Een overload aan een hoop melodramatische scènes. De succesvolle series zijn inmiddels overgewaaid naar het Midden-oosten en genieten van ongekende populariteit. Iedereen is zo obsessed! Waarom? Wat mis ik? Wat maakt zo’n serie nou spraakmakend en ow-zo verslavend? Zo verslavend dat vrouwen het avondeten vergeten of laten aanbranden?!
50 miljoen!
Het was de bekende Saoedische zender MBC die de heuse televisierevolutie begon in 2006. De zender kocht de rechten op van de eerste Turkse soap genaamd Gümüş. De serie werd vertaald en gecensureerd naar Arabische standaarden. Een regelrecht fenomenaal kijkcijferkanon! Anders dan Westerse soaps ging Gümüş later -hernoemd naar ‘Nour’-, over een traditionele familie, omgeving en alle drama die er te beleven viel. In 2008 werd de laatste aflevering uitgezonden, die volgens MBC geschat 50 miljoen Arabische kijkers waarvan het overgrote deel bestaat uit vrouwen boven de 15 volgens de Turkste krant Hurriyet. Gekkenhuis!
In Nederland werd in 2006 de soap Asmali Konak op Ned 3 uitgezonden. Ondanks de vele trouwe kijkers en het enthousiasme, is het bij deze ene soap gebleven.Toch is het met de Arabisch-vertaalde soaps anders. Ik had altijd de indruk dat het alleen moeders waren die keken, maar het valt me op dat de kijkers steeds jonger worden. Sommige vriendinnen racen naar huis, cancelen hun dates, zodat ze hun serie niet missen. Hoe bedoel je obsessie?
Waarom obsessie?
Het moet zeker in ons bloed zitten om zulke dramatische verhalen te willen volgen. We houden gewoon ontzettend veel van familiedrama’s en heisa! Laten we even kijken waar het vandaan komt. Iedereen kent de Mexicaanse Telenovel Guadaloupe! Met de bekende gecensureerde scènes was het toch nog vermakkelijk en veilig kijken. Daarna was iedereen in de ban van Bollywood! Altijd een mooi staaltje musicalzang, dansende stelletjes met perfectie outfits, droomhuwelijken om er vervolgens urenlang over te dagdromen. En dan nu de Turske invasie van tientallen soaps!
Maar wat maakt deze Turkse soaps nou echt zo anders? De acteurs zijn veelal adembenemend of juist hellemaal niet. Best cliche! De soaps bevatten een extreem hoog GTST-gehalte met veel waargebeurde verhaallijnen en heldendaden. Oke, maar dat is nog niet overtuigend genoeg. Wel wordt er voornamelijk gefocust op tradionele loyaliteit versus moderne onafhankelijkheid. De soap-schrijvers laten de kijkers echt smullen van leedvermaak en spanning. Gedurfd, want als je de verhalen kort samen zou vatten, dan zie je een vast patroon aan taboedoorbrekende topics de revue passeren: Islamitische karakters die openlijk genieten van alcohol, overspel, gearrangeerde huwelijken, buitenechtelijke kinderen, eerwraak en hier en daar een flinke verse face-slap! Voor vele de herkenbare emotie en dillema’s, want Turkije deelt veel cuturele en religeuze waarden met de Arabische wereld. Niet geheel nieuw, maar wel een formule die kennelijk goed aanslaat.
Ik denk dat het ook echt ligt aan de spannende achtergrondmuziek en constante onnodige inzoom-scenes, alsof er zojuist een catastrofe heeft plaatsgevonden! Elke aflevering eindigt zowat met een clifhanger! Zelfs als er geen spanning is, weten ze het spannend te maken! Wie houdt hier nou niet van! Het geheim is ontrafeld! Mensen houden van clifhangers!
Invloed?
Beetje bij beetje zie je de ‘revolutionaire’ veranderingen terug in de Marokkaanse en Egyptische series. De Marokkaanse televisie is met al zijn vrolijke groente zingende reclames allang niet meer wat het was. Scènes of senario’s die voorheen ‘Hachouma’ waren worden nu door de vingers gezien. De 1ste generatie heeft geen garantie meer om zorgeloos als vanouds (zaploos) tv te kijken en schakelen maar al te graag over naar de vertrouwde islamitische zenders of de superveilige 24 Kitchen. Volgens de Arabische kranten zou de serie ‘Nour’ ook voor de verkeerde invloed zorgen. De acteurs zouden als ware idolen beschouwd worden en aanleiding zijn voor vele scheidingen. Crazyness! Het ging er destijds zelfs zover dat geleerden deze soaps verbieden en verwerpen. Elk nadeel heeft zijn voordeel, want Turkije zou sinds het jaar 2006 dubbel zoveel toeristen mogen verwelkomen uit het Midden-oosten. Cha-ching!
Conclusie
Het is voor de één een vlucht om zich even weg te kunnen wanen en voor de ander een middel tegen verveling. Is het niet heel normaal dat zulke series verslavend zijn? De hele wereld was toch ook obsessed en depressief tegen het einde van Friends of As the World turns! Ach, ik kan inderdaad maar een conclusie trekken: Turkije is altijd nummer 1!
Wat vind jij van de Turkse series?
6 Reacties op "Turkse soaps"
In Senegal loopt de soap ‘Nour’ (op TFM, de zender van zakenman/mediamagnaat/zanger Youssou Ndour)! Video stills: http://ow.ly/i/xIQq + http://ow.ly/i/uCM2 + http://ow.ly/i/uCiy + http://ow.ly/i/uCg2 Daar smullen ze er ook van, hoor! Juist vanwege die herkenbaarheid…
Hahaha erg herkenbaar. Wij marokkanen en/of arabs zijn daar sneller vatbaar voor lijkt het. Leuk geschreven Mina!
Hahah leuk geschreven. Mijn zussen keken die serie’s. Die climax momenten om de vier seconden zijn behoorlijk irritant en onnodig maar dan weer wel een manier om je kijkers vast te houden. Gtst is niets vergeleken met deze series. Friends al helemaal niet.
Mientje ben echt een fan van je! Ga zo door! Je doet het goed! Xx
Als je niet weet wat je met je tijd (zeer kostbaar) moet ben je makkelijk ontvankelijk voor dit soort tv!
In Anatolie leeft(den) verschillende beschavingen die heel veel verhalen met zich mee brengt, zijn heel veel waargebeurde liefdes verhalen, eerwraak enz. bovendien kent Turkije paar politieke revoluties, wat heel veel is gebeurd en verhaal met zich heeft gebracht, kan natuurlijk mooie gebruikt worden in senarios