Dit is een vervolg van deel 1…
Ik verbaas me altijd aan de drang van bepaalde moslims om christenen met argumenten en bijbelse interpretaties te overtuigen, terwijl ze bij vragen over islamitische teksten plotseling op de rem gaan staan en beweren onvoldoende kennis te hebben om te discussiëren en liever de grote geleerden volgen en napraten, omdat dat verplicht zou zijn. Waarom gebruiken ze een dubbele standaard? Duidelijk om opportunistische redenen.
Om niet-moslims te overtuigen heb je argumenten, uitleg en interpretaties nodig want ‘je moet de uitleg van Sheikh A geloven omdat hij de grote Sheikh is’ klinkt niet echt overtuigend. Aan de ene kant kan ik de nadruk op traditie en autoriteit wel begrijpen. Het is zonde om een hele rijke traditie van 1400 jaar weg te gooien en het wiel opnieuw uit te moeten vinden. Bovendien is het hoogmoedig om te denken dat we het zoveel beter weten en komt het nogal kunstmatig over als je de hele traditie overslaat.
Wat betreft het autoriteitsargument hoor ik ook niets vreemds. Elk vakgebied in de wetenschap heeft autoriteiten die gekwalificeerd zijn en hun vak beter beheersen dan leken. Elk verstandig mens doet er goed aan hun meningen en bevindingen serieuzer te nemen dan die van zichzelf of andere onkundigen. Als men ziek is doet men er goed aan een gekwalificeerde arts te raadplegen en doet men er onverstandig aan zelf een medische encyclopedie ter hande te nemen en tot een eigen diagnose (interpretatie) te komen. Echter als men twijfelt aan de diagnose van de arts doet men er goed aan een second opinion te vragen of als de behandeling van de arts niet werkt misschien alternatieve geneeswijze te proberen. Al is het maar om het hart gerust te stellen.
Wat ik wil zeggen is dat respect voor traditie en autoriteit niet gelijk gesteld moet worden aan blinde volgzaamheid en gebrek aan kritiek. Er bestaat ook nog zo iets als ‘redelijke overgave’: in redelijkheid navolgen. Al is de kans namelijk nog zo klein, het is niet uitgesloten dat de wijze soms onzin uitkraamt en het kan zijn dat er soms parelen van wijsheid uit de mond van de dwaas komen. Om terug te komen op mijn eerdere vraag: wat doe je met het uitleggen van heilige teksten?
Je zou kunnen kiezen voor niet interpreteren en zwijgen maar dat lijkt me een schijnoplossing en tegen het Koranische gebod om je geloof uit te dragen en na te denken over de Koranische verzen. Elke vorm van lezen is interpreteren en de Koran benadrukt de waarde van opdoen van kennis en delen van kennis.
Ten tweede is het geen oplossing voor een kritische moslim die graag op onderzoek gaat en dagelijks geconfronteerd wordt met vragen en uitdagingen en er niet voor weg wil lopen. Maar wat is het alternatief? Als je niet kiest voor teksten naar eigen verstand en geweten uit te leggen, wat doe je dan? Schakel je je verstand uit bij het lezen van de Koran? Zelfs als je zegt uit te gaan van de interpretaties van de autoriteiten, los van de vraag wie de ware autoriteiten zijn… probeer je hun interpretaties en redenaties dan niet te volgen en ze te snappen, zodat je ze eigen kan maken en aan anderen kunt uitleggen?
Als dat zo is dan moet je toegeven dat je ook aan interpretatie doet en je kennelijk het niveau van interpreteren van de geleerden kunt begrijpen. Anders kun je er immers niet zelf van overtuigd raken. Maar wat doe je als de interpretaties van grote geleerden niet te rijmen zijn met jouw begrip van de islam? Houd je het conflict dan intern of probeer je er extern pratend en onderzoekend uit te komen? Is dat laatste een zonde? Als je op het laatste ja antwoordt, bedenk dan dat niemand van ons zo ketters is als de Farao (die zich God waande) en je bedoelingen en band met God zullen nooit die van Mozes en Aaron (vrede zij met hen) kunnen evenaren, laat staan overstijgen. Let op, dit was hoe Musa (Mozes) en Harun (Aaron) door Allah werden aangespoord Fira’on (Farao) te benaderen: "Go to Pharaoh; he has overstepped the bounds. But speak to him with gentle words so that hopefully he will pay heed or show some fear" (Qur’an, 20: 43-44 ).
