streven naar islamitisch bestuur, ongeacht of het een rechtvaardig of onrechtvaardig staatshoofd heeft. Ik zou ook kunnen verwijzen naar de tegenovergestelde mening dat de Profeet (vzmh) nooit de bedoeling had om een staat te stichten, maar slechts fungeerde als het hoofd van de moslims en dat de situatie in Medina op samenleven was ingesteld en niet op overheersing. Maar zeg nu zelf: zie ik er uit als een geleerde? Zou er überhaupt iemand zijn die mijn argumenten hierin serieus zou nemen? (Dit is een retorische vraag – haal het niet in je hoofd om deze te beantwoorden!)

Dus is het mijns inziens beter om een snelle dwarsdoorsnede van de in Nederland aanwezige moslim te geven en hoe deze tegenover Nederland als staat staat. Staat. Staat. Dinges. Ik dwaal af.

Aan de ene kant van het spectrum heb je de mensen die niet geinteresseerd zijn in Nederland als staat. Dit zijn de mensen die zeggen: ik moet hier helemaal niet leven, maar ik moet hijra doen en verhuizen naar een islamitisch land. Ik mag niets aan dit land veranderen (niet democratisch, niet door geweld, niet door stemmen). Ik mag niet participeren in deze maatschappij van de kuffar (ongelovigen) en mag hier ook niet leven, behalve om da’wah te doen.

Een stukje meer naar het midden zijn de mensen die zeggen: wij gebruiken geen geweld maar we moeten op deze wereld een kalifaat stichten en Nederland zal daaronder vallen. Dit vullen ze aan met de woorden: Actie nu! Actie nu! Deze mensen gooien af en toe wat flyers in het rond, waar iedereen zich weer een hoedje van schrikt en roepen op tot ongedefinieerde actie. Vrij nutteloos dus. En ook niet prettig om te horen voor Jan Metdepet, mede door wat pretentieus klinkend onderzoek door de AIVD.

Schuiven we nog iets verder naar het midden op, dan vinden we daar de moslims die graag in Nederland leven, die wel eens luisteren naar Maurits Berger die zegt: er is een behoorlijke overeenkomst tussen de grondwet van Nederland en de shari’a. Sterker nog: er is hier meer rechtvaardigheid dan in menig islamitisch land en aangezien een van de belangrijkste doeleinden van de shari’ah rechtvaardigheid is, is Nederland eigenlijk al islamitisch. Dit is een mooi argument (en houdt deze moslims zoet en hun geweten schoon).

Iets voorbij het midden vinden we moslims van andere snit. Deze beseffen dat Nederland wel degelijk verschilt qua wetgeving, maar vinden dit eigenlijk wel prettig. Het is fijn om op vrijdag naar de moskee te gaan, om je hoofddoek te dragen en af en toe je baard te laten staan (maar niet in combinatie) maar het is ook wel fijn dat je na zonsondergang over straat kan zonder aangerand te worden, dat je een biertje kan drinken en een wietje kan roken (en daar dan weer vergiffenis voor kan vragen de volgende week bij djoemma).

Helemaal aan de andere kant van het spectrum heb je de moslims die wel eens misprijzend MINO worden genoemd in het Engels taalgebied: Muslim In Name Only. Deze hebben helemaal niets op met de islamitische staat, de shari’ah of wat dan ook. Maar ze vinden wel dat ze gewoon moslim zijn. (En de rest moet lekker ze bek houwe ouwe!)

Als laatste in dit lijstje (vul me echter gerust aan, de lijst is niet uitputtend) zijn de moslims die graag een islamitische staat in Nederland willen, maar die twijfelen aan de mogelijkheid van de oemmah om hier een rechtvaardige invulling aan te geven. Zij vragen zich af: zijn de moslims van nu wel in staat om deze staat met hikma (wijsheid) en rahma (barmhartigheid) te besturen? Tot hun spijt voelen deze zich genoodzaakt om deze vraag met ‘nee’ te beantwoorden. Zij vermelden hierbij: zie Pakistan, Marokko, Egypte, Maleisië, Saudie-Arabië, Noord-Nigeria.

Zijn er hier cijfers over bekend welke moslim in welke hoeveelheid en mate van bereidheid in dit polderland leeft? Wanneer mensen geinterviewd worden hierover, zeggen ze de waarheid? Beseffen ze eigenlijk wel wat ze (niet) willen? Durven ze dit tegenover zichzelf of de gemeenschap of het land toe te geven? Zijn dit nog meer retorische vragen? Uiteindelijk zou die variatie op zich al voldoende moeten zijn om er voor te zorgen dat een groot deel van de angst bij de Telegraaflezer wordt weggenomen.

Daarnaast kan ik mensen die wel geinteresseerd zijn in het juridisch-islamitisch perspectief geruststellen. Hoewel sommige moslims de islamitische staat als ideaal wensen voor Nederland is dit niet mogelijk en zal dit ook niet mogelijk zijn tenzij eerst 15,65 miljoen mensen wegtrekken en 0,85 miljoen andere mensen er onderling uitkomen hoe de islamitische staat zal worden vormgegeven. Dit eerste is insha’Allah zeker mogelijk (maar mijns inziens wel onwenselijk: ik zou mijn moeder en Ajax kapotmissen!). Dat laatste? Laat ik het zo zeggen: Allah swt verandert pas de omstandigheden van mensen wanneer zij zelf die verandering inzetten. You do the math. (Voor de nietverstaanders van het halve woord: het antwoord op deze vraag is in mijn optiek: niet dus).

Keep Holland Beautiful,
Get Reverted Peace.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van