Papier Deel 2

Vervolg op deel 1..

Gao Xianzhi die net een succesvolle veldtocht had afgesloten tegen afvallige vazallen van de Keizer in de regio zag zich nu geconfronteerd door een Arabische legermacht en hun lokale Turkse bondgenoten. Al eerder hadden de Chinezen en de Arabieren indirect tegen elkaar oorlog gevoerd in dit gebied. In 715 na Christus bevochten lokale bondgenoten van beide zijden elkaar, de Arabische bongenoten werden verslagen. Twee jaar later brak er opnieuw oorlog uit dit keer vochten de Arabieren en hun Tibetaanse bongenoten tegen de Chinese vazallen en verloren wederom de oorlog.

Voor Abu Muslim was deze confrontatie een poging om definitief af te rekenen met de Chinese invloed in de regio en een mogelijke expansie van de Chinezen westwaarts definitief te verhinderen. Centraal Azië behoorde Bagdad toe en men duldde geen Chinese concurrentie in de regio. Hij gaf de ervaren generaal Ziyad ibn Salih het commando en deze trok vanuit Samarkand de Chinezen tegemoet.

Zowel de Koreaan Gao Xianzhi als de Arabier Ziyad ibn Salih waren aan elkaar gewaagd als ervaren generaals en veteranen van vele veldslagen. Voor vier dagen lang bevochten beide legers elkaar zonder dat één van de partijen de overhand kreeg. De vijfde dag lukte het Ziyad ibn Salih echter een tactische meesterzet te doen door de Chinezen te overvleugelen met zijn cavalerie en hun achterhoede aan te vallen. De Chinezen, nu van twee kanten aangevallen, raakten in paniek en sloegen op de vlucht achtervolgd door de triomferende Arabieren en hun Turkse bondgenoten. Gao Xianzhi en zijn vluchtende leger werden echter gered, doordat Li Siye een Chinese generaal in de buurt zijn collega te hulp schoot en in staat was met zijn leger de achtervolgende Arabische en Turkse legereenheden te verslaan en zo de Chinezen te redden van een totale nederlaag.

De slag van Talas in 751 na Christus was geen Yarmuk – veldslag in het huidige Jordanië in 636 na Chr. waarbij het Byzantijnse rijk de hele Levant verloor aan de Arabieren – het veranderde niets aan het grondgebied van beide tegenstanders, maar zorgde er wel voor dat de invloedssferen duidelijk werden afgebakend. Centraal Azië behoorde definitief toe aan Bagdad. De oorlog tussen de Arabieren en de Chinezen verhinderde niet dat de handel en het diplomatieke verkeer tussen beide rijken gewoon doorgingen. Sinds Sa`ad ibn AbÄ« Waqqās (een oom van de Profeet van moeders zijde als eerste Arabische ambassadeur in 651 na Christus in China arriveerde) werden er regelmatig ambassadeurs vanuit Damascus en Bagdad naar Chang’an – de hoofdstad van het Chinese keizerrijk – gezonden.

Een paar jaar later in 756 na Christus zond de Kalief in Bagdad op verzoek van de Chinese Keizer zelfs legereenheden om te helpen een rebellie in China neer te slaan. Veel van deze soldaten Arabieren, Perzen en Turken bleven in China achter nadat de opstand was neergeslagen trouwden daar en werden de eerste moslims die zich permanent in het Rijk van het Midden vestigden. De Abbasieden en de Tang sloten zelfs een militair bondgenootschap tegen de derde grote macht in de regio Tibet dat de status-quo bedreigde.

Hoewel de slag bij Talas niet veel veranderde in de militaire en politieke krachtsverhoudingen tussen de Arabieren en de Chinezen had de veldslag vergaande gevolgen voor de loop van de wereldgeschiedenis door de krijgsgevangen die de Arabieren maakten. Onder de Chinese krijgsgevangen bevonden zich namelijk een aantal papiermakers.

Wordt vervolgd…

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Mohammed Boubkari

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van