Kamel Essabane
Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.Lees andere stukken van Kamel
11 Reacties op "Follow the leader? Deel 2"
Beste Kamal, Assalamo aleikom
De argumentatie waarmee je je artikel afsluit, volg ik niet helemaal. Maar dat ligt natuurlijk aan mij :)
Jouw aansporing om kritisch te zijn tov “de autoriteiten” kan bij sommigen doorslaan in het volgen van “al hawa”, een Nederlands woord heb ik er niet zo snel voor.
Maar dat had je natuurlijk al opgelost met “redelijke overgave”. Is de balans dan overgeleverd aan de persoon zelf? geldt hier voor de overlevering dat je je hart “moet volgen”? of moet je je inspannen om op “niveau”te komen?
1> Religieus is het moeilijk. Ik geef een voorbeeld: Wil je de Koran “zelfstandig” kunnen “lezen”, dan is op zijn minst vergevorderde kennis van zowel de Arabische – als de Koranwetenschappen nodig. Let wel, het is niet een vak(gebied) maar een studie (richting). Hierbij is voor het “gemak” de grondige kennis van de overige wetenschappen zoals de hadieth, niet meegeteld. Je hebt immers hadieth-wetenschappers die aan de hand van de overleveringen van de profeet vzmh, de Koran hebben uitgelegd. Niet gek, als je je bedenkt dat hij vzmh als karakter “de Koran” had. Ik bedoel maar.
Je kan vragen hebben, maar voor antwoorden ben je wel afhankelijk van “de autoriteiten”.
2> Politiek en maatschappelijk gerelateerd is het aan te moedigen zeer kritisch te zijn. De rede van de rechtvaardige khalief Omar is hierbij een richtlijn.
Slm, deel 1 had ik niet gelezen, excuses.
De indeling die je in deel (1) hebt gemaakt klopt deels. Er bestaat niet zo iets als de salafisten. Het is een paraplu waar je veel stromingen onder kan brengen.
Wat je omschrijft met salafisten, beste Kamal, zijn “ideologische wahabisten” die in onmin leven met de uitgangspunten van hun sjeiks. Immers daar waar Ibn Taymi’jah en Ahmed Ibn Hanbal een “gevreesde” mojtahid was, zijn zij de grootste “mukalida”die je op de aardbol kunt vinden.
Daarnaast heb je salafisten zoals Hassan Al Bana en Youssef Al Qaradawi. Van hen kun je niet echt zeggen, dat zij stilstaan.
Beste Kamal,
De koran is in klassiek Arabisch geschreven. Om de koran dus echt goed te lezen en te begrijpen moet men dus ‘eigenlijk’ een dode taal beheersen. Nu vraag ik mij af hoeveel mensen het klassiek Arabisch beheersen? Niet dat ik denk dat het noodzakelijk is om een dode taal te beheersen, met alle vertalingen die er tegenwoordig zijn, maar ik kan me wel voorstellen dat, als het gaat om wat er ‘werkelijk’ staat geschreven, opportunistische motieven de overhand gaan voeren in een discours over de ware intenties van de profeet vzmh. Misschien is het daarom toch goed om uit te gaan van universele principes en waarden om de koran nader uit te leggen aan een buitenstaander? Je loopt dan natuurlijk wel het risico om uitgemaakt te worden voor ketter, maar dat zou op mij weinig indruk maken aangezien de meeste van die mensen toch zelf ook beter zouden moeten weten. Bovendien ga ik uit van de premisse dat elke religie in de kern voor elk mens in haar goede intenties herkenbaar moet zijn, of moet worden.
Jij en anderen dragen daar aan bij, maar oop het moment dat ik dat niet meer kan geloven, word ik misschien ook een atheist.
Met Vriendelijke groet,
Piet
@ Kamal,
Die laatste zin moet je met een korreltje zout nemen: ik word nooit atheist, daavoor ben ik teveel realist ;-)
Ik begrijp eigenlijk de bedoeling van het hele artikel niet. Wat is nu de Islam? Wat je zelf vind, of wat jij moet vinden omdat iemand anders dat vind? Als er nog steeds discussie is over dit soort zaken, hoelang duurt het dan nog voordat zelfs maar een milde vorm van kritiek van binnenuit mogelijk is?
Een mens dat zegt de Koran 100% juist te interpreteren, pleegt een zonde.
Kamal,
ik verbaas me over de drang van moslims om niet-moslims in een islamitisch keurslijf te dwingen en als het niet lukt, de drang om niet-moslims te onderschikken en af te maken.
Iemand kan dat zeggen en anderen kunnen het opschrijven, maar dan nog.
De islam is geen ”˜vakgebied in de wetenschap’. Je hoeft als moslim geen niet-moslims van wat dan ook te overtuigen. Of het een zonde is om kritisch te zijn? Nee.
@Said (#1),
waarom zou je Arabisch moeten kennen om de vertalingen van de koran te kunnen lezen? Wat is dat voor geheimzinnige taal, moet ik denken dat alle vertalingen onjuist zijn?
@Shahid (#6),
Niemand zegt de koran 100% te begrijpen, maar dan nog – waarom zou het een zonde zijn?
Jan
M.i is de Quran meer dan een boek dat je leest of interpreteert. Als ik naar Quranrecitaties luister kan mij dat ontroeren meestal weet ik niet eens de betekenis van de woorden waar ik naar luister maar het geeft warmte, troost,rust. het geeft een goed en positief gevoel. Dit is een dimensie die
voor mij heel wezenlijk en belangrijk is.
MvG
Beste Jan,
Tja, wat zal ik zeggen. Verdiep je een beetje, indien je wezenlijk geinteresseerd bent.
Er zijn geen Koran-vertalingen. De Koran kan niet vertaald worden.
Er schuilt een Goddelijke wijsheid achter het openbaren van de Koran in het Arabisch. Om dit te begrijpen is kennis van de taal van de openbaring nodig.
Wat je nu hebt zijn vertalingen van de betekenissen van de woorden in de Koran. Ik kan het volgen als je dit niet te volgen vindt.
Persoonlijk zou ik gaan voor een vertaling van de Koran- uitleg (Tafssir).
mvg
Als ik een vers of ayah wil uitleggen aan iemand is het voor mij handig om te weten
a) Wanneer de surah of ayat is neergedaald
b) Waarom de surah of ayat in neergedaald
c) Op wie de surah of ayat betrekking heeft
d) Op welke (specifieke) gebeurtenis de surah of ayat betrekking heeft.
Hoe moet ik hierachter komen als ik niet naar de tafsier of uitleg van een syeikh mag kijken? Moet ik mn eigen conclusies gaan trekken gebaseerd op lucht?
Ik snapte je standpunt in het eerste deel al niet, en nu nog steeds niet, maar gair insha Allah.
Kamal stelt de vraag wat je als (eenvoudige) moslim in de 21e eeuw moet met vragen over je religie. Je eigen interpretatie geven, geleerden citeren of zwijgen?
Als je nu eens loslaat dat je anderen moet overtuigen, dan kun je gewoon vertellen wat de religie voor je betekent – of zwijgen. En als het over de ontwikkeling van kennis gaat (maar dan is dat niet zelf religie, maar wetenschap betreffende de religie) dan kun je een mening uiten, die uiteraard waar is in die zin, dat hij jouw mening is (maar daarmee nog geen waarheid, wat Imam Shafi’i beweert).
Said, ik ben het werkelijk niet met je eens. Natuurlijk bestaan er wel vertalingen. Denken dat er een goddelijke waarheid in de koran en dan ook nog uitsluitend in het arabisch schuilt is waanzin. Je kunt het gelóven, je kunt van alles geloven, maar het is irrationeel. Het is houvast proberen te krijgen, in plaats van het allesomvattende, waarvoor geen woorden zijn (ook geen arabische in een boek) te accepteren.
Chadidjah, dat je troost voelt als je de arabische taal hoort is een dimensie van jou, niet van de koran. Iemand anders voelt het bij een bakkie troost.
Jan